αναισιμούμενοι. ii. 31. οἶνος ἀμπέλινος αναισιμοῦται. Vinum ex vitibus productum consumitur. ii. 60. &ναισιμώθη. ii. 125. αναισίμωνται. ii. 134. ταῦτα ἀναισιμῶναι. iii. 6. ἐς τὴν Φρουρίασαν ἵππον τὴν Κιλικίην ἑκατὸν τάλαλα ἀναισιμβλο. In equitatum, qui Ciliciam custodiebat, centum talenta absumebantur. iii. 90. ἵνα μὴ τὸν σῖτον αναισιμώσωσι. Ne frumentum consumerent. iii. 150. ἀναισιμοῦσθαι. iv. 35. προσαναισίο μωτο πολλά. ν. 34. ἀναισιμοῦνται. ν. 53. αναισιμωμένη. viii. 41. ἀναισίμωμα, ἀναισιμώματος, τό. Ν. H. pro com. ανάλωμα, δαπάνημα, sumtus, impensa, expensa. v.

31.

ανακάπτειν. V. Η. [pro quo συνωνύμως, καὶ κοινῶς dicitur καταπίνειν. ii. 93.] Deglutire, devorare, absorbere. ii. 93.

ανάκανθος, ὁ καὶ ἡ. com. Spinis ca

rens. κήτεα ανάκανθα. Cete spinis carentia, iv. 53.

ανακέαται. Ion. pro comm. ανάκειν ται, dicati, consecratique sunt. i.

41.

ἀνακεῖσθαι. Commune. Incumbere. γνοὺς ὁ Δηϊόκης ἐς ἑωυτὸν πᾶν ἀνακείς μενον. Deioces, cum cognovisset. totum Judiciorum exercendorum onus] in se incumbens. ανακινδυνεύειν. Com. Iterum periclitari. Periculum iterum adire, subire, facere. τί σε πάντως δέει ναυμαχίῃσι ανακινδυνεύειν ; Quid omnino te præliis navalibus iterum periclitari, [quid belli fortunam iterum pugnis navalibus tentare, et periclitari] oportet? viii. 68. ix. 26, 41.

ἀνακλίνειν. Poet. pro com. ἀνοίγειν, aperire. αὐτὰς ανακλίνεσθε θύραι. πλᾶτος γὰρ ἔσεισι. V. Hom. 33. At aperiamini fores. Opulentia enim ingredietur.

ανακοντίζειν. Comm. Ejaculari. iv.

181.

ανακρίνειν, et ανακρίνεσθαι. Comm.

Rem aliquam accurate exami

nare, perpendere, agitare. Inquirere. Disputare. Rixari. ÁItercari. τοὺς δὴ ἀνακρινομένους πρὸς ἑωϋτοὺς ἠὼς κατελάμβανε. xi. 56. Hos autem inter se disputantes, [et altercantes] aurora deprehendit.

ανάκρισις, ή. comm. Inquisitio. Indagatio. Interrogatio. οὐδὲ ἀνακρία σιος ἠξίωσε τὸν φέροντα τὴν ἀγγελίην. Ne interrogatione quidem dignum judicavit eum, qui nuntium attulerat. iii. 53.

ἀνάκρισις, ιος, ή. com. Apud Herodotum accipi videtur interdum pro sententia, quam quis rebus accurate disquisitis, et diligenter examinatis dicit. ἐτέρποντο τῇ ἀνακρίσει. viii. 69. Valla : Gaudebant ejus quam dixerat sententia. Æm. P. Illa [Artemisia] sententia delectabantur. Quamvis enim id proprie significet ἡ ἀνάκρισις (ut patet ex verbo ανακρίνειν, unde nomen hoc formatum) quod ante declaratum, sæpe tamen, ut hic etiam, γενικῶς pro γνώμη sumitur. Herod. statim rem indicat, quum subjicit, ἐπειδὴ δὲ ἀνηνείχθησαν αἱ γνῶμαι ἐς Ξέρξεα, κάρτα τε ήσθη τῇ γνώμῃ τῆς ̓Αρτεμισίης. ἀνακρούεσθαι ἐπὶ πρύμνην. viii. 84. vide πρύμνη.

ανακτᾶσθαι. Com. Benevolentiam alicujus sibi conciliare. ἐλπίζων τὸν θεὸν τέτοισι ἀνακτήσασθαι. Sperans fore ut his Deum placaret, ejusque benevolentiam sibi conciliaret. i. 50.

ανακλασθαι. Com. Recuperare. ἀνακτᾶσθαι ὀπίσω τὴν τυραννίδα. i. 61. Tyrannidem iterum recuperare. Sed illud ὀπίσω πλεονάζει, sic et adverbium iterum, vel rursus: ut apud Liv. retro redire, ανακτᾶσθαι τὴν αρχήν. iii. 73. ανακτησαίατο ὀπίσω τὴν ἀρχήν. iii. 75. ανακωχεύειν, Herodoteum et Thucydideum vocabulum. Summissis, lectisque velis in alto fluctuare, imminente tempestate, anchoris

navem utrinque distinentibus, ne nimis agitetur. Retinere, inhibere, stabilire, firmare. 'Avaxwχεύσαντες τὰς νῆας. Navibus in alto, jactis anchoris, retinentes. Vel, ubi naves, jactis anchoris, in alto propter tempestatem inhibuissent. vi. 116. ἵνα ἀνακωχεύῃ τὸν τόνον τῶν ὅπλων. Ut stabiliret funes armamentorum. vii. 36. Ανεκώχευον τὰς πρώρας ἐς γῆν, τρέψαντες πάντες μετωπηδόν. vii. 100. fortasse melius hæc ita distinguerentur, ἀνικώχευον, τὰς πρώρας ἐς γῆν τρέψαντες πάντες HETWπndór. Vertes autem, Naves anchoris in mare jactis firmarant, cum omnes [navarchi suarum navium] proras terram versus in frontem, vel æquatis frontibus convertissent. Si nihil mutandum, locum ita Latine reddemus, Anchoris in mare jactis proras ad terram, [i. terram versus,] firmarant, cum omnes [navarchi suas naves] in unam frontem digessissent, vel in frontem, aut æquatis frontibus [ad terram] convertissent. Lector et lectionem et interpretationem libere sequatur, quamcumque voluerit. Vide μελοπηδόν. ̓Ανεκώχευον τὰς νέας. vii. 168. Valla: Naves in statione statuere. E. P. Naves anchoris in mare jactis firmarunt. Vide vulgata Lexica ἐν τῷ ἀνακωχεῖν, et ανακωχεύειν. Suidas ait ανακωχεύειν proprie dici de navibus, quæ, exorta tempestate in mari, contractis velis fluctuant, ventis non resistentes. ανακωχεύειν μεταφορικῶς interdum accipitur apud Herodotum pro, in aliquo loco quiete manere. νεκώχευε, θέλων εἰδέναι τὸ παρ' ̓Αθη ναίων, ὁκοῖόν τι ποιήσεσι. ix. 13. Quiete manebat, scire cupiens quidnam Athenienses facturi essent, quid facere statuissent. Hoc ex sequentibus patet, καὶ οὔτε ἐπήμαινε ἔτε ἐσίνειο γῆν τὴν Αττικήν. Nec vasta

bat, nec lædebat agrum Atticum. avanus. Ion. pro comm. ἐπιμελῶς. φροντισικῶς. μετὰ φροντίδος. ἀνακῶς ἔχειν τινός. Solicitum esse de re aliqua, ut ea potiamur. i. 24. Exáρε [πᾶς τις] ἀνακῶς ἐχέτω. viii. 109. Sementis quisque curam gerat. De semente facienda quisque sit solicitus.

avadaμbávew. comm. Vires recolligere. Vires pristinas resumere. Subaudiendus autem casus personæ, de qua verba fiunt. 'Aλaβόν τε, καὶ ἀνεμαχίσαντο οἱ Κάρες. Cares pristinas vires vel animos resumserunt, præliumque redintegrarunt. v. 121. [Alias avaraμβαίνειν ὁ ἰατρὸς τὸν νοσοῦντα λέγεται, quum medicus ægroto pristinas vires aliquo salutari pharmaco restituit.] Hæc enim idem valent ac si dixisset Herodotus, ariλabov ἑαυτές. Vel, ανέλαβον τὴν διασκεδα σθεῖσαν δύναμιν. Vires dispersas, disjectas vires resumserunt. avaλαμβάνειν τὴν προτέρην κακότητα. viii. 109. Priorem calamitatem reparare, vel emendare.

αναλαμβάνειν πᾶσαν τὴν ἐπενεχθεῖσαν oi airíny. Herodotea locutio. vii. 231. Omnem culpam sibi objectam delere. Varias τοῦ ἀναλαμ Cave significationes in vulgatis Lexicis vide, ut hujus locutionis a re medica sumtæ vim melius intelligas. Medicus enim ægrotos áraλaubáver dicitur, id est, reficere, recreare, in pristinum secundæ valetudinis statum restituere, eorumque corpus, quod a morbo correptum, et occupatum fuerat, ex morbi manibus recipere, receptumque salutiferis. remediis corroborare. Sic dvaðaμβάνειν τὴν προτέρην κακότητα. viii. 109. Priorem calamitatem emendare. Vel, Priorem ignaviam corrigere. Priorem ignavia culpam. sarcire. Vide nanóτns. ἀναλαμβάνειν. comm. Recuperare. τὴν ἀρχὴν ἀναλαβείν. Regnum recu

perare. iii. 73. ὡς ἀναλάβοιεν τοὺς ôméwvas. ix. 51. Ut recuperarent

servos.

ἀναλαμβάνειν τὴν προτέρην κακότητα. viii. 109. Priorem calamitatem reparare, emendare. aranéyodai. commun. [pro quo et συλλέγειν συνωνύμως dicitur. iii.130.] τοὺς ἀποπίπτοντας ἀπὸ τῶν φιαλέων τατῆρας ἀνελέγειο. Stateras ex phialis excidentes colligebat. iii. 130. avaλeixe. Ion. et poet. simplex, Aix. unde Gallicum, Lécher. Italicum, Leccare. i. 74. ἄναλκις, ιδος, ὁ καὶ ἡ. Ion. et poet. pro com. doders. Infirmus, imbecillus, ignavus. ii. 102. ανάλωτος, ὁ καὶ ἡ. com. Inexpugnabilis. Qui capi non potest. TXOS áváλarov. viii. 51. Inexpugnabilis murus.

avaμáževlos. Qui nullis plaustris permeari potest. Epithetum loci. ii. 108.

ἀναμάρτητος, ὁ καὶ ή. com. Qui est sine peccato Qui nullum pec- catum commisit. v. 39. ávapasós. vi. 58. Quid sibi velit non constat. Ad marginem notatur pro vocabulo avaμasoùs, quod - est in ipso textu, ávaynaçéç. q. d. - coactos. Valla vertit, Necessarios quosque.

aapátтe. f. Ew. Ion. et poet. Luere, et eluere. τà apóτegov iyw ïπρηξα, καὶ ἐμῇ κεφαλῇ ἀναμάξας φέρ f. Priora [facinora] ego feci, et meo capite luens fero, eluo. i. 155. Quod loquendi genus ex Homero videtur sumtum. Sic enim ille ἐν τῷ τῆς Ὀδυσσείας Τ. 92. Ερδουσα μέγα ἔργον, ὃ σῇ κε φαλῇ ἀναμάξεις. Perpetrans magnum facinus, quod tuo capite lues, elues.

ávaμáxola.com. Iterum pugnare, prælium redintegrare, pugnam instaurare, denuo pugnare. oi Κᾶρες ἀνεμαχέσαντο. v. 121. Cares repugnarunt. Valla; sed male. Vertendum enim, Prælium redin

tegrarunt; vel, Pugnam instaurarunt. sic et viii, 109.

ἀνάμεσος, ὁ καὶ ἡ. V. H. Qui est medius in aliquo loco. πόλις ἀναμέσες vocat Herodotus urbes in mediterraneis sitas. ii. 108. rapsuixarai. Ion. 3. plur. perf. p. pro comm. αναμεμιγμένοι εἰσί. Permixti sunt. i. 146. “dra ävaμesμábχαται, pro ἀναμεμιγμένα εἰσί. Gentes permixtæ sunt. Vide xara terminationem Ionicam 3. pers. plur. perf. pass.

avaμiş. Adverb. com. Promiscue. Gal. Péle mêle. i. 103. vii. 40, 41. avauμéros, n, or. Ion. pro com. amμpévos. Amictus, a, um. Vestitus, a, um. Indutus, a, um. Aeovtías arappéro. Leonum pellibus induti. vii. 69.

ávaμvisodas. Ion. et poet. pro com, ávaμμon. Recensere. Commemorare. τῆς μητρὸς ἀναμνέεται τὰς unrépas. Matris matres, i. avias recenset, commemorat. i. 173. áratugis, ídos, n. com. Subligaculum. Gallice, Brayer, vel Brayes. Bracca, Latine, a Græco gázos. q. d. jánnas. et Æolice præfixo β, βράκκαι. ut ῥόδον, βρόδον. Rosa. σκυτίνας ἀναξυρίδας φορέουσι. Coriacea subligacula, vel coriaceas braccas ferunt. i. 71. Italice Braghe vocantur. Græce dicuntur etiam per simplex x Вpánsa, Bpánn. quod melius indicat suam originem, quam alterum vocabulum, ubi geminum exstat x. Theocritus ir nλaxárn. Idyll. 28. pag. ex H. Steph. typis. 240. П οἷα γυναῖκες φορίοισ ̓ ὑδάτινα βράκη. id est, Multas autem [conficies] braccas aquatiles, [vel aquei, et cærulei coloris, vel molles,] quales mulieres gestant. iii. 86. v.

49.

avatupides, wv, ai. Tibialia. Tibiarum tegmina, quæ Gall. vocantur, Bas de chausses. Περὶ τὰ σκέλια ἀναξυ pídas [ixov.] Circa crura [habebant] tibialia. vii. 64. Valla vertit,

Femoralia. Quare rù oxiλɛα non pro cruribus, at pro femoribus ipsis sumsit. Quid oxλos quid unpòs, docent Lexica. 'Araugidas indedónsσav. vii. 64. Femoralia induerant.

ἀναπεπλαμένον πέλαγος. viii. 60. Apertum, et patens pelagus. αναπετάσαι. comm. ab αναπεταννύω, ἀναπετάννυμι. μ. ἀναπετάσω. ab aναπετάω, ῶς τὸ ἀνοίγω. Aperire. ̓Αναπετάσας τὰς σύλας. Apertis portis. iii. 146. 158.

αναπιμπλάναι apud Herodotum peculiariter accipi videtur interdum ἀντὶ τοῦ φέρειν, πάσχειν, ὑπομένειν. q. d. μέτρον κακῶν ἀνάπλεων φέρειν. Mensuram malorum plenam ferre. Multa mala ferre, pati, tole

rare.

Τίνα δαιμόνων παραβάντες, τάδε ἀναπίμπλαμεν ; Quo Deorum offenso, quo numine læso, hæc patimur? vi. 12.

áváthews, ò xai n. Ion. et Att. pro comm. ἀνάπλεος, πλήρης, μεσός. Plenus, refertus. négα wτpwr ardπλεων. Aerem pennis oppletum. iv. 31.

áváπλ005, i. Ion. et poet. pro com.

Aous. Navigatio. ii. 8. hinc per contractionem ανάπλους. ii. 4. aramλ. Ion. et poet. idem ac ἀναπλεῖν, ἀναζιξαι, ἀπαίρειν, ἀναγειν τὰς νέας, de quibus loquendi generibus vide suo loco. Solvere. Solvere portu. Discedere ex portu, et in altum navigare. im δὲ παρήγγελλον αναπλώειν, ἀνῆγον τὰς νέας ἐπὶ τὴν Σαλαμῖνα. viii. 70. Postquam autem [classis præfecti] solvendum nuntiarunt, [illi, qui navibus vehebantur,] naves per altum adversus Salamina duxerunt.

ávé, v. com. Respirare, reἀναπνέειν, εἶν.

creari. ἀναπνεῦσαι ἐκ τῆς ναυηγίης. Ex naufragio respirare. viii. 12. Vel, ut Cic. diceret, A naufragii metu respirare. Sic enim ille in orat. de Arusp. responsis. 255. A. Posteaquam respirare vos a

metu cædis, emergere auctoritatem vestram a fluctibus illis servitutis, &c.

avamod.v. com. Pedem referre. μεταφορικῶς vero significat ἀκριβῶς ἐξετάζειν τι. Aliquid diligenter examinare ταὐτὰ πολλάκις λέγειν. Eadem sæpius dicere, repetere. ἐδαμῇ ἄλλη ἀνεπόδισε ἑωϋτὸν πλάνην τὴν ̓Αλεξάνδρου. pro κατὰ πλάνην τῷ ̓Αλεξάνδρε ταὐτὰ ἐδαμῆ ἄλλη πάλιν A. v. s. Nullo alio in loco se ipsum revocavit in Alexandri erroribus. vel quod attinet ad Alexandri errores. i. Nusquam alibi hunc Alexandri errorem repetit. alii, Nec usquam alibi retractat hunc errorem Alexandri. ii. 116. Uterque sensus est bonus. arawδίζων τὸν κήρυκα. Præconem diligentius interrogans, sciscitans, examinans. v. 92. §. 6. Quoniam autem qui aliquem accuratius interrogant, eum sæpius ad se revocant, pedemque referre jubent, ideo factum ut rè avaπTOδίζειν non solum ἀντὶ τοῦ τὴν σόδα ἀναφέρειν, ὀπίσω φέρειν, καὶ ὀπίσω χωρεῖν sumatur; sed etiam μετα νυμικῶς, ἀντὶ τοῦ ἀκριβῶς ἐξετάζειν, καὶ ταυτὰ πολλάκις ἐρωτᾷν, ut hic videmus. Alias revocare, retractare. Valla parum fideliter locum hunc videtur interpretatus ; nam (ut cætera silentio præteream) τὸ αναποδίζων vertit, Interambulans. Quod quam bene, vel cæcus videat.

αναπτεροῦν. Ion. Bona spe replere, et excitare, atque quodammodo alis ad avolandum instruere. araπτερώσας αὐτήν. Postquam eam bona spe replevisti. ii. 115. Alias idem est ac quod Galli dicunt, Enlever, et emporter. q. d. sublimem vel sublatum absportare.

Túσg. com, Explicare, evolvere, aperire, resignare. "Exara τῶν συγγραμμάτων αναπλύσσων ἐπώρα. Singulas literas resignans, aperiens, [quæ in his continebantur,]

inspiciebat. i. 48. ἀναπτύξας τὸ Bixior. Explicato, aperto libello.

i. 125.

ἀνάπυσα γίνεται [τὰ πράγματα.] ix. 109. Res resciscuntur. Res patefiant.

ἀνάπυρος, ὁ καὶ ἡ. Ion. et poet. De quo aliquid est auditum ac rescitum. Quod nobis innotuit. ταῦτα ἀνάπυτα γενόμενα. Cum hæc innotuissent. vi. 64, 66. ἀναρπάζειν, et ἀναρπάζεσθαι. com. In altum rapere, sursum rapere, abripere, absportare. Nonnunquam μεταφορικῶς accipitur pro facile superare ac in nostram potestatem redigere. Metaphora videtur sumta ut ab aquilis, quæ prædam in terris raptam, in aerem volatu veloci portant, ac dilaniatam vorant. Sic etiam Galli dicunt, Emporter une ville de premier assaut, i. primo assultu (ut loquitur Virgil. Æn. v. 442.) urbem aliquam in suam potestatem redigere. Sed εμφατικώς TaToy est hoc loquendi genus, nobisque rei peractæ facilitatem sub oculos quodam modo spectandam subjicit. Καὶ οὗτοι μὲν βοῇ τε, καὶ · ὁμίλῳ ἐπήισαν, ὡς ἀναρπασόμενοι τοὺς Ἕλληνας. ix. 59. Valla: Et isti quidem cum vociferatione ac tumultu instabant Græcis, tanquam excepturi. Æ. P. Ac isti quidem cum vociferatione strepituque Græcos invaserunt, ut [eos] abrepturi, [i. in suam potestatem facile redacturi, vel, facile superaturi, ac arbitratu suo tractaturi.]

αναξξαιρηκώς, ότος, ὁ. Ion. [pro com. avapnxas. vi. 36.] Qui absportavit aliquid. σεφανηφόρους ἀγῶνας ἀναῥαιρηκότα. Qui ex certaminibus pro præmio coronam abstulerat, absportarat. v. 102. Vel, Qui ex certaminibus, in quibus corona victori datur, victor discesserat. αναῤῥιπτεῖν. Vide ῥιπτέειν, εἴν. áváporos, a, ov. Ion. et poet. Indi

gnus. Non ferendus. árágora węńγματα ἔφη πεπονθέναι ὑπὸ τοῦ σοῦ doúhov. Res indignas, et minime ferendas, se a tuo servo perpessum dicebat. i. 114. ἐπεπόνθει πρὸς Καμβύσεω ανάρσια. iii. 74. A Cambyse res indignas passus fuerat. ν. 89, 90. ὡς πεπονθότες πολλά τε, xavágosa in airě. ix. 37. Quippe qui multa, ac indigna [facinora ab eo in se perpetrata] passi fuissent. ὁ δὲ δεινόν τε, καὶ ἀνάρσιον ἐποιέετο. ix. 110. Ille vero rem atrocem, ac indignam, [et minime ferendam] censebat.

avapoor. Ionic. et poetic. pro eo, quod animo nostro non placet, quod injucundum est, pro calamitate. Οὐδὲν ανάρσιον πρήγμα συν sveixen. Nulla res injucunda, nulla calamitas accidit. iii.10. πόνθει πρὸς Καμβύσεω ανάρσια. Res indignas a Cambyse pertulit, iii. 74. v. 89, 90. avaprav. comm. Suspendere. Parare. Præparare. padŵr tous 'Adnναίους αναρτημένους ἕρδειν Αἰγινήτας nanas. vi. 88. Cum animadvertisset Athenienses ad Eginetis male faciendum esse paratos, vel ad Æginetas maleficiis afficiendos paratos esse. Vide άpréw, w. ávágτημαι ἐπ ̓ αὐτὲς τρατεύεσθαι. Ad beilum ipsis inferendum sum paratus. Vel, Animo feror ad bellum ipsis inferendum. vii. 8. §. 3. pro eodem dicitur παραρτείν, et παραρεῖσθαι, pro quo παρασκευάζειν alias. παραρτέετο σρατιήν τε, καὶ τὰ πρόσφορα τῇ τρατιῇ. Exercitum, exercituique res necessarias præparabat. vii. 20.

avagxin, ns, n. Ion. pro comm. avapxia, as. Magistratus defectus. Rerum status, in quo nullus est magistratus, cui pareatur. In rebus militaribus avagxia dicitur, quum milites nullum habent ducem, cui pareant: vel quum habent quidem, sed omnes omnia pro libidine petulantius faciunt. Ar