avia tum resonant avibus virgulta canoris et Venerem certis repetunt armenta diebus, 330 parturit almus ager zephyrique tepentibus auris laxant arva sinus, superat tener omnibus umor, inque novos soles audent se germina tuto credere, nec metuit surgentes pampinus austros aut actum caelo magnis aquilonibus imbrem, 335 sed trudit gemmas et frondes explicat omnes. non alios prima crescentis origine mundi orbis et hibernis parcebant flatibus euri, terrea progenies duris caput extulit arvis si non tanta quies iret frigusque caloremque 345 inter et exciperet caeli indulgentia terras. Quod superest, quaecumque premes virgulta per agros, sparge fimo pingui et multa memor occule terra, aut lapidem bibulum aut squalentis infode conchas: inter enim labentur aquae tenuisque subibit 350 halitus atque animos tollent sata. iamque reperti qui saxo super atque ingentis pondere testae Seminibus positis superest diducere terram 355 saepius ad capita et duros iactare bidentis, aut presso exercere solum sub vomere et ipsa fraxineasque aptare sudes furcasque valentis, 360 viribus eniti quarum et contemnere ventos adsuescant summasque sequi tabulata per ulmos. Ac dum prima novis adolescit frondibus aetas, parcendum teneris, et dum se laetus ad auras palmes agit, laxis per purum inmissus habenis, 365 ipsa acie nondum falcis temptanda, sed uncis carpendae nianibus frondes interque legendae. inde ubi iam validis amplexae stirpibus ulmos exierint, tum stringe comas, tum bracchia tonde (ante reformidant ferrum), tum denique dura 370 exerce imperia et ramos compesce fluentes. Texendae saepes etiam et pecus omne tenendum, praecipue dum frons tenera inprudensque laborum ; cui super indignas hiemes solemque potentem silvestres uri adsidue capraeque sequaces frigora nec tantum cana concreta pruina dentis et admorso signata in stirpe cicatrix. 380 non aliam ob culpam Baccho caper omnibus aris |