Pico ἰδίᾳ δόξη βοηθεῖν. Ἔπειτα τοῦ κρίνειν ὄντος Α. ὠφελίμε τὸ γενναν ἐμπόδιόν ἐπι

τυφλοῦ

Φι

ται γὰρ τὸ Φιλοῦν περὶ τὸ φιλούμενον· $ιλεῖται δὲ τῶν ἰδίων οὐδὲν οὕτως ὡς δόξα καὶ λόγος ὑπὸ τοῦ τεκόντος· Ἡ γὰς λεγομένη τέκνων δικαιοτάτη διανομή, πρὸς λόγες

ἐσίν

veritatem, non fuam opinionem defendere, videretur. Atqui judicium, res quamvis utilis, impeditur gignendo. Amantem enim res amata caecum facit. Noftrarum autem rerum nullam perinde amamus atque opinionem fententiamque a nobis genitam & inventam. In his enim injustisfima est ea distributio,

percipi posfunt πρὶν ἂν ἐλέγ·
χων τὶς τὸν ἐλεγχόμενον εἰς
αἰσχύνην καταςήσας, τὰς τοῖς
μαθήμασι ἐμποδίας δόξας ἐξελών,
καθαρὸν ἀπεφήνῃ, καὶ ταῦτα
εγόμενον ἅπερ οἶδεν εἰδέναι μόνα,
πλείω δὲ μή. — καὶ τὸν ἔλεγχον
λικλέον, ὡς ἄρα μεγίςη καὶ και
ριωτάτη τῶν καθάρσεων ἐσι. Εἰ
hujus medicinae artem esfe
ipfam Philofophiam, mox figni-
ficat, D: καθαρτικῆς δὲ τὸ περὶ
ψυχήν μέρος αφωρίσθω τάτω δὲ
διδασκαλική διδασκαλικῆς δὲ

παιδευτικά, τῆς δὲ παιδευτικής

ὁ περὶ τὴν μάταιον δοξοσοφίαν γιγνόμενος ἔλεγχος.

Τυφλεται γὰρ τὸ φιλῶν.] Ε Platone Leg. L. V. p. 606, D: τυφλῆται γὰρ περὶ τὸ φιλέμενον ὁ φιλῶν. ὥτε τὰ δίκαια καὶ τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ καλὰ καὶ κῶς κρίνει τὸ αὐτῷ πρὸ τὸ ἀλη θᾶς αὐὶ τιμῶν δεῖν ἡγόμενος, Idem dictum, omisfo item Platonis nomine, exftat apud Plutarchum, Difer. Adul. & Amici. init. p. 48, Ε. F. De Cap. ex Inimic. Util. p. 90, Α. 92, Ε.

ἐτὶν ἀδικωτάτη δεῖ γὰρ ἐκεῖ λαβεῖν μὲν τὸ ἴδιον, ἐνταῦθα δὲ, καν αλλότριον ή, τὸ βέλτ Τις του Ὅθεν ὁ γεννῶν ἰδία γίνεται φαυλό τερος ἑτέρων κριτής• Καὶ καθάπερ Ἠλείες τῶν σοφῶν 6) τις ἔφη βελτίες ἂν εἶναι τῶν Ὀλυμπίων αγωνοθέτας, εἰ μηδὲ εἷς Ἠλείων την αγωνιστής, ούτως ὁ μέλλων ἐν λόγοις ὀρ πῶς ἐπιτατήσειν, οὐ δίκαιός ἐσιν αὐτὸς φις

butio, quae in liberis justisfima dicitur. In liberis quippe proprium quisque debet fumere, in opinionibus & fententiis optimam, quamvis alienam. Quo fit, ut qui ipfe gignit opiniones, eo deterior fit alienarum judex. Ae prouti fapientum quidam dixit, Eleos meliores fore Olympicorum certaminum judices, fi nemo Eleus certaret, ita qui in fen,

feu

Ηλείας ] Ab Herodoto pro- parta vidtoria, de ἀρισείοις ditum, II, 160, ubi Aegyptii fapientes eo nomine legatos Eleorum reprehendunt. Diodorus Sic. I, 95, idem di centem facit Amafidėm.

fortitudinis praemio, fententias ferrent, ipfe fibi quisque primas vindicavit partes, plerique fecundas Themistocli tribuerunt, Qui hinc eandem nactus est ladem, ac fi primas tulisfet Comparandi hanc in rem Plu

Οἱ τῶν ̔Ελλήνων σρατηγοί ] Item ab Herodoto fumtum VIII, 123. Duces Graecorum in pugna Salaminia, quum, tarchus Themisto P, 129, De

Β. λοσεφανεῖν

οὐδὲ ἀνταγωνίζεθαι τοῖς κρινο μένοις· Καὶ γὰρ οἱ τῶν Ἑλλήνων τρατηγοί τὴν περὶ τῶν ἀριστείων ψῆφον φέροντες αὑτοὺς κρίσεις ἔκριναν ἅπαντες 7)· καὶ τῶν φιλοσό φων οὐδείς ἐστιν ὃς οὐ τοῦτο πέπονθε, δίχα τῶν ώσπερ Σωκράτης ὁμολογούντων μηδὲν διον λέγειν οὗτοι δὲ καθαρούς μόνοι και ἀδεκάδες τῆς ἀληθείας παρέχεσιν ἑαυτοὺς

7) ἅπαντες Mez, Vulgo ἅπαντας.

δίκας

fententiarum judicio recte praeesfe velit, non ipfe ambire debet coronam, nec contra eos, qui judicandi funt, in certamen defcendere, Nam Graecorum duces de fortitudinis praemio fuffragia ferentes, fe ipfe quisque optimum pronunciavit; nec ullus est philofophus qui non erga fe idem faciat, exceptis iis, qui Socratis exemplo profitentur, nihil fe de fuo dicere: atque hi foli fe inte gros incorruptosque veritatis judices praebent. Nam

δικατάς· Ὥσπερ γὰρ ὁ ἐν τοῖς ὠσὶν ἀης, ἂν μὴ σταθερός ή μηδὲ φωνῆς ἰδίας ἔρημος, ἀλλὰ ἔχει καὶ ῥοίζει μεσός, οὐκ ἀκριβῶς τὸ ἀντιλαμβάνεται τῶν φθεγγομένων, οὕτω τοὺς λόγος ἐν φιλοσοφίᾳ κρῖνον, ἂν ἔνδοθεν ἀντιπαταγῇ καὶ ἀντηχῇ, δυσξύνετον ἔσαι. τῶν λεγομένων ἔξωθεν. Ἡ γὰς οἰκεία δόξα

καὶ

Nam ficut aër in auribus contentus fi non fit tranquillus & vacuus propriae vocis, fed ftrepitu fonituque plenus, non accurate excipit voces, fic ea mentis pars, quae de philofophorum fententiis judicat, fi intus fit quo commoveatur quodque obftrepat, intelligere, quae extrinfecus dicuntur, haud potest. Familiaris enim ac domestica opinio aliam,

ab

fapientes videntur, fecundae partes dantur, cum primas fibi vindicare quemque necesse ft. Ex quo potest probabiliter confici, eum rede primum esfe fuo judicio, qui omnium ceterorum judicio fit fecundus.

Φιλοσοφία μίαν ἔχει κατ.] Cum unum fit verum, una

tantum fententia vera esfe potest, una fola κατορθεῖ, i. e. omnes veri numeros habere potest, reliquae funt οἰομέναι, opinionem,non fcientiam, tenent, & vero repugnant. Cicero Nat. Deor. 1, 3: quorum opiniones cum tam variae fint, tamque inter fe disfidentes;

alter

καὶ σύνοικος οὐ προσδέξεται τὸ διαφωνούν

μαρτυρεῖ τῶν αἱρέσεων τὸ ἄρισα πράττη, Φιλοσοφία,

πρὸς αὐτὴν, ὡς
πλῆθος, ών, ἂν
μίαν ἔχει κατορθοῦσαν,

οἰομένας δὲ τὰς

ἄλλας ἁπάσας και μαχομένας πρὸς τὴν ἀλήθειαν 8). Ετι τοίνυν, εἰ μὲν οὐδέν ἔσι καταληπτὸν ἀνθρώπῳ καὶ γνωστόν, εἰκότως ὁ θεὸς ἀπεκώλυσεν αὐτὸν ὑπηνέμια και ψευδῆ

καὶ

Locum mifere mutilatum restitui ex B. E. In omnibus aliis libris defiderantur illa verba, & προσδ. τ. δ. π.α. ώς με τ. αίρ. τ. πλῆθος, μίαν – καὶ μαχομένας.

ab ipfa difcrepantem, non facile recipiat: ut apparet e multitudine feftarum, quarum Philofophia, fi optime cum ea agitur, unam habet veri compotem, reliquas opinantes & vero repugnantes. Porro: fi quidem comprehendere ac pernofcere nil posfit homo, recte Socratem Deus prohibuit vento

alterum profetto feri potest, ut earum nulla, alterum certe

non potest, ut plus una vera fit.

Υπηίμια] 1. c. veluti ova ventofa. Attici dicunt ἀνεμιαῖα,

fas,

ut Plato, adquem refpicitur, Theaetet. p. 118, C. 128, G. 122. B. Vid. Kuster. ad Suid. γ. "Ανεμος & Υπηνέμια, Interpretes ad Th. Mag. Pierfon. ad Μoer. V. Ανεμιαίος.