φύλαξ. i. 84, 89. ii. 113, 121. §. 3. §. 4. iii. 4, 48, 77. iv. 103. vi. 75. φυλάττειν. τηρεῖν. comm. Observare. Φυλάξας τὴν κυρίην τῶν ἡμερέων. Observato statuto dictoque die. i. 48. Δείλην ὀψίην γινομένην τῆς ἡμέρης φυλάξαντες. viii. 9. Observato serotino diei crepusculo. φυλάξασα τὸν ἄνδρα δεῖπνον προτιθέμενον. ix. 110. Observato viro coenam proponente. ἀντὶ τοῦ, φυλάξασα τὸν καιρὸν, ἐν ᾧ ὁ ἀνὴρ δεῖπνον προετίθετο. Observato tempore opportuno, quo vir cœnam proponebat. Quod patet ἐκ τῆς ἑξῆς ἐπαναλήψεως. ταύτην δὴ τὴν ἡμέρην φυλάξασα ἡ Αμητρις. Amestris igitur hoc die observato. ibid. φυλλὰς, άδος, ἡ. Foliorum acervus. Folia congesta. Frondes arborum. φυλλάδα ἐπιβαλλών. viii. 24. Injectis arborum frondibus, sive foliis. φύσας, pro φυσήσας. a φυσάω, ώ, και τὰ συγκοπήν. ν. 91. Vide δόξαν φύ σας. φύσει γεγονότες εὖ ἄνδρες. vii. 134. Viri egregio ingenio præditi. φυσίζοος, ὁ καὶ ἡ. Telluris epithetum. Alma. ἔνθ' ̓Αγαμεμνονίδην κατα έχει φυσίζους αἶα. Hic Agamemnonidem continet, vel detinet alma tellus. i. 67. Alias dicitur φυσίζωος. Magn. Εtym. 802. 53. ἢ τὰ πρὸς τὸ ζῆν, [ἢ τὴν ζωὴν] φύεσα γῆ. φύσις. Peculiari quodam modo nomen hoc apud Herodotum reperitur positum. ἕνα Ηρακλέα ὄντα, καὶ ἔτι ἄνθρωπον, κῶς φύσιν ἔχει πολλὰς μυριάδας φονεῦσαι; Cum Hercules unus esset, et præterea homo, quomodo naturæ consentaneum est, [quomodo verisimile videtur,] eum tot myriadas hominum trucidasse? ii. 45. Latin. interpres Græca verba sic expressit, Quomodo tot virorum millia interemisset? Sed hæc parum fideliter ab eo vi . dentur expressa. φυσσᾷν. comm. Infare. φυσσῶσι τοῖς σιτόμασι. [Ea] ore infant. Gallice melius res exprimitur his verbis, Les enflent en soufflant avec la bouche. iv. 2. Vel, Les remplissent de vent en soufflant avec la bouche. τὰς φλέβας φυσσεωμένας. Venas inflatas. ibid. φυσσεῖν. Ion. pro comm. φυσσᾷν. Infare. ἄλλων φυσσεόντων ἀμέλγουσι. Aliis [equarum ubera, per partes genitales fistulis inflatoriis injectis,] inflantibus, [lac] emulgent. ibid. φυσσητὴρ, ῆρος, ὁ. comm. Instrumentum sufflatorium, vel inflatorium, quo utimur ad aliquid inflandum, ac vento replendum. ibid. φωνή. comm. Vox. φωνὴν ἰέναι, pro ἱέναι, ἀφιέναι. Vocem emittere. Videtur enim (si modo codex est sanus) ἰέναι Ιωνικῶς et Αἰολικῶς dictum, verso aspero in tenuem spiritum. ii. 2. φωνήν ρήξαι. Rumpe vocem. i. 85. ii. 2. φωνὴν ἰδίην ἱέντες. Propriam vocem emittentes. iv. 23. Propriam linguam habentes. τὴν φωνὴν τῶν γυναικῶν οἱ μὲν ἄνδρες οὐκ ἐδυνέατο (sic enim videtur scribendum, non autem ἐδυναίατο, ut scriptum exstat in Stephani codice) μαθεῖν, τὴν δὲ τῶν ἀνδρῶν αἱ γυναῖκες συνέλαβον. Viri quidem vocem linguamque mulierum intelligere ac discere non potuerunt, mulieres vero linguam virorum perceperunt, ac didicerunt. iv. 114, 117. φωρ, φωρὸς, ὁ. comm. hinc Latinum fur. ii. 174. χάλκεοι ἄνδρες τίνες, καὶ διὰ τί. ii. 152. et deinceps. xas, o, . Interdum accipitur non pro fræno, quod in equorum os inditur, ut in officio contineantur; sed pro ipsis equini fræni loris, ac habenis, quibus equi reguntur. ἀνείρας τὸν χαλινὸν τοῦ ἵππου, περὶ τοὺς αὐχένας σφέων ἔδησε. Quem locum Valla sic est interpretatus, Lora fræni equini ad cervices ipsorum alligavit. Sed quamvis ipse sensus sit bonus, ipsa tamen Græca verba non explicantur. Nam illud vigas omittitur, quod non prætereundum. Sic igitur hæc interpretari præstat. Cum equini fræni lora nexuisset, circa cervices ipsorum illaqueavit. iii. 118. ἐκ τῶν χαλινῶν τοῦ ἵππου, τὸν ἂν αὐτὸς ἐλαύνῃ, ἐξάTEL. Ex equi, quem ipse agit, habenis suspendit. iv. 64. xaλuńïov, ev, tó. Jon. et poet. pro comm. xαλxor. Ahenum. Vas aheneum, sive æreum, ad calefaciendam aquam aptum. Gallice, Chaudiere. Chaudron. Coquemar. iv. 81. Vocabulum hoc in vulgatis Lexicis non exstat. Exstat quidem xaneior: at pro fabri ferrarii officina.ἐποιήσαντο χαλκήϊον, χρητήρος Αργολικά τρόπον. Ahenum ad Argolici crateris exemplum fecerunt. iv. 152. χαλκήϊον. Ion. pro comm. χαλκεῖον. Fabri ferrarii officina. i. 68. χαλκόπυλος, ὁ καὶ ἡ. V. Herod. ac poet. pro comm. xaλxãs wúdas xw. Ereas, vel ferreas portas habens. i. 181. ἱρὸν χαλκόπυλον. Templum ferreas habens portas. χαλκὸς γὰρ χαλκῷ συμμίξεται. αἵματι δ'Αρης Πόντον φοινίξει. &c. Bacidis oraculum. viii. 77. xapóder. Adverbium Herodoteum, et poeticum, pro comm. ix tãs yus. Ex humo. E terra. rus xauóder σποδοῦ λαβόντες λείχουσι. Sumtum e terra cinerem lingunt. iv. 172. Xapanτng, ñpos, i. comm. Nota. Fi gura.Typus. Forma. Genus. Γλώσε ons xapaxrng. Linguæ forma. Linguæ genus. Gall. La sorte, la maniere de langue, vel langage. i. 57. τοῦ προσώπου χαρακτής. Vultus figura. i. 116. τέσσαρες γλώσσες χαρακτῆρες. i. 142. χαρμόσυνά τινα ποιεῖσθαι. Herodotea locutio. Lætitia aliqua se exhilarare. q. d. Aliquas res lætas facere. diá ri xaigi, alias diceretur. Ob aliquid lætari. iii. 27. xara. Ion. terminatio 3. person. plur. perf. pass. verborum 2. vel 4. conjug. gravitonorum, quæ fu. in έw. perf. in xa. desinens habent. Sic autem formatur; a 3. perf. sing. desinente în xrɑı, inseritur a et fit xaraı, et x in x vertitur. ἀναμεμίχαται, pro αναμε yira ici. Permixti sunt. i. 146. #drsa åvapepixaral. Gentes permixta sunt. pro ἀναμεμιγμένα εἰσί. ibid. ἀποδιδέχαται, pro ἀποδεδεγμέ yo siol. Recepti sunt. ii. 43. et ἀποδιδέχαται, pro αποδεδειγμένοι εἰσί. Designati sunt. ii. 65, 77. Interdum rò x retinetur, nec in x mutatur, ut απίκαται, pro αφίκαται. vii. 209. Vide suo loco. xaro. Ion. terminatio 3. pers. plur. plusquamp. pass. verborum 2. vel 4. conjugat. gravitonorum, quæ fut. in w. perf. in Ха desinens habent. διιτετάχατο, pro διατεταγμένοι ἦσαν. Instructi fuerant. Vel in acie dispositi, collocatique fuerant. i. 80. Sic autem formatur; a 3. singul. desinente in ×ÃO, inseritur a, et fit xaro, et x in x vertitur. ἐτετάχατο. i. 191. προσε τετάχατο. προςεταγμέναι ἦσαν.1. 192. προσετετάχατο ἄνδρες. ii. 175. ἐτετά χατο, pro τεταγμένοι ἦσαν. vi. 113. vii. 21. ἰπισάχατο, pro σεσαγμένοι a. Instructi, vel ornati erant. vii. 62. προσετετάχατο. vii. 65, 70. ἐσεσάχατο. vii. 70. κατειλίχατο, pro κατειλιγμένοι, hocque pro καθει Miyμéroi noav. Erant involuti. vii. 76. ἐπετετάχατο. ἐπιτεταγμένοι ἦσαν. * vii. 85. ἐσεσάχατο. vii. 86. ἐτετάχατο. vii. 87. εἰλίχατο, pro ειλιγμένοι ἦσαν. vii. 90. τετύχατο. viii. 85. παρατετάχατο. viii. 95. ἐτετάχατο. ix. 33, 57. χέειν, εἴν. χέαι. καταχέαι. καταχέασθαι. Liquefacere. Gallice, Fondre. ὡς δὲ ἐκ τῆς θυσίης ἐγένετο, καταχεάμενος χρυσὸν ἄπλετον, ημιπλίνθια ἐξ αὐτοῦ ἐξήλαυνε. Cum autem ex eo sacrificio rediisset, auri immensa vi liquefacta, ex ea semilateres conflavit. Interpres Lat. non videtur hæc verba satis intellexisse. Vertit enim, Quo ex sacrificio cum immensa vis auri defluxisset, ex ea dimidiatos lateres conflavit. i. 50. Sed verba Græca non sunt ita sumenda. Nam illud ἐγένετο jam pro ἐπανῆλθεν est accipiendum, et ad Croesum cum se quenti participio καταχράμενος est referendum. Αττικῶς autem mediæ vocis verbum pro activo sæpissime poni constat. χειμαίνειν, et χειμαίνεσθαι. Tempe state vexare. Tempestate vexari. viii. 118. Μᾶλλον τι χειμαίνεσθαι γεμέσης τῆς νηός. Longe gravius agitari tempestate, quod navis onusta sit vectoribus, vel oneribus aliis.] χειμερίζειν. V. Η. quod in vulgatis Lexicis Græcol. legitur sine ullius auctoritate. Hyemare. Hyemem traducere. Μαρδονία χειμερί ζοντος περὶ Θεσσαλίην. viii. 126. Mardonio per Thessaliam hyemante. Vel, circa Thess. hybernante. Thuc. Διαχειμάσαι dicit. ἐχειμέρισε ἐν Κύμη. viii. 130. Cum hybernavit. Vel hyemavit, hyemem traduxit. ἐχειμέρισαν αὐτοῦ. ibid. Illie hyemarunt. χειμών, ῶνος, ὁ. comm. Tempestas. Vehemens turbo. Violentus imber. λέγεται χειμῶνα καταῤῥαγῆναι. Vehemens imber cœlitus delatus fertur. i. 87. χειραπτάζειν. V. H. Manibus attingere, tractare. ii. 90. χεῖρες. ἐν χειρῶν νόμῳ. Jure belli. viii. 89. Dicitur et συνωνύμως ἐν πολέμε νόμῳ. Qua de re pluribus in vulg. Lex. in voce χεῖρες. ἐς χειρῶν νόμον ἀπικέσθαι. ix. 48. Ad manus belli jure conserendas venire. χειριδωτοί κιθῶνες ποικίλοι, λεπίδος σιδηρέης όψιν ιχθυοειδίας [ἔχοντες. Hoc enim subauditur.] vii. 61. Valla: Tunicæ variis squamis e ferro consertæ, in similitudinem piscium. Æ.P. Tunicæ manicatæ, variæ, speciem [habentes] squamarum ferrearum, piscium squamis similium. Sic autem vocantur militares, eæque breviores, et variis pictæ coloribus vestes, quæ manicas habent, et ex minutioribus ferreis laminis artificiose contextis constant, quæ. laminæ piscium squamis speciem similem habent. Quod armaturæ genus nunc etiam apud multos est in usu. χειριδωτός χιτών (inquit Sui das) ὁ χειρίδας ἔχων. χειρονομέειν, εἶν. Manus movere. Manibus gesticulari. τοῖσι σκέλεσι ἐχειρονόμησε. Cruribus ut manibus gesticulatus est. vi. 129. τοῖσι σκέτ λεσι χειρονομήσαντα. ibid. Consule Eustath. ἐν τῷ χειρονομεῖν, καὶ χειρο νομία. χειροήθης, ὁ καὶ ἡ. Mansuetus. Cicur, iii. 28. χειρόμακτρον, ου, τό. Mantile. Gall. Serviette à essuyer et nettoyer les mains. παρὰ τὸ τὰς χεῖρας μάσσειν, εἴτε ἀπομάσσειν. Manus abstergere. ii. 122. iv. 64. A nonnullis Gallis vocatur Pane-main. Paner, i. abstergere. χειροποίητος, ὁ καὶ ἡ. comm. Manu factus. i. 195. ii. 149. χειροτέχνης, ου, ο. idem ac χειρώναξ. ii. 167. χειροῦν. comm. In suam potestatem redigere. Subigere. Capere. Proprie tamen manibus capere significat. Νῆσον εὐπετία χειρωθῆναι. Insulam captu facilem. Insulam, quæ facile capi potest. iii. 120, ἐόντας εὐπιτίας χειρωθῆναι. Captu faciles. iii. 145. ἐχειρώθησαν. iv. 96. τὰς ἂν χειρώσωσι. Quos ceperint. iv. 103. τινὰς χειρωσάμενοι. Quibusdam captis. iv. 164. ἡ Πέρινθος ἐχειρώθη. Perinthus capta est. v.2. ἐχειρώθησαν. ν. 16, 17. et passim. χειρώνακτες, οἱ. comm. Opifices, qui propriis manibus victum sibi quæritant. i. 93. ii. 141. χειρώναξ autem ἐκ τῶ χειροάναξ contractum. 4. d. ὁ τῆς χειρὸς ἄναξ, ὁ τῶν χειρῶν ἄναξ. sed rejectum est c, et contractio facta τοῦ ο καὶ τοῦ α εἰς ω μέγα. Qui rex et dominus est suarum manuum, ut ipsis imperet opera, quæ sunt facienda. Vocabulum est honestius, quam αὐτουργὸς, et τεχνίτης. Illis autem tribuitur, qui propter fortunarum tenuitatem, victus quærendi caussa, propriis manibus opus facere coguntur. χειρωναξίη, ης, ή. Opificium, quod manibus fit victus quærendi gratia. ii. 167. χελώνη. Testudo. comm. οἷα χελώνης Εψομένης ἐν χαλκῷ ἅμ ̓ ἀρνείοισι κρέi. 47. χελώνην, καὶ ἄρνα κατα κόψας, ὁμοῦ ἕψεε ἐν λέβητι χαλκέῳ. 1. 48. εσσιν. χερσονησοειδής, ὁ καὶ ἡ. N. H. Qui Chersonesi, i. peninsulæ, speciem habet. vii. 22. χεῦμα, τος, τό. Ion. et com. Proprie Vas ex metallo liquefacto factum, et confatum, quod fusile vas appellatur. χεύματα ἀργύρεα κυκλοτε ρέα. Vasa fusilia argentea orbiculata. i. 51. χηλευτός, ή, όν. Valla vertit, forcipiculatus. κράνια χηλευτά. vii. 89. Cassides forcipiculata. Jul. Pollux. lib. vii. cap. 21. Οπήτεια (inquit) καὶ ὀπητείδια, ἃ καὶ χηλεύ ματα ἐκάλουν οἱ ποιηταί. μάλισα δὲ οὕτως ὠνόμαζον τῶν τὰς σχοίνους πλεκόντων, ὡς καὶ κράνη χηλευτά, τα πλεκτα Ἡρόδοτον λέγειν. Vide et ἐπήτειον in vulgatis Lexicis. Sic igitur vocantur galeæ, quæ con sutæ compactæque sunt, et quæ speciem quandam habent, quam forcipes. Quod vel ad earum cristas, vel ad prominentes hinc inde partes tam anteriores, quam posteriores, est referendum. χῆτος, εος, ους, τό. Ion. et poet. pro comm. ἔνδεια. σπάνις. σέρησις. Sic enim Suidas hanc vocem interpretatur. Vide et Eust. Indigentia. Inopia. Penuria. Privatio. χήτει συμμάχων. ix. 11. Sociorum inopia. Vel, Ob sociorum penuriam. χθόνιος, ὁ. comm. pro καταχθόνιος. Subterraneus, inferus, inferuus. θεοὶ χθόνιοι. Dii inferi. vii. 153. χιλίη, et μυρίη in singulari. Vide ἵππος. εἰ ἀσπὶς ὀκτακισχιλίη. pro plur. χίλιοι. μύριοι. ὀκτακισχίλιοι. χιονίζειν. Nive conspergere. Et nive conspergi. εἰ ἐχιόνιζε, ὕστ ̓ ἂν ταῦτα τὰ χωρία. Nisi enim hoc verbum ἐχιόνιζε ad nomen Νείλος referas, activum pro passivo Ionice et Attice positum dices pro ἐχιονίζετο. ii. 22. Si hæc loca nivibus conspergerentur, pluviis etiam irrigarentur. εἰ ταύτην τὴν χώρην ὁ Νεῖ λος ἐχιόνιζε. Si Nilus hanc regionem nivibus conspergeret. ibid. χολοῦσθαι. Ion. et poet. pro comm. θυμᾶσθαι, et ὀργίζεσθαι. Irasci. Infensum esse. οἱ Θεσσαλοί κεχολω μένοι τοῖσι φωκεῦσι. viii. 31. Thessali Phocensibus irati, vel infensi. χόνδρος, ου, ο. Grumus. ἁλος χόνδροι. Salis grumi. iv. 181, 185. ἁλίνων χόνδρων. χορδεύειν. Vide καταχορδεύειν. χοῦσι. Ion. et poet. pro comm. χέο ουσι. Fundunt. Spargunt. Injiciunt. Congerunt. χεσι χῶμα. Aggerem aggerunt. Humum injiciunt. iv. 71. χρᾷν. Oraculum reddere. Respondere. Vaticinari. ἡ Πυθίη οὐκ ἔφη χρήσειν. Pythia vates dixit se non responsuram ipsis, se nullum reddituram oraculum, i. 19. τα μὲν δὴ ἐκ Δελφῶν οὕτω τῷ Κροίσῳ ixgnon. Hæc igitur sunt respon- Xgav. Oraculum reddere. Respon- iv. Xpav. Commodare. Mutuo dare. xçãodai. Ion. et comm. pro magis χρᾶται. Ion. pro comm. χρῆται. xeitada. Ion. pro comm. xenodai. o xgoda. Clypeis uti. i. 171, 187. Xpésoda. Peculiariter apud Herod. transigere. i. 99. [vide in Lex. Xpovrat. Ion. pro comm. χράονται, xeira. Ion. pro comm. xpávoα, xgśw. Ion. et poet. imperat. pro Irascere. i. 155. Xμvos, n, ov. Ion. pro comm. Xpα- Ε ~ Xpev is. Opus est. Oportet. Ne- |