caussa. i. 76. ἐπὶ ἀγαθῷ τῷ πλήθεος. In plebis commodum. ibid. ἐπὶ μισθῷ. viii. 137. Mercedis caussa. ix. 33.

ἐπὶ cum dativo, caussam signifcans, pro quo comm. διὰ cum accusativo ponitur. ἐπὶ πόσω χρήσ ματι, pro διὰ πόσον χρῆμα; διὰ πόσα χρήματα; Ρropter quantam pecuniam? Quanta pecunia ? iii. 38. ἐπ ̓ ᾧ ἀλγήσεις. Propter quod dolebis. iii. 40, 41. ἐπὶ χρήμασι δίκην ἄδικον ἐδίκασε, pro διὰ χρήμα τα. Propter pecunias iniquum judicium fecit. v. 25.

ἐπὶ cum dat. pro διὰ cum accus. ἐπὶ τοῦ ἀναθέντος ἐπωνυμίη. Propter cognomen, vel potius nomen illius, qui hoc dicavit. i. 14. ἐπὶ μια αἰτίῃ. Ob unicum crimen, ob anicum delictum. i. 137. ἐπὶ τούτῳ, pro διὰ τοῦτο. iii. 83. ἐπὶ τῷ γινομένῳ ἐκ πλαγέντες, pro διὰ τὸ γινόμενον. Animo consternati propter id, quod acciderat. iv. 4. ἐπὶ cum dativo conditionem indicans. ὁμολογήσαντος ἐπὶ τούτοισι. Cum his conditionibus pactus cum eo fuisset; vel cum eo consensisset; vel compositione cum eo fecisset. i. 60. ἐπὶ τοῖσι αὐτοῖσι. Iisdem conditionibus. i. 141. ἐπ ̓ οἴσι. Quibus conditionibus. Vel, Quibus de caussis. iii. 48. ἐπὶ τέτῳ, ἐπ ̓ ᾧτε. Ea conditione, ut. iii. 83. ἐπὶ τούτοισι. ibid. ἐπ ̓ οἷσι θέλουσι αὐτοί. Quibus conditionibus ipsi vellent. iv. 145. ὡμολόγησαν ἐπὶ τέτοισι. ίχ. 88. His conditionibus compositionem fecerunt, vel se dediderunt.

ἐπὶ cum dativo, Ion. et poet. Super. De. Gallice, Touchant quelque chose. pro comm. περὶ cum genitivo. ἐχρησηριάζοντο ἐπὶ πάση τῇ ̓Αρκάδων χώρη. De toto Arcadum agro oraculum consuluerunt. i. 66.

ἐπὶ cum dat. Ion. et comm. Contra. Adversus. τὰ ποιεύμενα ἐπ ̓ ἑωυτῷ. Quæ contra se fiebant. i. 61. ἐπὶ

κακῶ ἀνθρώπε σίδηρος ανεύρηται. Ferrum in hominis perniciem est inventum. i. 68. iv. 154.

ἐπὶ cum dat. comm. pro προς cum accusativo. ἐπὶ θανατῳ, pro πρὸς θάνατον. Ad mortem. i. 109. iii. 119.

ἐπὶ cum dat. Ion. et poet. pro comm. πρός. ἐπ ̓ ἐκείνῃ τῇ συμφορῇ. Præter illam calamitatem. i. 45. ἐπὶ cum accus. pro κατά. Utrum que vero pro ἐν cum dat. ἐξελάμε βανε ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἔργα. ix. 95. v. s. Molestiam in Græcia excepit. i. molestia affectus est in Græcia. In Græcia negotium [Deiphono] fuit exhibitum. Vide ἐκλαμβάνειν.

ἐπὶ cum accusat. pro ὑπὲς, supra, vel pro ἐπὶ cum genit. ἐπὶ τὰ κράς νεα λόφους ἐπιδέεσθαι. Cristas supra galeas ligare. Cristas in galeis ligare. Galeis cristas alligare. Galeis cristas imponere. i. 171.

ἐπὶ cum accus. Adversus, Contra. τρατεύεσθαι ἐπὶ Λυδές. Cum copiis adversus Lydos proficisci. i. 71. τρατεύειν ἐπὶ τὰς Πέρσας. i. 77. ἐπὶ Σάρδις ἐλάσει. Adversus Sardis venturus est. i. 77, 79, 90, 102, 124, 171. iii. 134. et alibi passim. ἔπι. Ion. et poet. pro comm. ἔπεισιν. Insunt. οὐδ ̓ ἔπι χεῖρες. Nec insunt manus. vi. 86. §. 3.

ἐπὶ μᾶλλον. Multo magis. ἐπὶ μᾶλο λον ἔτι βιάζεσθαι. Multo majorem vim afferre. i. 94. ἐπὶ μᾶλλον ἐὸν ἐς τὸ θερμόν. Ad calidum magis accedens. i. Magis incalescens. iv. 181. Vel, magis ac magis calescens.

ἐπὶ μὲν τὰ μακρότερα· ἐπὶ δὲ τὰ βραχύτερα. De lateribus aureis, a Craso confatis, ibi verba fiunt. Majores quidem. Minores vero. i. 50. Vel, Longiores quidem, Breviores vero.

ἐπιβαίνειν τῷ τείχεος. Murumn ascendere. τέλος δε, ἀρετῇ, καὶ λιπαρίη ἐπέβησαν ̓Αθηναῖοι το τείχεος. ix. 70.

Tandem vero virtute, et perseverantia, Athenienses murum ascenderunt.

De tributis

ἐπιβάλλειν. commun.
dictum, quæ populis imponun-
tur, ac imperantur. ἔπρησσον παρ'
ἑκάσων τὸ ἑκάςοισι ἐπέβαλλον. A
singulis exigebant, quod singulis
imponebant. i. 106.

ἐπιβάλλειν cum accusativo personæ, et infinito: pro obtingere aliquid alicui. τὲς Δελφὸς ἐπέβαλε τὸ Τεταρτημόριον τοῦ μισθώματος παρα x. Delphis obtigit ut quartam sumtus partem præberent. ii. 180. Gallice, Echoir.

Cáλλor, Tó. comm. Portio, quæ alicui obtingit. ἀπολαχόντες τῶν κτημάτων τὸ ἐπιβάλλον. Accepta fortunarum portione, quæ singulis obtigerat. iv. 115. Gallice, Ayant reçu la part des biens qui leur étoit échue. quod per verbum alibi effertur, ἀπολαχόντες μόριον, ὅσον αὐτοῖσι ἐπέβαλε. Accepta portione, quæ ipsis obtigerat. vii. 3. [Demosth. Tigi ríp. p. 312. ed. Reisk. τὸ ἐπιβάλλον μέρος μετειληφέναι νομίζω τὴν πόλιν. Existimo rempub. partem, quæ ipsi obtigerat, participasse.] ἐπίβασιν ἔς τινα ποιεῖσθαι. Herodotea locutio, q. d. Invasionem in aliquem facere; pro, Actionem alicui intentare. vi. 61.

CαTEVE. comm. Navem ingredi. Navigio vehi. In navi militare. vi. 15. ἐπεβάτευον δὲ ἐπὶ πασEW VEV. In omnibus vero navibus vehebantur. vii. 96. ἐπιβατεύOUTOS Пew. vii. 181. Cum navis propugnator esset Pythes; vel, cum in ea navi veheretur. Cατευον ἐπὶ τουτέων τῶν νεῶν. In his navibus vehebantur. vii. 184. viii. 130.

ἐπιβατεύειν τινός. Herodotea locutio. Aliquid occupare, sibique vendicare, usurpare. Car το Σμέρδιος οὐνόματος. Smerdis nomen usurpans, sibique vendicans.

iii. 63. ἐπιβατεύων τοῦ ὁμωνύμου Σμέρδιος. iii. 67. τούτου τοῦ ῥήματος ἐπιβατεύων. Hoc verbum usurpans, vel arreptum servans. vi. 65. ἐπιβατεύων τῇ Εὐηνίου οὐνόματος. ix. 95. Videtur metaphora sumta ab iis, qui in alienas ædes, prædia, et possessiones invadunt, ac eas occupant, usurpant, sibique vendicant.

bán,, . comm. Epibata. Vector. Qui navigio, vel equo, vel curru, vel aliquo instrumento vehitur. iv. 145. vi. 12. Miles classiarius. Navis propugnator. ἐξοπλίσαντες τοὺς ἐπιβάτας ὡς ἐς πό λepov. vii. 100. Cum navium propugnatores ut ad bellum, vel prælium armassent. τῶν ἐπιβατέων τὸν καλλιτεύοντα ἀγαγόντες. vii. 180. Cum epibatarum, sive navis propugnatorum, eum, qui fortissime se gesserat, adduxissent. vii. 184. viii. 83, 90. Dictus imáτng wajà τὸ ἐπιβαίνειν. ἐπὶ νηὸς Φοινίσσης ἐπιβας, ἐκομίζετο ἐς τὴν ̓Ασίην. viii. 118, 120. πολλῶν ἐπιβατέων. viii. 118. ἐπιβάτας ἐόντας. ix. 32.

ἐπιβατὸς, ή, όν. De loco dicitur, ad quem patet accessus, ac iter. In quem ascendi, et iri potest. iv. 62.) (ἀπότομος.

τwp, opos, ò. Ion. et poet. pro comm. imáτns, cu, ò. q. d. Inscensor, vel Ascensor. Qui ascendit aut navem aut equum, et qui nave vel equo vehitur. ἐπιβήτορες iππ. V. Hom. 14. Inscensores equorum. i. equorum agitatores, equites. Sic et Hom. Odyss. E. v. 262. ἵππων ὠκυπόδων ἐπιβήτορες. i. equorum velocibus pedibus præditorum agitatores. Idem in Hymno in Geminos, H. xvi. v. 5. χαίρετε Τυνδαρίδαι, ταχέων ἐπιβήτορες iTWV. et H. xxxii. v. 18. idem carmen repetitur. At Odyss. A. v. 130. et Odyss. ¥. v. 278. Homerus verrem, suum maritum, a venerei congressus actu vocat, συῶν ἐπιβήτορα κάπρον. Vide ἀναβά

CλÚ. comm. In animo habere. Animo agitare. Consilium aliquod inire. Moliri aliquid. Insidiari. ἐπιβουλεύειν πρήγμασι μεγάA. Res magnas animo agitare. iii. 122. ἐμοὶ βασιλεὺς ἐπιβουλεύει Jávator. Rex mortem mihi molitur. Vel, Rex de me interficiendo cogitat. ibid.

ἐπιβουλεύειν θάνατόν τινι. Mortem alicui per insidias parare. Of saσιῶται σφι γενόμενοι, ἐπεβούλευον θάνατον Στράττι τῷ Χίου τυράννῳ. viii. 132. Qui, conjuratione inter se facta, Strattin per insidias interficere statuerant. ἐπιβελεύοντες δὲ Pavego iyévorto. ibid. v. s. Insidiantes vero manifesti facti sunt. i. Sed eorum insidiæ patefactæ

sunt.

ἐπιβουλεύειν τινὰ, pro τινί. Insidias

alicui moliri. ἐπιβουλεύει βασιλέα. Ctesias Pers. 52. Insidias regi molitur.

iboaodai. Ion. et poet. pro com. iConoaodai. Invocasse. Implorasse. i. 87. v. 1. iπebwσavto. Implorarunt. ix. 23. pro comm. ἐπεβοήσαντο.

iCoila. Ion. et poet. pro comm. iConora. Vocaverint, Accersiverint. v. 1.

ἐπίγαμος, ὁ καὶ ἡ. Nubilis. Qui, quæve, justam nuptiarum celebrandarum ætatem habet. Valla vertit, cœlebs: at cœlibis nomen alio modo sumitur, aliudque significat. i. 196. ἐπιδαψιλεύεσθαι, et

ἐπιδαψιλεύειν.

comm. Liberaliter exhibere. Tas ἀδελφεὰς ἐπιδαψιλευόμεθα ὑμῖν. Sorores [nostras] vobis liberaliter exhibemus. v. 20.

reperitur, modo quidem ad indicandam rem, in qua aliquid inest, quæ non exprimitur, sed ex præcedentibus est repetenda; modo vero, idem valet ac pès dé. Præterea vero. Alias, Post significat, ut, ἐπὶ τούτοις, pro μετὰ ταῦτα. Post hæc Postea. ἐπὶ δὲ, σίδηρος . In illis vero [sagittis] ferrum erat; id est, Illæ vero sagittæ ferro, sive ferrea cuspide, munitæ erant. vii. 65, 69, 75, 92. viii. 93, 113. ix. 35.

iπídeiis, n. comm. Demonstratio. Ostentatio. Notitia manifesta,qua fit ut res demonstretur, et quodammodo digitis indicetur. TOUTO ἐς ἐπίδειξιν ἀνθρώπων ἀπίκετο. v. s. Hoc in hominum demonstrationem venit, i. hominibus innotuit, ita ut omnes hoc indicarent, ac demonstrarent. ii. 46. Valla vertit, Quod in ostentationem hominum pervenit. Sed hæc verba non satis aperiunt auctoris mentem. Stephanus ait iride hic pro ostento sumi. Sed ne ipse quidem locum interpretatur, ut est interpretandus. Veram interpretationem a nobis habes allatam, sive verba, sive sensum spectes. τῶν ἐπέων τὴν ἐπίδειξιν ἐποιέετο. V. Hom. 10. [suorum] carminum ostentationem faciebat, i. sua carmina ostentabat. quod V. Hom. 12. sic explicatur, rà πa τὰ πεποιημένα αὐτῷ ἐπεδείκνυτο. imidiĝios) (ápisepós. Dexter) (Siniἐπιδέξιος) (ἀρισερός. ster. τὰ ἐπιδέξια. sub. χωρία. Loca ad dextram sita. vi. 33. ἐπίδηλος, ὁ καὶ ἡ. comm. φανερός, Tipas. Manifestus. Illustris. Notus. Qui innotescit, vel innotuit. Qui notus est, vel fit. De quo aliquid cognoscitur. θέλων δὲ μὴ ἐπίδηλος εἶναι τοῖσι Ελλησι. viii. 97. Cum autem Græcis manifestus esse nollet. Cum suum consilium a Græcis cognosci nollet. iduos. Qui est in aliquo populo.

ov,

Domesticus. Intestinus. Vocabulum Herodoteum. ii. 39. ἐπιδίζεσθαι. Herodoteum vocabulum. Inquirere. Investigare. ab ἐπιδίζεμαι, ut τίθεμαι. ἐπιδίζεται τὸ ἐνθεῦτεν ἡμῖν ὁ λόγος τὸν Κῦρον, ὅτις ἐὼν τὴν Κροίσου ἀρχὴν κατεῖλε. Latin. interpres. Hinc nobis exsequetur oratio, &c. quam interpretationem οἱ λεξικογράφοι videntur secuti, quum scribunt, ἐπιδίζομαι. Exsequor. Nihil præterea addunt. Sed locus ita vertendus, Hinc oratio nobis inquirit Cyrum, quisnam cum fuerit, Crosi regnum everterit. Pro, Jam vero inquirendum nobis est, accurate quærendum est, ac dicendum, quisnam fuerit Cyrus ille, qui Crasi regnum evertit. i. 95. Vide δίζημαι supra i. 94. ἄκεα δίζεσθαι. Remedia quærere. τί δ ̓ ἂν ἐπιδιζήμενος ; Quidnam quærens? ab ἐπιδίζημαι. ν. 106. ἐπίδοξος, ὁ καὶ ἡ, comm. De quo est aliqua opinio in futurum. Dicitur et de personis, et de rebus. pro quo et προσδόκιμος. τάδε τοι ἐξ αὐτέων ἐπίδοξα γενέσθαι. Hæc ab istis tibi eventura est credibile. i. 89. κακὰ ἐπίδοξα. Mala, quæ exspectantur. iv. 11. πολλοί εἰσιν ἐπίδοξοι τῷϋτὸ τῦτο πείσεσθαι. Μultis hoc ipsum eventurum est opinio, vel exspectatur. Multis hoc ipsum eventurum videtur. vi. 12. ἐπίδοξος ἦν βασιλεύειν. Ctes. Pers. 46. De eo erat opinio, fore ut regnaret. Homines eum regnaturum opinabantur. Gall. melius hoc ita redderetur, On estimoit qu'il régneroit, vel, qu'il seroit

τοί.

ἐπίειν, ut ἐξίειν. Ion. pro comm. ἐφίειν, et ἐφιέναι, et ἐξιέναι. Vide ἐπιέναι. Sic et ἀνίειν, pro ἀνιέναι. ἐπιέναι. Ion. pro comm. ἐφιέναι. Immittere. Permittere. Οὐδ ̓ ἂν ὁ Λάκων ἐπίη τοι ἄρχειν αὐτῆς ἡμεῖς ἐπήσομεν. vii. 161. Neque si Lacon tibi permittat ejus imperium

habere, nos permittemus. Illud autem in formatur ab iniw, pro comm. ἐφίω. unde τὸ ἐφίημι, cujus fut. ἐφήσω comm. at Ion. ἐπήσω. aor. 2. act. ἔφιν, et Ion. ἔπιον. subjunct. ἐὰν ἐφίω, et Ion. ἐπίω, ης, n. alioqui ἐπείη, pro ἐφείη, scribendum, ut sit optativi tertia singularis, ab ἐφείην, ης, η. Vel ἐπείῃ scribendum, quod Ion. formabitur ita : subjunct. aorist. 2. act. comm. ἐφῶ, Ion. ἐπῶ, καὶ διαλύο σει ἐπέω, καὶ ἐπενθέσει τοῦ ι ἐπείω,

ἐπιέναι. Ion. pro comm. ἐφιέναι. Permittere. Concedere. Remittere. quod alias συγχωρεῖν dicitur. ̓Επεὶ τοίνυν ἐδὲν ἐπιέντες ἔχειν τὸ πᾶν ἐθέλετε, οὐκ ἂν φθάνοιτε τὴν τάχισ την ὀπίσω ἀπαλλασσόμενοι; vii. 162. Quoniam igitur nihil concedentes, [nihil remittentes de iis, quæ postulatis,] rem totam, [omnia, quæ petitis,] habere vultis, non retro quam celerrime hinc discedetis ?

ἐπίεσαι. 3. pers. perf. pass. ab ἐπιέω. fut. ἐπιέσω. Induo. aor. 1. εἶσα. perfectum act. εἶκα. pass. εἶμαι, unde εἱμένος, et ἐπιειμένος. indutus. Hom. Iliad. A. v. 149. n μοι ἀναιδείην ἐπιειμένε, κερδαλεόφρον. Et assumto σ fit εισμαι, σαι, σαι. Indutus, tectus sum. Hinc τὸ ἐπίεσαι compositum. Hinc etiam plusquam perfectum poet. tro, pro εἶσο, assumto σ, facta διαλύσει τῆς ει διφθόγγου in ΕΕ, in tertia persona. Hom. Il. M. v. 463. λάμπε δὲ χαλκῷ Σμερδαλέῳ, τὸν εσο περὶ χρον. Ἡ χαλκὸς μὲν ὑπέ ερωται, χαλκὸν δ ̓ ἐπίεσαι. i. Cui testudini substratum quidem est æs, æs etiam est induta, ære est induta, i. 47. Hujus versus sensum et interpretationem vide i. 48.

ἐπιζῆν, ἐπιζῆσαι. com. Supervivere. Superesse. i. 120.

ἐπὶ θανάτῳ, pro πρὸς τὸν θάνατον. Vide θάνατος. τὸ παιδίον παρεδόθη