ページの画像
PDF
ePub

49. οὔτε προβήσονται ἑκατέρω τῆς 'ATTIS. viii. 60. Valla: Neque usquam longius ab Attica procedent. E. P. Nec ultra Atticam progredientur. ix. 2, 122. ExάOTOTE. Comm. Quotiescunque, 'semper, assidue, passim, frequenter. τοῦ ἂν ἑκάςοτε δέη. Quo semper indigueris, quo tibi semper opus fuerit. i. 90. ixása. Vocabulum Herodoteum, pro comm. ixas, et ópgw, longe, procul, cum genit. Toùs iwür, &κάτω οίκημενες ἐν τιμῇ ἄγολαι. Eos, qui procul a se habitant, in pretio habent, ac honorant. i. 134. ixaríalo. 3. pers. plur. imperf. pro comm. ixánto, sedebant. viii. 73. verso in 7, rejecto, et n in a dissoluto. Vide έατο, περιεκατέατο, πιο περιεκάθηντο. viii. 111. ix. 90.

[ocr errors]

inatortas, ádos, . comm. Centuria, centum hominum, vel aliarum rerum numerus. ix. 29. ExCaire, comm. Evenire, accidere, contingere. τα μέλλοντά σφι ἐκε Caivery. vii. 221. Quæ ipsis erant eventura. ἦν τὰ οἶκοτα ἐκ τοῦ που Aéμov inCairn. viii. 60. Valla: Si æqua belli contingent. Steph. Si rationi consentaneus sit belli exitus. Quod longe melius. v. s. Si ea eveniant, quæ ex bello evenire verisimile est. i. Si talis sit belli exitus, qualem fore verisimile est.

iCaí. comm. Evenire. τà i×6ŋσóμɛrα πρhyμаτa. vii. 209. Res eventuræ. μή οἱ ἐκβαίνῃ ὁκοῖόν τι 9. ix. 15. Ne ei eveniret quod cupiebat. ἐκβοηθεῖν ἔς τινα τόπον. Herodotea locutio. Cum copiis in aliquem locum ad opem ei ferendam alicunde proficisci, ἐκβοηθήσαντες ἐς TIJ. ix. 26. In Isthmum ad opem ei ferendam, cum copiis egressi.

ixCoaǹ, ñ‹, n. comm. Alicujus loci exitus. τὰς ἐκβολὰς τοῦ Κιθαιρῶνος

ponatai. ix. 38. Citharonis exitus custodire. πέμπει τὴν ἵππον ἐς τὰς ἐκβολὰς τὰς Κιθαιρωνίδας. ix. 39. Equitatum ad Citharonis exitus

mittit.

izboλ, s, . comm. Fluminis ostium, qua aqua in mare vel in alium locum exit. τὴν ἐκβολήν τῷ ΠηVEL. Vii. 128.

gáσo. comm. Ejicere, expellere. Dictum de mari, quod res aliquas agitatum ad littora solet ejicere. αἱ δὲ ἐς Καταναίην [πόλιν] ἐξεβράσσοντο. vii. 188. ποτήρια ἐκβρασσόμενα ανείλετο. Pocula [a marinis fluctibus] in littus ejecta sustulit. vii. 190.

ixyíveodaí Ti Tí. Aliquid alicui succedere. Aliquem voti compotem feri. τὸ ἐπιτήδευμα αὐτῷ ἐξεγένετο. Ctesias Pers. 41. Conatus ille successit ipsi. Ille voti factus est

compos.

ixyívɛo0aı, ixyevéolai. Ion. et comm. pro magis accepto it, licere. οὐκ ἐξεγένετο Κροίσῳ ἀπαγγείλαι. Croeso [rem] renuntiare non licuit. i. 78. vide iyyívodαı. iii. 142. v. 51. ixyevéow pos. Liceat mihi. ν. 105. οὐδέ οἱ ἐξεγένετο ̓Αθηναίους τιμωρήσασθαι. Nec ei licuit Athenienses ulcisci. vii. 4, 8. ix. 23. indixsoda. Ion. pro comm. idéxeσθαι. Excipere. τὰς Σκύθας ἐξεδέξατο οὐκ ἐλάσσων πόνος τοῦ Μηδικοῦ. Scythas labor Medico non minor excepit. iv. 1, 39, 99. Endedwgiûntal. V. H. Est autem 3. pers. plur. perf. pass. ab ixdwesEw. Doriensem facio, Doriensem reddo. fut. indupiɛúow. aor. 1. act. ἐξεδωρίευσα. perf. ἐκδεδωρίευκα. pass. ἐκδεδωρίευμαι, σαι, ται, 3. plur. ἐκα Sedwpiertas. viii. 73. Dorienses effecti sunt. Hoc verbum in vulgatis Lexicis non legitur, Ad Herodotei textus Græcum marginem scribitur ἐκδεδωρία]αι. Quod mihi de mendo suspectum est. Nam (si quid mutandum) ixdeδωριέαται potius esset dicendum,

[ocr errors][ocr errors]

idque Ιωνικῶς pro comm. ἐκδιδωρί ηνται. rejecto r, et dissoluto n in εκ. Get autem ab ἐκδωριέω, ω. unde insertov formatur alterum ἐκδωριεύω, ut a συλέω, συλεύω. fu. ἐκδωρήσω. aor. 1. act. ἐξεδωρίησα. perf. act. ἐκδεδωρίηκα. pass. ἐκδεδωρίημαι, σαι, ται. 3. plur. ἐκδεδωρίηνται, καὶ Ἰωνικῶς ἐκδεδωριέα]αι. Si τὸ ἐκδεδωρίαται retinendum censeas, κατὰ συγκοπὴν ἐκ τοῦ ἐκδεδω ριέαται formatum dices. Utrunque tamen idem significat, et a nomine δωριεύς, έος, deductum constat, Vide terminationem έα

ται.

ἐκδημεῖν. Peregre proficisci. Peregre degere. i. 30. (pro eodem dicitur et ἀποδημεῖν. i. 29.) i. 176. ἐκδιδόναι. comm. De fuviis dictum. Erumpere in aliquem locum. Exonerare sese. Deferri. ποταμὲν ἐς αὐτὸν ἐκδιδόντων. Fluviorum in ipsum sese exonerantium. iv. 48. ἐκδιδοῦσι ἐς τὸν Ισρον. iv. 49. 53. vii. 13.

ἐκδιδόναι. comm. Dedere. Gallice, Rendre, Livrer. ὁ ̓Αλυάττης οὐκ ἐξεδίδου τοὺς Σκύθας ἐξαιτέοντι Κυα ξάρει. Alyattes Scythas Cyaxari reposcenti reddere, vel ad supplicium deposcenti dedere, noluit. i. 3, 74, 158, 159, 160, 161,

ix. 86, 88.

ἐκδιδόναι. comm. Elocare. Nuptum dare. Gall. Donner en mariage. Marier. Tradere viro, αἱ τῶν Λυ δῶν θυγατέρες ἐκδιδόασιν αὐταὶ ἑωϋτάς. Lydorum filiæ se ipsas elocant, virisque in matrimonium tradunt. i. 93, 196. τὰς ἀμόρφους ἐξεδίδοσαν. ἐκδοῦναι δὲ τὴν ἑωυτοῦ θυγατέρα. ibid. ἐκδίδοσθαι θυγατέρα. ii. 47. iv. 145.

ἐκδιδόναι. Ion. et comm. pro magis usitato πωλεῖν, et πράττειν. ἐμε σθοῦτο παρ ̓ οὐκ ἐκδιδόντος τὴν αὐλήν. Cortem conduxit ab eo, qui eam vendere nolebat. i. 68. ἐκδιδοῦν. Ion. et poet. pro comm. ἐκδιδόναι. De fuviis dictum. E

rumpere in aliquem locum. Exonerare sese. Deferri. Ερμος ἐξ ἔρεος ξέων, ἐκδιδοῖ ἐς θάλασσαν. Hermus de monte fluens, in mare se exonerat. i. 80. ὁ Γύνδης ποταμὸς ἐκδιδοῖ ἐς ἕτερον ποταμόν. Gyndes fluvius in alterum fluvium erumpit, et sese exonerat. i. 189, 202. ii. 22, 29, 34, 150. iii. 9. iv. 37, 44, 80, 85, 100. vii. 198, 200. et passim.

ἐκδιδράσκειν. Ion. pro comm. ἐκδιδράσκειν, ἐκφεύγειν. Effugere. ix. 88. ἔκδοσις, ή. comm. Deditio. i. 159. ἔκδοτον ποιεῖσθαι. ἐκδιδόναι. Dedere. iii. 1. ἔκδοτον ἄγεσθαι. Deditum abduci. vi. 85. ἔκδοτον γενόμενον ὑπὸ τῶν πολιητέων ἄγειν. A civibus deditum abducere. vi. 85.

ἐκδρᾷν. ἐκδρῆναι. ἐκδράναι. pro ἐκφεύγειν. Effugere. ἐκδράντες ἐκ τῆς ἑρκτης. Cum ex carcere effugissent. iv. 148.

ἔκδυσιν ποιεῖσθαι. Herodotea locutio, pro comm. ἐκδῦναι. Egredi. Emergere. Exire. iii. 109. ἔκδυσις, ιος, ή. ii. 121. §. 3. com. pro quo magis frequens. ἡ ἔξοδος. Exitus. Egressus. Exeundi facultas. Effugium. Evadendi facultas. iii. 109. εἰδὼς ἑαυτῷ ἀσφαλέα ἔκδυσιν ἐοῦσαν ἐκ τῆς νήσε. Persuasum habens tutum exitum ex insula sibi esse. Vel, Sciens se ex insula tuto exire posse. iii. 146. οὐ γάρ ἐσι Ελλησι οὐδεμίη ἔκδυσις, μὴ οὐ δόντας λόγον τῶν ἐποίησαν νῦν τε, καὶ πρότε ρον, εἶναι τοὺς δούλους. Nullum enim Græcis est effugium, quominus reddita ratione eorum, quæ nunc, et ante patrarunt, tui sint servi. Vel, Græci enim nullo modo hoc vitare possunt, quominus, &c.

ἐκεινέων. Ion. pro ἐκείνων. Illarum. iv. 111.

ἐκεκοσμέατο, pro ἐκεκόσμηντο. Ion. i. 100. iii. 91. ix. 31. ἐκέχρητο τοῖσι Σπαρτιήτησι. vii. 220. Spartanis oraculum redditum fu

erat.

xdos apud Herodotum peculiariter appellatur Expositio, qua quis alicui periculo, ut feris, exponitur ac objicitur: prò quo et pódecis. i. 116. Illic agitur de Cyro, quem Astyages Harpago tradiderat infantem, ut eum feris laniandum objiceret. Vide rem totam i. 108. seq. Dicta xdeos, ab indevar, quod exstat i. 112. pro quo et podea dicitur. ibid. Exponere. Periculis ac fortunæ (ut vulgus loquitur) objicere.

ἐκθύειν. ἐκθύεσθαι. Sacrificiis expiare. Expiare. ἄγος, τὸ ἐκθυσασθαι οὐκ οἷοί τε ἐγένοντο ἐπιμηχα VEVO. Piaculum, quod postea nulla ratione nullisque sacrificiis expiare potuerunt. vi. 91. ixxsoda. comm. Alicui periculo exponi. Ut, feris objici, ac laniationis periculo objectum jacere. παιδίον ἐκκείμενον. Infans feris expositus. i. 110, 112. Kupov ἐκκείμενον κύων ἐξέθρεψε. Cyrum ex positum canis educavit. i. 122. ExиngÚTTEV. comm. Per præconis vocem aliquid edicere. Edicere. In exilium pellere, ablegare, expellere. ἐξεκήρυξαν Μαιάνδριον. Per præconis vocem Mæandrium ablegarunt, [ex Peloponneso excedere jusserunt.] iii. 148. innanïda. Ion. et poet. pro comm. ἐκκλείεσθαι. Excludi. ἐκκληϊζόμενοι τῇ ὥρη, Tempore exclusi. κλείω, κλείω, κλείζω, κληίζω, ἐκκληίζω. i. 31.

innvar. comm. Eradere. vii. 239. vide xv.

Era quần, ng, no comm. Exportatio. πρὸς ἐκκομιδὴν ἐτράποντο τῶν οἰκετέων. viii. 44. Valla: Ad recipiendos domesticos suos se converterant. E. P. ad exportandos, &c. ixxouie. comm. Exportare, recipere. ἐμὲ ἐκκομίσας αὐτόν. Me ipso recepto, iii. 122.

ἐκκομίζειν, et εκκομίζεσθαι. comm. Eferre, exportare. οὐδὲν ἐξεκομί

cano. viii. 20. Nihil exportarunt.) (προεσάξαντο.

ἐκκομίσαι τινὰ ἐκ τοῦ μέλλοντος γίν σθαι πρήγματος. Herodotea locutio. Ex impendente fato aliquem eripere. iii. 43.

ixxóns. comm. Excidere, penitus exstirpare, trucidare. Tous ardgas ixxoa. Viros trucidare. iv. 110. ἐξέκοψαν τοὺς ἄνδρας. ibid. ixλaμbáver spyor. Herodotea locuἐκλαμβάνειν ἔργον. tio, quam Valla vertit, Negotium alicui exhiberi. Hanc interpretationem et vulgata Græco-latina Lexica sequuntur: sed locutionis vim non explicant. ἐκλαμβάνειν proprie quidem excipere significat. Interdum vero idem valet ac Tò åπodaμláveir, i. e. recipere, accipere. Vide Suidam. "gy”, vero, præter alia, negotium, et molestias significat, ut et gayua. unde παρέχειν τινὶ πράγματα, negotium alicui facessere. Alicui

molestiam exhibere.) (λaμáVELV, vel ἐκλαμβάνειν πράγματα, vel ἔργα. v. s. Negotium, sive molestiam accipere, vel excipere. arti TOU, Negotium alicui exhiberi. Aliquem ab aliquo affici molestia. ἤδη δὲ καὶ τόδε ἤκουσα ὡς ὁ Δηΐφανος ἐπιβατεύων τοῦ Εὐηνίου ὀνόματος, ἐξε λάμβανε ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἔργα, οὐκ wv Eunviou wais. ix. 95. Valla: Quanquam illud quoque audivi, Deiphono negotium in Græcia fuisse exhibitum, quod se filium Evenii, cujus non esset, nuncuparet. Æ. P. Quinetiam illud olim audivi, quod Deiphonus, cum non esset [verus] Evenii filius, [ut quidam opinabantur, atque dicebant,] Evenii nomen usurpans, [sibique tribuens, atque vendicans,] molestia fuerit affectus in Græcia. Vel, Quinetiam illud olim audivi, Deiphono molestiam in Græcia exbibitam fuisse, quod Evenii nomen sibi tribueret, [ac usurparet,] cum non esset Evenii filius.

ἐκλιπεῖν, ad orationem relatum, quomodo sit interdum accipiendum. Vide άνειμι ἐκεῖσε τοῦ λόγου, τῇ μοι πρότερον ἐξέλιπε. vii. 239. ἐκλογίζεσθαι. comm. Perpendere animo. ταῦτα ἐκλογιζόμενος. ix. 89. Hæc animo perpendens. ἐκπαγλέομαι, οῦμαι. Ion. et poet. pro comm. ἐκπλήττομαι. Terreor, admiror, stupeo. ἐκπαγλεόμενοι. vii. 181. Admirabundi, obstupescentes. [Hoc verbum reperitur et apud Dionys. Halic. Antic. Rom. lib. i. 32, 4. τοῦ δὲ τὴν ὄψιν ἐκε παγλέμενοι, θεῖόν τι χρῆμα ἐνόμισαν ὁρῶν. Illius speciem stupentes, divinum quiddam se videre putabant. Consule Eustath. ἐν τῷ ἔκπαγλος.] Herod. viii. 92. ἐπ' ἧς ἔπλεε Πυθίης ὁ Ἰσχένου, τὸν οἱ Πέρσαι κατακοπέντα, ἀρετῆς εἵνεκα εἶν χον ἐν τῇ νηὶ ἐκπαγλεόμενοι. Quem hic Ἰσχένουν. vii. 181. Ἰσχένρον appellat: sed idem est nomen. Hoc quidem sine contractione prolatum, Ισχίνοος, illud vero, contractione facta dictum, Ισχέ τους. Valla recte Pytheam hoc loco vocat: sed vii. 181. Pythyum male nominat. ix. 48. ἐκπειρᾶσθαι. comm. Experiri, explorare, periculum facere, tentare. δείσας μὴ ἐκπειρῶτο Δαρεῖος. Veritus ne Darius [se] tentaret, sui periculum faceret. iii. 135. ἐκπίπτειν. Excidere ex aliquo rerum ac bonorum loco statuque. ἐκπεπτωκότα ἐκ τῶν ἐόντων. Qui ex suis bonis exciderat. Qui suis bonis spoliatus fuerat. iii. 14. ἐκ πολλῶν τε, καὶ εὐδαιμόνων ἐκπεσών. De multis bonis, deque felici statu delapsus. ibid.

ἐμπίπτειν ὑπό τινος. comm. Ab aliquo expelli ex aliquo loco. ixπίπτειν ἐκ Πελοποννήσου ὑπὸ Μήδων. viii. 141. Ex Peloponneso a Medis expelli.

ἐκπλαγείς, εἴσα, έν, έντος, είσης, έντος, ή, τό. comm. Animo perculsus. Consternatus animo. i. 116. πα

ρὰ τὸ ἐκπλήττω. Terreo. Metu percello. Metu consterno. ἔκπληκτος, ε, ὁ καὶ ἡ. comm. Attonitus. Admirabundus. Præ admiratione stupens. ἔκπληκτος ἦν ὁ Γλαῦκος ακούων. V. Hom. 22. Glaucus [hæc] audiens præ admiratione stupebat.

ἐκπλήσσεσθαι. Præ admiratione ob

stupescere. ἐξεπλήσσετο. Obstupescebat. iii. 148. ἐκπλήττεσθαι. comm. Animo percelli, consternari. τούτοις ἐκπλαγείς. His perculsus. i. 116. ἐξε πλάγη. Consternatus est. i. 119. ἐπὶ τῷ γινομένῳ ἐκπλαγίες. Re, quæ acciderat, consternati. iv. 4. ἐκπλήττεσθαί τι. Rem aliquam vehementer admirari, ac ea stupeferi. ἐκπλαγένα τὰ προκείμενα αγα 9. ix. 82. Valla: Propositis bonis stupefactum.

ἐκπλώειν τῶν φρενῶν. Herodotea 10cutio, q. d. Extra mentem navigare. Ex mentis potestate exire. De sano mentis statu deturbari. ἐξέπλωσας τῶν φρενών. De sano mentis statu deturbatus es. iii. 155. pro eodem dicitur συνωνύμως,

ἐκπλώειν ἐκ τοῦ νόου. vi. 12. ἐκποίησις, ἡ. V. Η. ἡ τοῦ σπέρματος ἔκκρισις, καὶ ἄφεσις. Seminis genitalis excretio, ac emissio. ἐν αὐτῇ τῇ ἐκποιήσει. In ipsa seminis genitalis emissione. In ipsa genitura emittenda. iii. 109.

ἐκπρήσσειν, et ἐκπρήσσεσθαι. Ion. pro comm. ἐκπράσσειν, et ἐκπράσσεσθαι. Exigere, poenas reposcere, ulcis ci. τὸν Δωριέος φόνον ἐκπρήξασθαι. Doriei cædem ulcisci. Pro Doriei cæde pœnas exigere, reposcere. vii. 158. τὸν Δωριέος φόνον ἐκπρηξόμενοι. Doriei cædem ulturi. ibid.

ἐκ προνοίης. Ion. pro comm. ἐκ προς νοίας. De industria. Consulto, viii. 87.

ἐκραγῆναι ἔς τινα. Herodotea locutio, quam Galli feliciter exprimunt his verbis, Eclater contre

[blocks in formation]

ἐκραγείς, εἴσα, εν. comm. Qui erupit. φῦμα ἐκραγὲν ἐνέμετο πρόσω. Valla : Ulcus rescissum porro grassabatur. Sed vertendum, tuberculum diruptum longe grassabatur; vel, Tuberculum diruptum [mammam] longe serpendo depascebatur. iii. 133. Quid autem sit φῦμα, consule Hippocratis Economiam.

ἔκροος, ου, ὁ. Ion. et poet. efluxus. Dictum de fluminibus in mare efluentibus, ποταμοὶ ἔκροον ἔχουσι ἐς θάλασσαν. vii. 129. Fluvii effluxum habent in mare. In mare efluunt. Arist. μετεωρωλογικῶν i. c. 13. συνωνύμως ἔκρουν, ἐκροὴν, et ἔκρυσιν dicit. Herod. vii. 130. pro eodem, ἐξήλυσιν ἐς θάλασσαν. Εxitum in mare.

ἐκτάσεις. Ionibus familiares, ut θεής σεαι, pro θεάσῃ. i. 8. ἐθηντο, pro ἐθεᾶτο. i. 10. 9ηησάμενον, pro θεα σάμενον. i. 11. τριήκοντα, pro τριά κοντα. 1. 14. ἀξιοθέητος, pro ἀξιο· Θέατος. ibid. vnos, pro ναός. i. 19, 21. θεησάμενον, pro θεασάμενον. i. 30. νεηνίαι, pro νεανίαι. i. 31. Τεγεῆται, pro Τεγεάται. i. 65. Σπαρ τιῆται, ριο Σπαρτιάται. i. 65, 67. ἐπηρωτέω, pro επερωτάω, ω. i. 47. τριακόσιοι, pro τριακόσιοι. i. 82. ἐπηγορεύειν, pro ἐπαγορεύειν. i. 90. τρηχέως, pro τραχέως. i. 73, 114. πρῆσις, pro πράσις, quamquam alii melius πρᾶσις scribendum censent. i. 153. πρηθῆναι, pro πραθῆναι. i. 156. οἰηκίζειν, pro οἰακίζειν. i. 171. περητὸς, ἀντὶ τᾶ περατός.. 189, 193. τριηκοντήμερος, pro τρια κονθήμερος. ii. 4. φλυηρεῖν, pro φλυα ρεῖν, nugari. ii. 131. ἀποδιδρήσκειν,

[ocr errors]

pro αποδιδράσκειν. i. 182. ἐκδιδρήσκει. iii. 4. ἐπαρησάμενος, pro ἐπαρασάμενος. iii. 75, 124. Συρηκούσιος, pro Συρακούσιος. iii. 125. vii. 161. διπλήσιον, pro διπλάσιον. iii. 130. vii. 103. διαδρήσηται, pro διαδρά σηται. iii. 135. πολλη πλήσια, pro πολλαπλάσια. iii. 135. iv. 50. Γ'δειρα, pro Γάδειρα. iv. 8, &c. ἐκτέαται. Ion, pro comm. ἔκτηνται. 3. plur. pers. pass. verbi κτάομαι, ῶμαι, possideo. iv. 23, 174. vi. 52. vii. 176.

ἐκτενέως. V. Η. pro communi ἐκτενῶς, τουτέσιν ἐπιμελῶς, ἐνεργητικῶς, ὁλοψύχως, προθύμως. Accurate, efficaciter, ex toto animo, promte, sedulo. Consule Suidam. ὁ δὲ Μέντωρ ἐνοσήλευσεν αὐτὸν ἐκτενέως. V. Hom. 7. Mentor vero ipsum sedulo curavit. ὅτι μιν κάμνοντα τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐνοσήλευσεν ἐκτενῶς. V. Hom. 26. Quod ipsum oculorum morbo laborantem sedulo curasset.

[ocr errors]

ἐκτημένος, η, ον. comm. Qui possidet aliquid. ἐκτημένοι πλεῖσον τρα τόν. vii. 161. Qui maximas copias possident, habent.

ἔκτηνται, pro κέκτηνται. Possident. ii. 42, 44, 50. ἔκτηται, pro κέκτη ται. ii. 95. ἔκτηντο. ii. 108. ἐκτῆς σθαι. iii. 34. ἔκτητο. iii. 39. ἔκτην ται. iii. 97. ἔκτηται. iv. 64. ἐκτῆσθαι. Ionice, pro communi κεκτῆσθαι. Possidere, habere. i. 49. ii. 42, 44, 50, 95. iii. 34, 100. vi.

20.

ἐκ τῆς ἀντίης προσπλώειν. Herodotea locutio. viii. 6. Ex adverso adnavigare. Adversis navium proris hostem invadere. ἐκ τῆς ἀντίης vero dictum ἐλλειπτικῶς subaudito nomine ὁδοῦ, vel πορείης, vel ἐφόδου. Sic ἐξ ἐναντίης προσπλώειν. viii. 7.

ἐκ τῆς ἰθείης. Herodoteum loquendi genus : at ἐλλειπτικόν. Subauditur enim ὁδοῦ, q. d. Ex recta via, id est, Recta. Non per diverticula, nec per anfractus; at recta. Pa

« 前へ次へ »