Íslenzkar þjóðsögur og æfintýriJ.C. Hinrichs, 1864 |
他の版 - すべて表示
多く使われている語句
annað aptur átti bað biður biskup bónda bóndi brúðkaup bræður bænum daginn dóttur dreingur drottníng eina einginn Einu sinni einum eitt eptir Eyvindur faðir farið fær föður gánga geingið geingur gekk getið hafi verið hana hefði hefir heim Helga henni hèr hèt hið hinn hvort Ísól Jón karl karlinn kemur kerlíng Ketilríður komið kominn kóngi kóngs kóngsdóttur kóngsson kóngur kvað kvaðst Kynþáttur lángt láta leggur leið leingi lèt Líneik lætur maður maðurinn mann mèr muni mælti Njarðvík nokkuð norður nóttina orðið prestur Rauður ráð sagðist sagt segir segist segja sèr sèra sér Sigurður sinn sína sínu sínum sjá skuli skyldi spurði spyr stað stóð stúlkan suður sýslumaður tekið tekur tíma tók undan urðu útilegumaður varð veður vetur vildi Vilfríður vita væri þann þángað þegar þegar þeir þeir þèr þessa þessu þér þig Þorsteinn þó þókti þóktist því ætla ætlaði öllu öllum
人気のある引用
8 ページ - Una kemur út úr kirkjunni, ser hún mann 'fyrir utan dyrnar; hún pekti hann ekki, en illa leizt henni á hann, og |>ókti víst, aö bann hel'öi kveöiö vísuna.
274 ページ - Eyvindarstaöarett, eins og hann var vanur, og ser hann pá í almenníngnum sauo einn mórauoan, vanin hyrndan, og ber hann af öllum öörum. Jón handleikur sauö penna, og lízt vel á, en í pví heyrir hann, aö maöur kveöur á almenníngs veggnum: „Mórauour, meo mikin lago, Msenir yfir sauöakrans; Hófur, netnál, biti, bragO A báoum eyrum mark er bans.
468 ページ - Hann klifrast fea ofan hamrana, og ser í feeim helli mjög stóran. i*ar geingur hann inn, og ser Búkollu bundna undir bálki í hellinum. Hann leysir hana undir eins, og leioir hana út á eptir ser, og heldur heimleiöis.
221 ページ - Fekk hann tá leyfi foreldra Höllu til aö eiga hana. Um voriö kom hann austur aptur. Tók hann tá Höllu til sin, og átti hana, og settist aö búi tar í sveitinni. Um haustiö sókti hann mikinn fjölda sauöa inn í ÓdáOahraun, en um voriö haföi hann komiö taöan meö ógrynni ásauoar. Hann átti tvo sonu viö konu sinni, og voru teir ojafnaöarmenn miklir og odselir.
123 ページ - Hann hugsaöi bann tima eingaungu um mal fööur sins og sin, aö uudirbua t>au til alHngis sumario eptir, en ekkert um t>aÖ aö taka sèr far út híngao. Herlegdáo hugsaöi minna um málatilbúnao, en um útkomu sína og Árna, en um sína á hvern hátt...
39 ページ - En eitt sinn tók karl sótt og var í>ungt haldinn. Kerling vakti yfir honum; og er draga tók af karli kemur henni til hugar, аб eigi muni hann svo vel búinn undir 20 dauÖa sinn, аб eigi sé vafamál hvort hann nái inngöngu í himnaríki.
396 ページ - Eina nóttina vaknar hún og heyrir drunur miklar, og fcser svo ógurlegar, aö eins er og jöröin setli аб bresta í sundur. Síoan ser hún, aö ófreskja mikil kemur inn í skálann í mannslíki; hann haföi húu úr uxahemíngum, var í hrossskinnsbuxum, skrápvesti og reioíngskjól. Hausinn var herfilega Ijótur; hann var króknefjaour og nasaflár, kolsvartur á hár og hörund. Kjapturinn var allur skakkur og stoö skögultönn mikil fram úr honum. Vio tessa ógurlegu syn varo íngibjorg...
273 ページ - ... mest lifaö á veiöum. En hólinn haföi Jón grafio innan haustin, sem hann var í fjárleitunum. Líki Jóns var nú veittur gröptur, og búio um, sem vani var til. Eptir fretta let moöir Jóns búa mal á hendur Árna, og sókti hann um moro sonar síns.
402 ページ - Að [>ví bvinu sleppa jieir henni í skóginn , en fara sjálfir heim til hallar kóngs , og er ekki annars getið , en þeir hafi feingið góðar viðtökur.
271 ページ - Hann segir teim raöagjörö sína, og likar teim allvel. Um haustiö fer hann í dalinn, og er honum tá einkar vel fagnaö; er nú ekki ööruvisi frá sagt, en aö Jón flytur alt, sem í dalnum var, dautt og lifandi, til bygöar. Hann heldur bruökaup sitt til stúlkunnar, tekur sèr jörö og fer aö búa. Fram af tessu deyr hinn gamli maöur, og lœtur Jón jaröa hann í kirkjugaröi, og gjöröi heiöarlega utför hans.