ページの画像
PDF
ePub

lam, aperte, ex professo. Vide ιθέα. κατεσήκεε ἐκ τῆς ἰθείης Λακεδαιμονίοισι πολέμιος. ix. 37. Hostis ex professo Lacedæmoniis exstitit.

ἐκτομίας, ου, ὅ. Ctesias Pers. 52. Exsectus, castratus, eunuchus. εκτομίης, ου, ὁ. pro comm. ἐκτομίας. Exsectus, castratus. παῖδες ἐκτομία αι. Pueri exsecti, castrati, iii. 92. τοὺς παῖδας κτομίας ποιήσομεν. Filios castrabimus. vi. 9. pro quo συνωνύμως dicit Herodotus τοὺς · παῖδας ἐξέταμνον, καὶ ἐποίευν ἀντὶ ἐνόρχων εἶναι εὐνυχες, flios exsecuerunt, et pro integris, ac testes habentibus, eunuchos fecerunt. vi. 32..

ἐκ τοῦ ἐμφανές. Ion. et poet. pro comm. ἐφανῶς. Aperte, manifeste. iii. 150. iv. 120. v. 37. vii. 205. ἐκ τοῦ μέσε κατησθαι. Herodotea locutio. De medio cedere, et quodammodo alio se recipere, sedendi ac quiescendi caussa. μηδενὶ τρόπῳ ἐκ τοῦ μέσου κατήμενοι, περιίδητε ἡμέας διαφθαρέντας. Nullo modo de medio cedentes, nos perdi sinatis. iv. 118.

ἐκ τῶ μέσω κατησθαι. Herodotea locutio. v. s. E medio sedere; pro, E medio se recipere aliquo, et seorsum ab aliis sedere, se ex aliorum societate subducere, neque cum aliis rerum aliquarum participes esse velle. αἱ λοιπαὶ πόλιες ἐκ τοῦ μέσου ἐκατέατο, pro · ἐκάθηντο. viii. 73. V. Reliquæ civitates e medio cesserunt. E. P. Ex ceterarum civitatum societate se subduxerunt. Vel, A ceterarum civitatum societate recesserunt. ἐκ τοῦ μέσου κατήμενοι, ἐμήδιζον. ibid. Valla: In medio sedentes cum Medis sentiebant. E. P. E medio se recipientes. et ab aliis recedentes, Medorum partibus favebant.

ἐκ τοῦ φανεροῦ. φανερῶς. Manifeste, palam, aperte. ἐκ τοῦ φανερὸ ἀπέ τασαν ἀπὸ τῶν βαρβάρων. viii. 126.

Palam a barbaris defecerunt. ix. 1.

ἐκφαίνειν λόγον. Herodotea locutio. Orationem proferre, verba proferre. τὸν τελευταῖον σφι τόνδε ἐξέφηνε λόγον. vii. 160. Postremam ipsis hanc orationem protulit, ad extremum ipsis hæc verba protulit.

ἐκφόριον, υ, τό. Quod pro solo pensitatur. ἡ ἀπὸ γῆς πρόσοδος. Terræ proventus, qui percipitur ex terræ fructibus. τῶν ἐκφορίων τῶ καρ · πε ταυτὰ μέτρα κατίςαται. Eædem mensuræ fructuum, qui ex terra proveniunt, sunt constitutæ. iv. 198.

ἐκχρῶν. V. Η. pro comm. ἐξαρκεῖν. Sufficere, satis esse, suppetere. ἐκ · ἐξέχρησε σφι ἡ ἡμέρη ναυμαχίην ποι έεσθαι. viii. 70. Dies ad prælium navale committendum ipsis non suffecit.

ἐκχρήσει. Verbum Herodoteum. Utile erit. Iden ac ἐν χρήσει ἔςαι. Ex usu erit. πῶς ταῦτα βασιλέϊ Δαρείῳ ἐκχρήσει περιϋβρίζεσθαι; Quomodo ex usu erit [vobis, quomodo vobis conducet] hanc injuriam Regi Dario facere? iii. 137.

[ocr errors]

ἔλασις, ή. comm. pro quo frequentius est σρατεία. Militaris expe- ditio. Μετὰ τὴν Βαβυλῶνος αἵρεσιν ἐγένετο ἐπὶ Σκύθας αὐτῷ Δαρείς ἔλα σις. Post Babylonis expugnationem fuit ipsius Darii expeditio - adversus Scythas. i. Post Babylonem expugnatam ipse Darius adversus Scythas expeditionem suscepit. iv. 1. Quamvis autem τὸ τῆς ἐλάσεως nomen sit et aliis scriptoribus commune, peculiariter tamen et Xenophon, et Herodotus pro expeditione hoc úsurpant. Cæteras significationes vulgata Lexica tibi suppeditant. Ea consule. Pro eodem dicitur et ἐξέλασις. ἐποιέετο τὴν ἐξέλασιν. ὡς δ ̓ ἐξήλαυνε τὴν σρατιήν. vii. 37, 38. πρότερον ταύτης τῆς ἐλάσιος.

vii. 106. Ante hanc expeditio

nem.

ἔλασσον ἔχειν τῇ μάχῃ. ix. 102. v.
s. Prælio minus habere; id est,
Prælio inferiorem esse. In
pugna
rem deteriore conditione gerere.
Quod alias συνωνύμως dicitur τῇ
μάχη μειονεκτεῖν.) (πλέον ἔχειν τῇ
μάχῃ. et πλεονεκτεῖν τῇ μάχῃ. Me-
liore conditione rem in prælio
gerere. Meliore conditione pug-
nare. Gallice, Combattre avec
avantage. Avoir avantage en la
battaille.) (Avoir désavantage en
la battaille. Combattre avec dés-
avantage. Theoválna. Melior, sive
potior conditio. Gall. Avantage.)
(Exτnua. Deterior, sive pejor
conditio. Gall. Désavantage.
Marg. Ion. et poet. pro comm.
ἐλαύνειν. Agitare. Agere. τριήρεας

argaivas. Triremes, quæ aguntur. ii. 158. τριήρεας ἐλατρεομένας.

vii. 24.

ἐλαύνειν, et ἀπελαύνειν. comm. Agere. Impellere. Ducere. Proficisci. ἤλασεν ἐς τὴν ἀγορὴν τὸ ζεῦγος. Vehiculum egit in forum. i. 59. ἐλαύνοντα ἐς αγρόν. Dum rus iret. ibid. ἤλαυνον ἐς τὸ ἄσυ. Ad urbem, vel in urbem iverunt. i. 60. ἀπήλαυνε ἐς τὰς Σάρδις. Sardis ivit. 1. 77. ἐλάσει ἐπὶ Σάρδις. Adversus Sardis venturus esset. ibid. άTEλαύνοντος Κροίσου. Croso abeunte. i. 79. ἀπήλασε ὁ Κῦρος ἐκ τῶν Σαρ Nov. Cyrus Sardibus discessit. i. 154. ἐλάσας ἐπὶ τὰς Σάρδις. Adversus Sardeis profectus. i. 154, 157. ἀπήλαυνε ἐς τὰ ἤθεα Περσέων. i. 157. ἐς τὸ πεδίον ἤλασε ὁ ̔́Αρπα γος τὸν σρατόν. Harpagus exercitum in planitiem egit, duxit. i. 176. απελάσαντος ἐπὶ τὸν ̓Αράξεα. 1. 211. vii. 8, 9, &c.

ἐλαφρός. Levis. ἐν ἐλαφρῷ τι ποιεῖσθαι. Herodotea locutio. Aliquid leve existimare. Aliquid leviter ferre. i. 118. ἐν ἐλαφρῷ ποιησάμενος. iii. 154. Cum [hoc] leve duxisset. inauivos Particip. perfect. et

plusquamperf. pass. Attice, et
Ion. pro comm. ἠλαμένος, ab ἐλαύ
vw. p. indow, ab inúw w. Ago, du-
co. καίπερ τείχεος διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ
ἐληλαμένου κρατερού, μεγάλαι κλισι-
άδες αναπεπτέαται ἐς τὴν Πελοπόννη
σ T Пégon. ix. 9. Valla : Quam-
vis valido muro sit Isthmus in-
ædificatus, tamen magnæ fores
patefactæ sunt barbaro in Pelo-
ponnesum. Æ. P. Quamvis firmus
murus per Isthmum sit ductus,
[quamvis firmo muro sit cinctus,
et munitus, tamen] magnæ fores
in Peloponnesum Persæ sunt pa-
tefactæ, [patent.]

indeñu tını iç öfw. In alicujus con-
spectum venire. iii. 42.
Brunei, vel Brownier. Lon. et poet.
Quiescere. Otiari. Morari. Moras
trahere. i. 67. Cessare. ¿díva xęó-
vor iicas. Nullo tempore ces-
sans. vii. 56. ἐλίνεον οὐδένα χρόνον.
viii. 71. Nullo tempore cessabant.
Neglectum autem est incremen-
tum temporale, pro ἠλίνυον.
ἕλκειν. Ion. et comm. ad rei, de
qua verba fiunt, pondus sæpe re-
fertur. Ut, ημιπλίνθια, τρία ημι
τάλαντα ἕκασον ἕλκοντα. Semilate-
res, quorum singuli pondus ha-
bebant duorum, et dimidii ta-
lenti. Sic Galli, Des demi-bri-
ques, qui pesoient chacune deur
talens et demi. i. 50. Quod lo-
quendi genus est ió. Sub-
auditur enim radμòr ad locuti-
onis absolutionem, id est, pon-
dus. Quod Galli dicunt, le poids,
vel, la pesanteur de telle ou telle
chose. εἰκὼν ἕλκυσα σαθμὸν τάλαντα
Sixa. Statua, vel effigies, quæ
decem talentorum pondus habe-
bat, ibid. Vel effigies decem ta-
lentorum pondo. Gallice, Une
effigie, ou statue, de la pesanteur,
ou du poids, de dix talens. λnwv
σαθμὸν ἕβδομον ἡμιτάλαντον. Sex ta-
lentorum et dimidii pondo. i. 50,
51. τὸ δ ̓ ἂν ἑλκύσῃ. Quod autem
ponderarit; id est, Illius autem

pondus. ii. 65. μύλην χρυσῆν, ἐξ Axsoar Táλarta. Ctes. Pers. 22. iáda. Ion. et poet. dictum ab Herodoto, pro comm. λauπρὸς γενήσεσθαι, καὶ λαμπρὰν νίκην ἀπὸ τῶν πολεμίων αποίσειν. Clarum, ac illustrem fore. Illustrem victoriam ab hostibus reportaturum. Τῷ καὶ ἐπεῖχε ἐλλάμψεσθαι ὁ Avdos. i. 80. Quo etiam [equitatu] Lydus fretus sperabat se illustrem evasurum; vel, se rem præclare gesturum. ἐλλάμψεσθαι autem est fu. 1. med. ab i^^áμTroua, quod poeticum est, non etiam solutæ orationis, pro comm. ἐλλαμπρύνεσθαι. Compositum ex præpos. i, quæ in compositione, quum à sequitur, rò, in λ, suavitatis gratia, mutat, et verbo poet. λάμπομαι, pro comm. λάμ T. Splendeo. Clarus sum. Illustris sum. Mico. Fulgeo. Ardeo, ut de igne dictum. Hom. in Hymno in Venerem, 818. & di σελήνη Στήθεσιν ἀμφ' ἁπαλοῖσιν ἐλάμπετο, θαῦμα ιδέσθαι. 1dem in Hymno in solem, 856. xaños dé περὶ χρυῒ λάμπεται ἔσθος. Et Euripides in Medea, v. 1194. ἔσεισι, μᾶλλον δὶς τοσόνδ ̓ ἐλάμπετο. Idem in Iphigenia in Taur. v. 1162. Αδύτοις ἐν ἁγνοῖς σῶμα λάμπονται συρί. Et Apollonius τῶν ̓Αργοναυτικῶν i. ν. 437. Πάντοσε λαμπόμενον Jvéws aro. H. Stephanus in suo compendiosissimo Indicis Græci specimine totum hunc locum, si verba, si res ipsas spectés, non Latine versum, sed perversum, et corruptum, habet. Sic enim ille: ἐλλάμψεσθαι, pro ἐλλήψεσθαι, de equitatu Crœsi. Quo (inquit) et ipse Cyrus oppressum iri se verebatur. Lector veritatis amans, nostram interpretationem cum ista conferat, Herodotumque consulat : videbit uter ad Herodoti mentem propius accesserit. Quod vero idem Steph. ibi dicit τὸ καταλαμφθεὶς, το καταληφθείς,

n

a verbo Todas deductum, hoc etiam nullius auctoritate tueri posset. Sed (ut suo loco fusius ac opportunius demonstrabitur) a λaubára potius est deductum, cujus perf. pass. comm. est λέλημμαι. λέληψαι. λέληπται. Ionice vero, et Dor. verso in a, fit λίλαμμαι, et in reliquis etiam personis, ac in aor. 1. pass, hinc formato, To μ. servatur, ut vocabulum sonantius reddatur. Sic autem formatum dices; anew. aor. 2. act. λabor, hinc λábw, unde λaβάνω, hinc λαμβάνω. Quod si conjecturis aliquis locus est dandus, ab hoc λαμβάνω, κατὰ συγκοπὴν τὸ λáμbw, u inusitata, unde éμfw λáμoμai, et cetera legitime videntur formata. Vide λάμψομαι. Quod autem hic ἐλλάμπεσθαι dicitur vi. 70. dilucidius aliis verbis explicatur, ἔργοισι καὶ γνώμῃσι ἀπολαμπρύνεσθαι. Factis et consiliis illustrem esse, vel fieri. ro νηυσὶ ἐκ ἐλπίζοντες ἐλλάμψεσθαι. viii. 74. Valla: Quod nulla spes e classe affulgeret. Æ. P. Quod non sperarent se classe illustres fore. Quod nullum illustre facinus a se classis opera factum iri sperarent. Quod classe rem a se præclare gestum iri non sperarent. Ἑλλὰς, άδος, ή. ἐπιθετικῶς ἀντὶ τοῦ Ελληνική. Ελλάδα γλῶσσαν ἵεντα. ix. 16. Græca lingua utentem. Græce loquentem.

s Ionibus familiaris. Tóde, sub. κατά. In hoc. ii. 80. συμφές ρονται τόδε, pro κατὰ τόδε. Hac in re consentiunt. ibidem. prá μνονται τὰ αἰδοῖα, sub. κατά. ii. 104. Pudenda circumciduntur. is τὴν ἑωυτοῦ, sub. πατρίδα. ii. 113. ἀριστερής χερός, sub. ἀπὸ, vel ἐξ. ii. 169. ἠφάνισε αὐτῷ ἵππῳ, sub. σύν. Ipsum cum equo ex hominum conspectu sustulit. iii. 126. ix Tñs ideins, sub. ide. q. d. ex recta via. i. Recta. iii. 127. μουσικὴν πρῶτοι, sub, κατά. iii. 131. Δῆσαι γοργύς

φης, pro ἐπὶ γοργύρης. (Vide γοργύρη.) iii. 145. τὰ κοινὰ, sub. δώματα, vel οἰκήματα. iii. 156. τὰ ἀμύνοντα, sub. ὅπλα. iii. 155. ἐς τὴν σφετέρην, sub. πατρίδα. iv. 1, 4. τὴν ἐξάμηνον καθεύδουσι, sub. ώραν. Semestre anni tempus dormiunt. quo in loco fortasse scribendum κατεύδουσι, quod ἰωνικώτερον. iv. 25. τὴν ὡραίην, sub. ώρην. Vide suo loco.) iv. 28. ἐπισπείσας, sub. οἶνον. iv. 60. quod exprimitur infra iv. 62. ἐπεὰν οἶνον ἐπισπείσωσι κατὰ τῶν κεφαλέων. ὑσὶ οὗτοι οὐδὲν νομίζουσι, sub. χρᾶσθαι. Vide νομίζειν. iv. 63. συνάπτειν, sub. χεῖρας. iv. 80. τὴν ὁμοίην ἀποδιδοῦσι, 'sub. χάριν. iv. 119. τὸ ἐμὸν, sub. πρηγμα. iv. 127. διαφέροντες τὴν ψῆφον, sub. κατά. iv. 138. παρεῖχε ἂν σφι, sub. ὁ Θεός. Vide suo loco. iv. 140. ἀπέδειξε πᾶσαν τὴν ἀνθρωπηίην, sub. δοράν. Omnem humanam [pellem] detraxit. iv. 25. ἦλθον ἐς τὸ συγκείμε τον, sub. χωρίον. In locum, de quo inter eos convenerat, venerunt. ν. 50. ἐδίδοσαν, καὶ ἤγοντα ἐξ ἀλλή λων, sub. θυγατέρας, vel γυναῖκας. v. 92. §. 2. ἐς τὸ ἀφραςότατον, sub. χωρίον. In occultissimo loco. v. 92. §. 4. τὴν ̓Αθηναίων χάριν, sub. ἐς. ν. 99. ὑπεράκρια, sub. χωρία. vi. 20. ἀπέδοσαν τὴν ὁμοίην, sub. χάριν. vi. 21. τὰ ἐπιδέξια, sub. χωρία. vi. 33. ζωρότερον, sub. οἶνον. vi. 84. ἔλω λειψις τὸ ὁρᾶτε exstat vi. 85. ὑπόΦαυσιν, sub. πρὸς, vel κατά. vii. 36. Vide ὑπίφαυσις. τὴν ἀξίην λάμψεαι, sub. χάριν, vel δίκην. vii. 39. bis. ἐς τὴν ἀπεναντίον, sub. χώραν. vii. 55. τρέχων περὶ ἑωυτοῦ, sub. ἀγῶνα. vii. 57. Vide suo loco. κάμπτων, sub. ἑαυτὸν, vel τὴν ὁδόν. vii. 58. ὄψιν, sub. ἔχοντας. vii. 61. τὴν αὐτὴν ἐσαλμένοι, sub. σολήν. vii. 62. vel σκευήν. ut vii. 62, 72. Παρδαλέας, καὶ λεοντέας, sub. δοράς. Nisi jam hæc substantive sumantur. vii. 69. ἐς πᾶν κακῦ ἀπικέατο, sub. γένος. In omne mali genus devenerunt. vii. 118. συντάμνων, sub. ὁδόν. Con

cidens iter. i. utens itineris coins pendio. vii. 123. οὐκ ἐπισχήσω, sub. ἐμέ. Non continebo me. vi. 139. ἂν ἐμοὶ γένηται κατὰ νόον, sub. τὸ πρῆγμα. vii. 150. Si res ex animi sententia mihi successerit. Vide τὴν πρώτην, et τὴν ταχίσην, ubi subauditur ὁδόν. Οὐκ ἀνασχετὸν ποιησάμενος, sub. πρηγμα. vii. 163. Οὐδὲν ἄλλο, ἢ δουλεύσουσι, sub. ποσο ήσουσι. Nihil aliud, sub. facient, nisi quod servient. Μεταβαλόντας, sub. τοὔνομα. vii. 170. ἐκ τῆς ἀν τίης, sub. ὁδοῦ, vel πορείης, vel ἐφόδε. viii. 6. Sic ἐξ ἐναντίης. viii. 7. ἐν ὀλίγῳ, sub. χωρίῳ. viii. 11. τὸ ἀπὸ Ξέρξεω, sub. κακὸν, vel δεινὸν, vel πάθος. viii. 15. μηνοειδές, sub. τάγμα. Lunatum agmen. viii. 16. Acies lunata. τῇ ὑσεραίη, sub. ἡμέen. viii. 25. τῆς προνοίης, sub. "Αθηναίης. viii. 37, 39. (quod integrum est. ibid. &c.)

ἔλλεσχος, ὁ καὶ ἡ. Herodoteum vocabulum. ὁ ἐν λέσχῃ, καὶ λόγῳ ὤν. περὶ οὗ λόγος ποιεῖται. Vulgatus. Qui est in omnium ore, et sermone. De quo omnes verba faciunt. πάθεα ἔλλεσχα. Mala, quæ sunt in omnium sermone. De quibus omnes loquuntur: sic enim i. 153. legendum, non ἄλε σχα, ut in textu, nec ἔλεσχα, ut ad marginem notatur. Ελλήνιος, ὁ. Ion. et poet. pro com. Ελλην. Δία Ελλήνιον αἰδεσθέντες. ΙΧ. 7. Valla : Pudore Græci numinis. Stephanus, Græci Jovis. Ε. Ρ. Jovis Hellenii pudore adducti. Jovem Hellenium, i. τῶν ̔Ελλή præsidem, et custodem reve

νων

riti.

Ἑλληνικὸν, τό. τὸ Ἑλληνικόν. οἱ Ἕλ ληνες. Græci. (Sic et Thucyd.) i. 4, 58. τὸ Ἑλληνικὸν πᾶν, pro πάν τες οἱ Ἕλληνες. vii. 139, 145. viii. 13, 144.

Ελληνοδίκαι, ῶν, οἱ. Græcorum cer

taminum, eorumque sacrorum præsides, moderatores, judices, qui et ἀγωνοθέται vocabantur,

quod certamina certaminumque præmia certaturis proponerent. οἱ τὸν Ἑλληνοδίκαι. (ed. Steph.) v. 22. Olympiaci certaminis præsides ac moderatores.

ἑλοῦντες. ἐξελοῦντες. ab ἐξέλω inusitato, pro quo ἐξαιρέω, ως fu. 2. ἐξεA,, . Expugno. Expello. iii. 59.

AUTρor, &, Tó. Peculiariter apud Herodotum accipitur pro alveo et receptaculo aquarum. apvoce vTpor iums. Lacus, vel paludis alveum vel receptaculum fodit. i. 185, 186. τὰ ἔλυτρα τῶν ὑδάτων ὁ ἄνεμος ἐξηύηνε. Aquarum alveos vel receptacula ventus exsiccavit. iv. 173.

Toda. Ion. et poet. pro communi ἐλπίζειν, καὶ νομίζειν. Sperare, pro existimare. ii. 11, 26, 43, 120. vi. 109. ix. 113.

9. Ion, et poet. pro comm. ἐλπίζειν. Sperare. ἐλπόμενοι οὐδένα σφι φανήσεσθαι ἀντίζουν. vii. 218. Sperantes nullum adversarium sibi appariturum. Cum nullum adversarium sibi occursurum sperassent. λέγει τὰ ἄρισα ἔλπεται εἶναι poí. vii. 237. Dicit quæ mihi optima fore sperat. iva autem pro ἔσεσθαι positum κατὰ χρόνου anay, vel particula a subaudienda, quæ facit ut verbum hanc ipsam futuri vim habeat. Vide suo loco. Nam alioqui rò

Sperans ipsum obiturum. iii. 143, 151. ἐλπίσαντες λέγειν μιν ἀληθέα. Existimantes ipsum vera dicere. iii. 157. vi. 140. pro eod. dicitur et poet. a. vii. 237. viii. 12, 53, 96.

ἔμαθον προδεδομένοι. Ion. et poet. pro comm. ἔμαθον ἑαυτοὺς προδεδομéves. Cognoverunt, senserunt se proditos esse. iii. 158. Sic et Virgil. Æn. ii. ver. 377. Sensit medios delapsus in hostes. Sic et Xenophon 906. E. ed. Leuncl. ἐν πολεμίοις ἴσασιν ὄντες, pro ἑαυτὸς siva oao. Sic et Thucyd. 1. ii. c. 44. ἐν πολυτρόποις ξυμφοραῖς ἐπί σανται τραφέντες, pro ἑαυτοὺς τραφῆναι.

iulaivew. Ion. et poet. transitive sumtum, pro comm.

v. Imponere in; vulgo, facere ascendere, vel facere ingredi. ¡μβαίνειν τινὰ ἐς φροντίδα. Aliquem in solicitudinem adducere. i. 46. ἐμβάλλειν. comm. pro simpliciter εἰσιέναι. Ingredi. πρὶν ἢ τοὺς μετὰ Παυσανίεω ἐς τὸν Ἰσθμὸν ἐμβαλεῖν. ix. 13. Priusquam Pausaniæ milites in Isthmum ingrederentur. In locum enim amicum, et a Lacedæmoniis munitum, non in agrum hostilem ingrediebantur, ut patet ex ix. 7, 8, 9. Quare non est vertendum, Priusquam irruerent, vel irrumperent in Isthmum.

Abα jam sumendum esset arriλ. comm. Impetum, vel im

τοῦ νομίζειν, ἡγεῖσθαι, οἴεσθαι. Vide ἐλπίζειν. ἔλπεσθαι pro pocobas. Ion. et poet. ἐλπόμενός τι οἱ κακὸν εἶναι. ix. 113. Metuens ne sibi aliquid mali esset, vel contingeret. Sic et Virgil. Æn. iv. ver. 419. Sperare, pro metuere. Hunc ego si potui tantum sperare dolorem. ἐλπίζειν, νομίζειν. Ion. et poet. quin etiam comm. Sperare, pro existimare. i. 27, 30, 75. οὐδαμᾶ ἐλπί σας. Cum nunquam existimasset. 1. 77. ἐλπίζων μιν ἀποθανέεσθαι. i.

pressionem in aliquem facere. Irruere. ἐνέβαλε νηῒ φιλίη. viii. 87. In amicam navem impetum fecit. viii. 87, 88, 90, 92. iμbápior, Tó. Acetabulum. alias Vas, quod lucernæ usum præstat. ii. 62.

oλ, s, . comm. Fluminis ostium. ἐξ ἐμβολῆς τοῦ ποταμοῦ, τῇ ἐς τὴν πόλιν ἐσβάλλει. A fluminis ostio, qua in urbem ingreditur. i, 191.

iμbóλipos μnv. Mensis intercalaris. i. 32. ii. 4.

« 前へ次へ »