ページの画像
PDF
ePub

Tubonor, ov, Tó. comm. Promontorium, quod rostri instar prominet, ac inter duos fluvios vel maria exporrigitur. Lingua, sive Lingula. Est autem Lingua non solum id, quod vox trita fert: sed etiam terra angusta, et oblonga, quæ in modum linguæ exsertæ in mare excurrit. Ovid. Metamorph. lib. xiii. ver. 723, 724. Intrant Sicaniam. Tribus hæc excurrit in æquora linguis. Τὸ δὲ μεταξὺ τῶν ποταμῶν τουτέων ἐὸν ἔμβολον τῆς χώρης, Ιππολέων ἄκρη xaxista. Valla sic, Quod inter hos amnes in confluentem tendentes intercapedinis est, Hyppoleo promontorium vocitatur. iv. 53. Sed hæc ita sunt vertenda; Illud vero terræ oblongæ angustæque spatium, quod roIstri instar inter hos duos fluvios interjectum prominet, Hippoleon promontorium appellatur. Rostrum autem hic intellige, quale in navibus præcipue militaribus fieri prominens olim solebat, ad pugnas navales aptissimum. Quod et nunc in triremibus spe

ctatur.

Coños, . comm. Navis rostrum. i. 166.

vor idpeváμero. vii. 193. Legendum ἔμελλον, quod ad sequens aphoy est referendum. Vide åpé

ται.

Tin. Ion. pro comm. μedeln, a pisiepat. Dimissus fuit. i. 114. us. Ion. pro comm. o. vii. 158. Mei. Me. genit. singular. ab ἐγώ.

ἐμεωϋτοῦ. Ion. pro comm. ἐμαυτοῦ. Mei ipsius. i. 35. ἐμεωυτόν. i. 42. ii. 143. ἐμεωϋτοῦ. ii. 18. iunxaviaro. Tertia pers. plur. imperf. Ion. pro comm. iunxarto 2 μηχανάομαι, ῶμαι. Moliebantur. Οἱ Πεισισρατίδαι ἐμηχανίατο τοιάδε. Pasistratidæ hæc moliebantur, hæc moliti sunt. v. 63. Nisi rem sic accipias, dices a 3. pers. plur.

plusq. p. pass. iuunxámiro, xar' ἀφαίρεσιν τῆς εμ συλλαβῆς, ἢ κατὰ συγκοπήν formatum ἐμηχάνηντο, deinde sublato, et in a dissoluto, factum Ιωνικῶς ἐμηχανίατο. Hæc formatio longe frequentior occurrit. Vide faro.

iuuév. comm. Manere in. Stare in. Perseverare in. Durare. vii. 151.

iμμéveiv te, xai μù åñosnocodai. ix. 106. Suspicor legendum iuperTY, quod futurum commune, vel iuMarée, quod Ionicum. Vel subaudiendum, quod futuri vim verbis non raro addit, ut suo loco pluribus demonstratur. Vel est χρόνου ἐναλλαγή, præsens pro futuro. Verbum &zornoiodas videtur fagitare ut ἐμμενεῖν, vel ipper legatur, vel a particula subaudita idem intelligatur. Valla fideliter hunc locum vertit. Eum consule.

urah. comm. Contra. rà iux GN10 * Λακεδαιμόνιοι ήϊσαν. ix. 56. Iverunt contra quam Lacedæmonii. Iter Lacedæmoniis contrarium iverunt, [tenuerunt.] iumanáσom. Ion. et poet pro comm. iμλéx. Implicare. Involvere. Illaqueare In vulgatis Lexicis, et Thucydide, per simplex a scribitur, iμmahaσσóμS. Eustath. ἐμπαλάσσεσθαι, φύρεσθαι. ἐμπλέκεσθαι, περιπείρεσθαι δόρατι πας på ovxudion. 527. 18. Verba Thucydidis, lib. vii. c. 84. wigi τε τοῖς δορατίοις, καὶ σκεύεσιν οἱ μὲν εὐθὺς διεφθείροντο. οἱ δὲ ἐμπαλασσός μενοι κατέῤῥεον. ἐς τὰ ἐπὶ θάτερά τε τοῦ ποταμοῦ παραςάντες οἱ Συρακού

[ocr errors]

(ἦν δὲ κρημνῶδες) ἔβαλλον ἄνωθεν τοὺς ̓Αθηναίους. Suidas. ἐμπαλασ σόμενοι. ἐμπίπτοντες εἰς τὸ ὕδως. Schol. Thucyd. iμmaλacoóμevoS. συμπλεκόμενοι. Αpud Suidam, et in vulgatis Lexicis legendum, ut apud Thucydidem. Herod. Of di ἐν ἄρκεσι ἐμπαλλασσόμενοι διαφθείρονTa. Ita illi illaqueati conficiun

tur. vii. 85. v. s. Illi vero in laqueis impliciti, vel involuti perduntur, interficiuntur. ἐμπεδάειν, ἄν, vel ἐμπεθέειν, εἴν. Ion. et poet. pro comm. πέδαις δεῖν. quod et πιδάν, et ε». Compedire. • Compedibus constringere, vincire. ἐμπεδήσαντες τὸς μάντιας. Cum vates compedibus constrinxerunt, vel vinxerunt. Vates compedibus vinctos. iv. 69.

ἐμπεδορκέειν, εἴν. V. H. Jusjurandum ratum facere. Fœdus servare. Stare pactis jurejurando interposito factis. ἵνα ἐμπεδορκέοιεν. Val. la perperam vertit, ut foedus solverent. Vertendum enim, ut foedus servarent, ratumque facerent. iv. 201. ἐμπεδορκεῖν γὰρ, ἐμπέδως, καὶ βεβαίως, τηρεῖν τὰ ὄρκια. ἐμπεπιςευμένος την φυλακήν. Ctesias Pers. 4. Custodia ejus fidei commissa.

ἐμπίπλασθαί τινι. Ion. et poet. pro comm. πληροῦσθαί τινος. Re aliqua repleri. τῷπερ [ἀμπελίνῳ καρπῷ] ἐμπιπλάμενοι μαίνεσθε. Quo [vitis fructu, vino sc.] repleti insanitis. i. 212.

ἐμπίπτειν. comm. Incidere. Irruere. Impetum vel impressionem facere in aliquem. ἐμπεσόντες οἱ ἐπίMilites auxiliarii impresκουροι. sione [in Persas] facta. iii. 146. ἔμπλεος, ὁ καὶ ἡ. Ion. poet, et comm. pro πλήρης. μετός. Plenus. Refertus. i. 59. ii. 62.

ἔμπνοος, ου, 6. Ion. et poet. pro comm. ἔμπνους, et ἐμπνέων. vii. 181. Spirans, Vivens. Qui spirat ac vivit.

ἐμπόδιος, α, ον. Ion. et poet. Qui est impedimento. Βαβυλών οἱ ἦν · ἐμπόδιος. Babylon ipsi erat impedimento. i. 153. μαντηίου ἐμ· ποδίου γενομένου τῷ βαρβάρῳ. Quod oraculum barbaro fuisset impedimento. ii. 158. πρῆγμα ἐμπόδιον ἐξένετο. Res impedimento fuit. v. 90. ἐμποιεῖν. comm. pro ἐπεκλιθέναι, ἐπεμ

βάλλειν. Inserere. ἐμποιέων ἐς τὰ

Μουσαίου χρησμόν. Vaticinium inter Musæi vaticinia inserens. vii. 6. ἐμπολέμιος, ὁ. Ν. Η. pro communi ἐμπόλεμος, et πολεμικός. Ad bellum pertinens. Bellicus. Suidas vocem hanc ita interpretatur; εμπολέμια, τὰ εἰς πόλεμον ἐπιτήδεια, καὶ εὔχρησα. οἱ λεξικογράφοι Suidæ codicem corruptum esse dicunt, et pro ἐμπολέμια scribendum ἐμπόλεμα. Sed Suidæ bonam sententiam Herodotus tuetur, qui hanc ipsam vocem habet vi. 56. cui τὰ εἰρηναῖα opponit. Quare nihil mutandum. ἐμπορίη, ης, ή. Ion. pro comm. ἐμπορία. Negotiatio. Mercatura. iii. 139.

ἐμπρήθειν. Ion. et poet. pro comm. καίειν. πυροῦν. Incendere. Cremare. τὸν νηὸν, τὸν ἐνέπρησαν. Templum, quod cremaverant. i. 19. iv. 123, 164. v. 101. ἐνεπρήσθησαν. v. 102, 105. ἐμπρήσας τὴν πόλιν. viii. 50. ἐνέπρησαν τὴν ἀκρόπολιν. viii. 53. ἐμπρήσαντι τὸ ἱρόν. viii. 54. ἐμπρης σθῆναι ὑπὸ τῶν βαρβάρων. viii. 55, 143, 144. Ab hoc ἐμπρήθω formatur futurum comm. ἐμπρήσω, et Dor. ἐμπρασῶ, εἶς, εἴ. in infnito comm. ἐμπρήσειν, Dor. ἐμπρασεῖν, et ἐμπρασὲν, hinc Gallicum Embraser, et verbale Embrasement. i. Incendium. ἔμπρησις, ιος, ἡ. Ion. et poet. pro communi ἐμπρησμός, κατάκαυσις, vel πύρωσις. Incensio. viii. 55. ἔμπροσθε, et ἔμπροσθεν, comm. Ante. ἔμπροσθε ταύτης. Ante hanc. vii. 144. viii. 89.

εμφανίως. Ionic. et poet. pro comm. ἐμφανῶς, καὶ φανερῶς. Aperte. Manifeste. Palam. i. 140. [pro eodem dicitur ἐκ τῶ ἐμφανές. i. 205. ν. 37. et ἐκ τοῦ φανέρου. vi. 77.] ' vi. 123.

εμφερής, ὁ καὶ ἡ. Similis. Ion. et poet. pro comm. ὅμοιος. ἐμφερής τῇ ἑτέρῃ. Alteri similis. ii. 76. τοῖσι πτεροῖσι τῆς νυκτερίδος ἐμφερέστα τα. Vespertilionis alis simillima. ibid. μήκων, εμφερές. Papaveri si

L

mile. ii. 92. ῥόδοισι ἐμφερέα. Rosis similia. ibid. ἐμφερὴς ἀλλήλοισι. ii. 105. τοῖς Παταϊκοῖσι [θεοῖς] ἐμφερέσατον. iii. 37. αὐλοῖσι προσεμφερε σάτους. iv. 2. τῷ λίνῳ ἐμφερεςάτη. iv. 74, 192. ippopoda. comm. Repleri. Satiari. Ingurgitare sese. Uti ad satietatem. Gallice, Se remplir. Se farcir. Se soûler. 'Evspogéeto autou. Eo [oraculo] ad satietatem usque abutebatur. Sic interpres. At suspicor legendum, oùx ivePopéeto avrov. Eo non satiabatur. Eo repleri, satiarique non poterat; id est, Eo contentus non erat. Ideo subjicit Herodotus, ἐπειρώτα δὲ τάδε χρηση pracóuevos. Quæ nostram conjecturam videntur confirmare. i. 55.

cum dativo, pro is cum accusativo, ἀποτέλλει Κῦρος ἐν Περσίδι ПETIσánav. Ctesias Pers. 5. pro Eis Thy Пlepoida. Cyrus Petisacan in Persidem mittit. ἐν μέρει. Μερικῶς. Particulatim. Separatim singulæ partes. i. 26. ἐν cum dativo loci, pro παρὰ, καὶ

pós. In aliquo loco, pro, juxta aliquem locum. Consule nostros Græco-latinos Thucydidis, et Xenophontis indices. ὡς δὲ τοῖσι Ελα λησι ἐν Πλαταιῇσι κατέςρωντο οἱ βάρ Caoo. ix. 76. Cum autem barbari ad Platæas a Græcis prostrati fuissent. Τοῖσι ἀρισεύσασι αὐτέων ἐν Πλαταιῇσι, pro, παρὰ ταῖς Пalasais. ix. 81, 100, 101. [quod aperte declaratur, ἐν τῇ Πλαταιίδι. ibid.]

i præpositio sine ullo casu verbis expresso posita, locum vel tempus significans, et sæpe variarum rerum in aliquo loco exsistentium enumerationem indicans. Ut apud Callimachum in Hymno in Cererem, v. 28. De luco Cereri sacro verba fiunt. 'Ev wirus, iv μεγάλαι πλελέαι ἔσαν, ἐν δὲ καὶ ὄχναι, Ἐν δὲ καλὰ γλυκύμαλα. Sic etiam

hic apud Herodotum, i, di, subintelligitur To Teow. In quibus annis, quo tempore; præcessit enim ἐν τοῖσι πολλάκις ̇ subjicitur vero, dé. De annis illic agitur, quos bellum inter Medos Lydosque conflatum duravit. i. 74. ir δὲ δὴ καὶ τὴν Νῖνον. i. 185, 192. v. Ion. et comm. terminatio tertiæ personæ singularis verborum, sequente vocali. wxodóμncer Ö. i. 22. ἀπέπεμπεν ἐς. i. 47. οἴκειν ἐν. i. 56. εἶχεν, ἐκ. i. 64.

váy. commun. Inducere. Impellere. Incitare. Instigare. 5 μαίνεσθαι ἐνάγει ἀνθρώπους. Qui homines ad insaniam adigit, impellit. iv. 79. ἐνῆγέ σφεας ὥσε ποιέειν ταῦτα. Ipsos ad hæc faciendum impulit. iv. 145. τοῦτον ἐνάγει προθυμίη μαχόμενον ἀποθνήσκειν. Hunc animi alacritas, et promtitudo ad pugnando moriendum incitat. v. 49. prope fin. 90, 104.

ayns, i nai . comm. Piaculo obnoxius. Piaculo affinis. Qui piaculo tenetur. v. 70, 71, 72. Qui piaculo est obstrictus. Piaculo contaminatus. Hic ἐν τῷ ἄ[εϊ ἐνέχε oda dicitur. vi. 56. i. Piaculo teneri.

ivayiw. comm. Justa persolvere. Parentare. Sacrificia facere, ivalíζουσί σφι μεγάλως. Ipsis magnifce parentant. Justa magnifice persolvunt. i. 167, ὡς ἥρων ἐναγίζουσι. i. 44.

ἐναγωνίζεσθαί τινι. Adversari alicui. Resistere alicui. Alicujus competitorem esse. ὑμῖν οὐκ ἐναγωνιεύς pas. Vobis non adversabor. iii. 83. σφὶ οὐκ ἐνηγωνίζετο. Ipsis non adversabatur. ibid.

irahá. commun. Vicissim. Per

vices. ἐναλλὰξ πρήσσειν. Per varias rerum vices vitam traducere. Varia fortuna uti. iii. 40. ivatedeinvúato. Ion. tertia person. plural. imperfect. pass. pro communi ἐναπεδείκνυντο Ostentabantur, vel, Se ostentabant. Aidiár

τε ὅτι οὐδένες ἄρα ἐόντες ἐν οὐδαμοῖσι ἐᾶσι Ἕλλησι ἐναπεδεικνύατο. ix. 58. Demonstrarunt igitur [Lacedæmonii,] quod, cum nullius essent pretii inter Græcos, qui [et ipsi] nullius pretii sunt homines, se ostentabant. Neque Valla, neque Stephanus bunc locum satis fideliter interpretatus videtur. At simplicem, veram, Græcisque verbis aptissime respondentem interpretationem, a nobis allatam, Lector hic habet.

vagyios. comm. Aperte. Manifeste. viii. 77.

ἐναρὴς, έος, ὁ καὶ ἡ. Ion. et Herodoteum vocabulum. Execrandus. Execrationibus obnoxius. Quinam apud Scythas iragées dicerentur. i. 105.

irápses, oi. iv. 67. dici videntur, qui ivapées i. 105. vocantur. Locum consule.

ivaus. Ion. et poet. pro comm. ἐνάπτειν, ἐμπρήθειν. Incendere. Accendere. Οὐδείς οἱ πῦρ ἔναυε ΣπαρTINTEWY. vii. 229. Nullus Spartanorum ignem ipsi accendebat. ἐναυλισάμενος νύκτα ἐν τῇ Τανάδρῃ. ix. 15. Valla: In Tanagra noctem moratus. Æ. P. Cum Tanagræ pernoctasset.

idinoa. Ion. pro comm. idéxe

oba. Admittere. Probare. Assentiri. Οὔτε γὰρ ἔγωγε ἐνδέχομαι Ηρι δανὸν καλέεσθαι ποταμόν. Neque enim ego saltem assentior Eridanum vocari fluvium, &c. iii. 115. εἰ ἐνδεξαίατο ἀπόςασιν ἀπὸ Οροίτεω. Si defectionem ab Orote admitterent, si ab Oroete deficere vellent. iii. 128. τοῦτο οὐκ ἐνδέκομαι. Hoc non admitto. Huic rei non assentior. Hoc non concedo. iv. 25. vii. 237. τῶν συμμάχων τὸ πλῆθος οὐκ ἐνεδέκετο τοὺς λόγους. 50ciorum multitudo, vel cœtus hæc verba non admittebat, non probabat, his non assentiebatur. v. 92. §. 1, 96, 98, 106. vi. 121, ἐνεδέκοντο. viii. 52.

[blocks in formation]

ἐνείκειε. 3. pers. sing. optat. Fol. aor. 1. act. ab iveixa, fero. Tulisset. vi. 61.

vix. Ion. pro comm. ix, ab éx. Intus, vel in animo habeo. κρύπτων τὸν οἱ ἐνείχες χόλον. Occultans iram, quam in animo adversus ipsum conceptam habebat. i. 118. [Vel ut ab ivexéw, w, more Attico, qui a gravitonis circumfexa formant, ut a τύπλω, τυπλέω, 2. Parum enim verisimile videtur jam ab iyxéw, i. infundo deductum. Sed si deductum asseras, hinc imperfectum vxor, et inserto vixeov, ε5, ɛɛ.] Sed quod hic ivi, id alibi ve dicitur. Ἐνεῖχέ σφι δεινὸν χόλον. Gravem iram adversus ipsos conceptam habebat. Graviter ipsis iratus erat. vi. 119.

ivydis. Ion. pro comm. iis, ab ἐκφέρω, unde εξενειχθείς delatus,

[blocks in formation]

ἔνερθε ἐὼν τοῖσι ἅπασι. Omnibus in rebus inferior, vel infimus. i. 91. ἔνερθε μέσου ἀνδρὸς Μήδου. Infra mediocris conditionis Medos. i. 107. ἔνερθε Μέμφιος. infra Memphin. ii. 14. ἔνερθε πόλιος ̓Ελεφαν τίνης. ii. 18.

ἐνεργητικὸν, ἀντὶ τοῦ παθητικοῦ. Ionice

et Attice positum. Συμμίσγων ἑνὶ ἑκάτῳ, pro συμμισγόμενος. Vel accusat. avrò est subaudiendus. i. 123. συμμισγόντων, pro συμμιγνυμένων. i. 166. ἀποσφακελίζουσι, pro ἀποσφακελίζονται. iv. 28. vi. 136. συντάμνοντος, pro συνταμνομένου. ν. 41. προσέμιξε, pro προσεμίχθη. ν. 64. φύσας, pro φυσήσας, hocque pro φυσηθείς, vel πεφυσημένος. Inflatus. v. 91. woonuaire, pro προσημαίνεσθαι. vel ibi ὁ Θεὸς subauditur, ad quod nomen τὸ φιλέει referetur. vi. 27. quod confirmatur ibid. quum dicitur avvwvóμως • Ed's mρocéderέe. ubi melius videtur si προέδειξε legatur. συμμίξοντες Γέλωνι, pro συμμιχθησόμενοι. Vel accus. ἑαυτοὺς erit ibi subaudiendus. vii. 153. &c. Sed et ipsi Latini passim activa pro passivis usurpant, ut docet Aulus Gellius libr. 18. cap. 12. Evepyòs, où, d. commun. Operator. Qui operatur. Qui suam operam alicui navat. Βίου τι δεόμενος,

καὶ ἐνεργοί βουλόμενοι εἶναι. viii. 26. Et victus inopia laborantes, et suam operam [illis] navare cupientes. Quod ita Gallice redderes non inepte, N'ayant de quoi vivre, et désirant être mis en besogne. ἐνίσακτο Tertia sing. plusquamperfecti pass. verbi ἐντάζω. μ. ἐντάξω. Instillo. Injicio. Immitto. denòs ἐνέτακτο ἵμερος τὰς ̓Αθήνας ἑλεῖν. ix. 3. Athenarum capiendarum vehementi desiderio flagrabat. v. s. vehemens desiderium instillatum erat [in ejus pectus, et animum,] capere, vel capiendi, Athenas. ἐνεστῶτος. Ion. pro comm. ἐνεςῶτος. Peculiari quodam modo apud Herodotum videtur sumtum. Eéo ἐνεςεῶτος βασιλῆος, ἐόντος πολιήτεω. Sic enim hæc distinguenda sunt: non autem ut in vulgatis codicibus legitur. Si tu, qui noster es civis, ac popularis, Rex inter nos sis. Te inter nos regnante. i. 120. q. d. Rege instituto, rege constituto, inter nos scil.

ἐνέχεσθαι. commun. Teneri in aliquo loco, vel re. Detineri. Implicari. Impediri. i dwupar eyáλw ivéoxero. vii. 128. In admiratione magna detinebatur. ¿ñopino vixeoda. viii. 52. Inopia consilii detineri. Inopia consilii laborare.

ἐνέχεσθαι ἐν θωύματι μεγάλῳ. ix. 37. In magna admiratione detineri.

Vehementer admirari.

ἐνηβητήρια, τά. Loca amæna, in quibus juvenes voluptatibus indulgent. ii. 133.

da. Ion, et poet. pro adverbio temporis, quod comm. Tór. Ibi. Illic. i. Tunc. i. 59. ἐνθαῦτα. Ion. pro communi ἐνταῦθα. Hic. Tunc, i. 61, 62, 76, 79, 80, 87. iii, 64.

ideάe. comm. Divino spiritu af

flatum esse. i. 63. quod dein wouπY xenodar id est, Divino impulsu impelli ad aliquid, alibi dicitur. i. 62.

« 前へ次へ »