Íslenzkar þjóðsögur og æfintýri, 第 2 巻Bókaútgáfan þjóðsaga, 1864 |
他の版 - すべて表示
多く使われている語句
annað aptur átti bað biður biskup bónda bóndi brúðkaup bænum daginn dóttur dreingur drottníng eina einginn Einu sinni einum eitt eptir Eyvindur faðir farið fær föður gánga geingið geingur gekk getið gjöra hafi verið hana hefði hefir heim Helga henni hèr hèt hið hinn hvort Ísól Jón karl karlinn kemur kerlíng Ketilríður komið kominn kóngi kóngs kóngsdóttur kóngsson kóngur kvað kvaðst Kynþáttur lángt láta leggur leið leingi lèt Líneik lætur maður maðurinn mann mèr muni mælti Njarðvík nokkuð norður nóttina orðið prestur Rauður ráð sagt segir segist segja sèr sèra sér Sigurður sinn sína sínu sínum sjá skuli skyldi spurði spyr stað stóð stúlkan suður sýslumaður tekið tekur tíma tók undan urðu útilegumaður varð veður vetur vildi Vilfríður vita væri þann þángað þegar þegar þeir þeir þenna þèr þessa þessu þér þig Þorsteinn þó þókti þóktist því ætla ætlaði öllu öllum
人気のある引用
8 ページ - Una kemur út úr kirkjunni, ser hún mann fyrir utan dyrnar; hún pekti hann ekki, en illa leizt henni á bann, og t>ókti víst, aö hann heföi kveöiö vísuna.
295 ページ - Einhvern tima heföu veriö freir dagar minir, aö fru skyldir ekki hafa dregiö ur höndum mer." Sveinn segir, aö hann megi nú gjalda ellinnar; ganga menn frá til svefns. Morguninn eptir var dimt veöur, og biöur Sveinn karl aö lofa sèr aö vera frar, á meöan ekki birti upp veöriö Karl sagöi, aö svo skyldi vera, og kvaöst mundi skipa honum verk; hann skyldi fara yfir á bseinn. t>ar byggju frrir brœôur.
259 ページ - Rakkinn tók viö leggnum, og hljóp undir eins út meö hann. En aö litlum tima liönum kemur mikill maöur vexti og ellilegur aö snjóhúsdyrunum. Hann ávarpar Ásmund, og frakkar honum fyrir hvolpinn sinn. „Eöa ertú ekki Suöurferöa Ásmundur?
486 ページ - ter skuluö bráoum sjá merki tessa." „Ef tú ekki segir satt, tá veröur taö ^inn bani", segir húsráoandi. Síoan hlaupa teir á staö og dreingur á undan, tángao til teir komu aö holunni, sem aöur er talaö um, tá segir dreingur: „Sjáio ter nú.
273 ページ - ... mest lifaö á veiöum. En hólinn haföi Jón grafio innan haustin, sem hann var í fjárleitunum. Líki Jóns var nú veittur gröptur, og búio um, sem vani var til. Eptir fretta let móoir Jóns búa mal á hendur Árna, og sókti hann um moro sonar síns.
402 ページ - Að [>ví bvinu sleppa jieir henni í skóginn , en fara sjálfir heim til hallar kóngs , og er ekki annars getið , en þeir hafi feingið góðar viðtökur.
132 ページ - Rángárvallasyslu, t>ví var hann ymist kallaöur Klofa- Torfi, eöa Torfi í Klofa. Hann haföi Rángárvallasyslu og Árnessyslu báoar til forráoa, frá her um bil 1490, en Árnessyslu eina frá pví Jón Ólafsson faöir hans do her um bil 1480. ' Hann var heraoshofóíngi, og yfirgángsmaour mikill, og deildi einatt illdeilum vio stórhofoíngja sem nú mun sagt veröa.
406 ページ - Hún fser aö vera hjá honum, en hjálpar honum aptur viö eldastörf. fcegar hún haföi seö um matinn einn dag, og kóngur haföi bragöaö hann, fannst honum maturinn miklu Ijúffeingari og betri, en hann haföi nokkurn tima áour bragöaö og spyr, hver hafi matbúio fyrir sig í dag. Honum var sagt, aö matsveinn bans heföi gert î>aO.
218 ページ - Einu sinni bar svo viö aö vinnukonan hin fór heim af kvíunum meo fyrirmjöltina, en Halla var aö hreyta eptir. Gjöröi frá regnskúr, svo vinnukonan kom ekki aptur. En fregar Halla fór heim, fór hún undir klettinn, og setlaöi aö standa frar af ser skúrina. Kemur frá aö henni kaupamaöurinn Björn, og heilsar henni.
396 ページ - Eina nóttina vaknar hún og heyrir drunur miklar, og freer svo ógurlegar, aö eins er og jöröin setli aö bresta í sundur. Síoan ser hún, aö ófreskja mikil kemur inn í skálann í mannslíki; hann haföi húu úr uxahemíngum, var í hrossskinnsbuxum, skrápvesti og reioíngskjól. Hausinn var herfilega Ijótur; hann var króknefjaour og nasaflár, kolsvartur á hár og hörund. Kjapturinn var allur skakkur og stoö skögultönn mikil fram úr honum. Vio fressa ógurlegu syn varo Íngibjorg...