Blätter für das Gymnasial-Schulwesen, 第 19 巻1883 |
他の版 - すべて表示
多く使われている語句
Abschnitt allgemeinen angez Athener Auflage Aufsätze aufser aufserdem Ausdruck Ausgabe Band Bayern Bedeutung beiden Bemerkungen besonders Beziehung blofs Buch Cantica Canticum Chrie Cicero Cornelius Nepos dafs Darstellung daſs Deuerling deutschen Dichter dürfte einzelnen enthält Erklärung erscheinen ersten finden folgenden Frage französischen freilich ganzen Gedanken Gedichte Geschichte Grammatik griechischen grofsen gröfsten Grund Gymnasien Gymnasium halten Handschriften heifst Herodot historische höheren Horaz iambischen Interrex Jahre Janssen jetzt Klassen Konjektur Konjunktiv konnte kurz läfst lassen lateinischen lateinischen Sprache Lehrbuch Lehrer Leipzig Lektüre Lesart Lesebuch lesen letzten lich Livius Luterbacher manche Marathon Miltiades möglich mufs müfste München neue Octonar Perser persischen Philologen Phorm Preis quam recht Rede rhetorischen richtig sagt Satz scheint schen schliefsen Schlufs Schrift Schüler Septenar soll Sprache statt Stdl Stelle Tacitus Teil Terenz Teubner Text Thatsache troch Übersetzung unserer Unterricht Verf Verfasser Vergil verschiedenen viel Volkes Weise weiter wenig Werke wieder Wissenschaft wohl Worte Xenophon Zahl zwei zweite δὲ καὶ
人気のある引用
556 ページ - Taillefer, poussa son cheval en avant du front de bataille, et entonna le chant, fameux dans toute la Gaule, de Charlemagne et de Roland. En chantant, il jouait de son épée, la lançait en l'air avec force, et la recevait dans sa main droite; les Normands répétaient ses refrains ou criaient: Dieu aide! Dieu aide!
285 ページ - Ne gli anni acerbi tuoi purpurea rosa sembravi tu, ch'ai rai tepidi, a l'ora non apre '1 sen, ma nel suo verde ancora verginella s'asconde e vergognosa; o più tosto parei, che mortai cosa non s'assomiglia a te, celeste aurora che le campagne imperla ei monti indora lucida in ciel sereno e rugiadosa.
282 ページ - Tertius ille modus transferendi verbi late patet, quem necessitas genuit inopia coacta et angustiis, post autem iucunditas delectatioque celebravit. Nam ut vestís frigoris depellendi causa reperta primo , post adhiberi coepta est ad ornatum etiam corporis et dignitatem, sic verbi translatio instituta est inopiae causa, frequentata delectationis. Nam gemmare vites, luxuriem esse in herbis, laetas segete s etiam rustici dicunt.
269 ページ - Viselli : 105 est modus in rebus, sunt certi denique fines, quos ultra citraque nequit consistere rectum.
284 ページ - Notatur enim maxime similitudo in conquiescendo. Et, si primi et postremi illi pedes sunt hac ratione servati , medii possunt latere , modo ne circuitus ipse verborum sit aut brevior, quam aures exspectent, aut longior, quam vires atque anima patiatur.
49 ページ - Nam quod religioni nostrae hominem noxium et crucem eius adscribitis, longe de vicinia veritatis erratis, qui putatis deum credi aut meruisse noxium 3 aut potuisse terrenum. Ne ille miserabilis, cuius in homine mortali spes omnis innititur : totum enim 4 eius auxilium cum extincto homine finitur ! Aegyptii sane hominem sibi quem colant eligunt : illum unum propitiant, illum de omnibus consulunt, illi victimas caedunt.
269 ページ - Es liebt die Welt, das Strahlende zu schwärzen Und das Erhabne in den Staub zu ziehn; Doch fürchte nicht!
26 ページ - Quem virum aut heroa lyra vel acri Tibia sumis celebrare, Clio ? Quem deum ? Cuius recinet iocosa Nomen imago Aut in umbrosis Heliconis oris...
52 ページ - Mari intende : lege litoris stringitur. Quicquid arborum est vide : quam e terrae visceribus animatur ! Aspice oceanum : refluit reciprocis aestibus. Vide fontes : manant venis perennibus. Fluvios intuere : eunt semper exercitis lapsibus.
50 ページ - Ego Octavio meo plurimum quantum, sed et mihi gratulor nee expecto sententiam. Vicimus et ita : ut improbe, usurpo victoriam. Nam ut ille mei victor est, ita ego triumphator erroris. 2 " Itaque quod pertineat ad summam quaestionis, et de providentia fateor et de deo cedo et de sectae iam nostrae sinceritate consentio. Etiam nunc tamen aliqua consubsidunt non obstrepentia veritati, sed perfectae institutioni necessaria, de quibus crastino, quod iam sol occasui declivis est, ut de toto congruentes...