ページの画像
PDF
ePub

LOVESY, PRINTER,

PROMENADE, CHELTENHAM.

SELECTIONS FOR COMPOSITION

AND TRANSLATION,

IN PROSE AND VERSE,

FOR THE USE OF THE HIGHER CLASSES IN

CHELTENHAM COLLEGE.

Fourth Series.

BY

THE REV. W. DOBSON, M.A.,

PRINCIPAL.

LONDON:

SIMPKIN, MARSHALL, & CO., STATIONERS HALL COURT.

CHELTENHAM :

JOHN LOVESY, PROMENADE.

LOVESY, PRINTER,

PROMENADE, CHELTENHAM.

SELECTIONS FOR COMPOSITION.

>

WEDNESDAY, February 3.

Into English Prose.

Ω φίλαι, ἄλκιμον ἦτορ ἐπὶ στέρνοισι βαλοῦσαι
̓Ανδράσιν ἡμετέροισιν ἐμοίιον, οἳ περὶ πάτρης
Δυσμενέσιν μάρνανται ὑπὲρ τεκέων τε καὶ ἡμῶν,
Οὔποτ ̓ ἀναπνείοντες ὀϊζύος—ἀλλὰ καὶ αὐταὶ
Παρθέμεναι φρεσὶ θυμὸν, ἴσης μνησώμεθα χάρμης.
Οὐ γὰρ ἀπόπροθεν εἰμὲν ἐϋσθενέων αἰζηῶν,
̓Αλλ ̓ οἷον κείνοισι πέλει μένος, ἐστὶ καὶ ἡμῖν·
Ἶσοι δ ̓ ὀφθαλμοὶ, καὶ γούνατα, πάντα δ ̓ ὁμοῖα·
Ξυνὸν δ ̓ αὖ πάντεσσι φάος, καὶ νήχυτος ἀήρ·
Φορβὴ δ ̓ οὐχ ̓ ἑτέρη· τί δ ̓ ἐπ ̓ ἀνδράσι λώϊον ἄλλο
Θῆκε θεός; τῷ μή τι φεβώμεθα δηϊοτῆτος.

Ἢ οὐχ ὁραᾶτε γυναῖκα, μέγ ̓ αἰζηῶν προφέρουσαν
Αγχεμάχων; τῆς δ' οὔ τι πέλει σχεδόν, οὔτε γενέθλη,
Οὐτ ̓ ἄρ ̓ ἐὸν πτολίεθρον· ὑπὲρ ξείνοιο δ ̓ ἄνακτος
Μάρναται ἐκ θυμοῖο, καὶ οὐκ ἐμπάζεται ἀνδρῶν,
Ενθεμένη φρεσὶ θάρσος ἀταρτηρόν τε νόημα
Ἡμῖν δ ̓ ἄλλοθεν ἄλλα παραὶ ποσὶν ἄλγεα κεῖται·
Τῆς μὲν γὰρ φίλα τέκνα καὶ ἀνέρες ἀμφὶ πόλη
Ολλυνθ ̓, αἱ δὲ τοκῆας ὀδυρόμεθ ̓ οὐκ ἔτ ̓ ἐόντας
*Αλλαι δ ̓ αὖτ ̓ ἀκάχηνται ἀδελφειῶν ἐπ' ὀλέθρῳ
Καὶ πηῶν· οὐ γάρ τις ὀϊζυρῆς κακότητος
Αμμορος· ἐλπωρὴ δὲ πέλει, καὶ δούλιον ἦμαρ
Εἰσιδέειν. Τῷ μή τις ἔτ ̓ ἀμβολίη πολέμοιο
Εἴη τειρομένῃσιν· ἔοικε γὰρ ἐν δαὶ μᾶλλον
Τεθνάμεν, ἢ μετόπισθεν ὑπ ̓ ἀλλοδαποῖσιν ἄγεσθαι,
Νηπιάχοις ἅμα παισὶν, ἀνιηρῇ ὑπ ̓ ἀνάγκῃ,
*Αστεος αἰθομένοιο, καὶ ἀνδρῶν οὐκ ἔτ ̓ ἐόντων.
Ὣς ἄρ ̓ ἔφη· πάσῃσι δ ̓ ἔρως στυγεροῖο μόθοιο

Ἔμπεσεν· ἐσσυμένως δὲ πρὸ τείχεος ὡρμαίνεσκον
Βήμεναι ἐν τεύχεσσιν, ἀρηγέμεναι μεμαυίαι
*Αστεί, καὶ λαοῖσιν· ὀρίνετο δὲ σφισι θυμός.
Ως δ ̓ ὅτ' ἔσω σίμβλοιο μέγ' ίΰζωσι μέλισσαι,
Χείματος οὐκ ἔτ ̓ ἐόντος, ὅτ ̓ ἐς νομὸν ἐντύνονται
Ελθέμεν, οὐδ ̓ ἄρα τῇσι φίλον πέλει ἔνδοθι μίμνειν,
*Αλλη δ ̓ αὖθ' ἑτέρην προκαλίζεται ἐκτὸς ἄγεσθαι·
Ὣς ἄρα Τρωϊάδες ποτί φύλοπιν ἐγκονέουσαι,
Αλλήλας ὄτρυνον· ἀπόπροθι δ ̓ εἴρια θέντο
Καὶ ταλάρους· ἀλεγεινὰ δ ̓ ἐπ ̓ ἔντεα χεῖρας ἴαλλον.
Quintus Smyrnæus-Posthomerica.

FRIDAY, February 5.

Into Latin Elegiacs.

When chill the blast of Winter blows,
Away the Summer flies,

The flowers resign their sunny robes,
And all their beauty dies.

Nipt by the year the forest fades ;
And shaking to the wind,

The leaves toss to and fro, and streak
The wilderness behind.

The Winter past, reviving flowers
Anew shall paint the plain,

And woods shall hear the voice of Spring,
And flourish green again.

But man departs this earthly scene,

Ah ! never to return!

No second Spring shall e'er revive

The ashes of the urn.

John Logan.

MONDAY, February 8.

Into Latin Prose.

Cæsar was endowed with every great and noble quality that could exalt human nature, and give a man the ascendant in society; formed to excel in peace as

« 前へ次へ »