VIRGILII

MARONIS

BUCOLICA,

GEORGICA,

E T

A ENE I S.

EX EDITIONE

PETRI BURMANNI

GLASGUAE:

IN AEDIBUS ACADEMICIS, EXCUDEBAT

ANDREAS FOULIS,

ACADEMIAE TYPOGRAPHUS.

M.DCC.LXXXIV.

251.235-A

QUINTILIANUS, LIB. X.

IDEM nobis per Romanos quoque auctores ordo ducendus est. Itaque ut apud illos Homerus, sic

apud nos Virgilius auspicatissimum dederit exordium: omnium ejus generis poëtarum, Graecorum, nostrorumque, illi haud dubie proximus. Utar enim verbis iisdem, quae ab Afro Domitio juvenis accepi, qui mihi interroganti, quem Homero crederet maxime accedere: Secundus, inquit, est Virgilius; propior tamen primo, quam tertio. Et hercle, ut illi naturae coelesti atque inmortali cesserrimus, ita curae et diligentiae vel ideo in hoc plus est, quod ei fuit magis laborandum: et quantum eminentioribus vincimur, fortasse aequalitate pensamus. Caeteri omnes longe sequuntur.