Nicander, Al. 357. 367. 368. 614. Ther. 282. 657. 674. 786. Oppianus, c. ii. 198. 400. iii. 389. iv. 57. 351. hal. i. 93. 163. 422. 528. 541. 562. 630. ii. 57. 142. 241. 257. 342. 407. 411. iii. 64. 498.621. iv. 6. 15. 57. 65. 351. v. 31. 65. 455. Orpheus, hymn. iii. 7. p. 5. xiii. 8. p. 6. Arg. 215. 257. 407. 441. 511. 522. 577. 654. 682. 830. 845. 866. 1141. 1185. 1198. 1211. 1282. ult. de lapp. 11. 98. 209. 261. 377. 407. 410. 426. 458. 462. 498. 646. 701. 946. Theocritus, i. 17. iii. 25. ix. 19. xv. 112. ult. xvii. 20. xxi. 56. xxiii. 48. xxiv. 42. 68. xxv. 172. 222. 258. 263. 270. Tryphiodorus, v. 114. 183. p. 27. v. 590. p. 22. Homerus et Quintus Calaber, passim. *Our readers will not be displeased if we add a list of Mr. Wakefield's publications. 1. SILVA CRITICA, sive in auctores sacros profanosque Commentarius Philologus. Cantabrigiæ, typis et sumptibus Academicis, 1789. 3s. 6d. 2. Silva Critica, pars II. 1790, Cantab. 3s. 6d. 3. Silva Critica, pars III. 1792, Cantab. 38. 6d. 4. Silva Critica, pars IV. 1793, Londini, 5s. 5. Silva Critica, pars V. 1795, Londini, 3s. 6d. 6. Horatii Opera, in 2 tom. 12mo. Londini, 1794. 10s. 6d. 8. The Evidences of Christianity, or Remarks on the Excellency, Purity, and Character, of the Christian Religion; sec. edit. enlarged, 1793. 48. 6d. 9. Poëmata, Latine partim scripta, partim reddita, et quædam in Q. Horat. Flac. Obs. Criticæ, 4to. Cantab. 1776. 28. 10. An Enquiry into the Opinions of Christians of the first Centuries concerning Jesus Christ, 1784, 8vo. 4s. 11. A New Translation of St. Matthew, with a Commentary, 4to. 1782. 10s. 6d. 12. Four Marks of Antichrist, 18. 13. A Sermon at Richmond, Surrey, July 29, 1784, a Thanksgiving-Day, 6d. 14. Remarks on Dr. Horsley's Ordination Sermon of 1788. 4d. 15. A Short Enquiry into the Expediency and Propriety of Public or Social Worship, third edit. 1792. 18. 6d. 16. Short Strictures on Dr. Priestley's Letter concerning Mr. Wakefield's Treatise on Public Worship, 1792. 6d. 17. General Reply to Arguments against the Enquiry into Public Worship, 6d. 18. A Letter to the Lord Bishop of St. David's, on occasion of a Pamphlet relating to the Liturgy of the Church of England, ascribed to him, 1790. 1s. 19. Examination of Thomas Paine's Age of Reason: sec. edit. corrected with an Appendix to David Andrews, in Defence of Christianity, 1794. 28. 20. The Spirit of Christianity with the Spirit of the Times. new edit. 1794. 18. 21. Poems of Mr. Gray, with Notes, 38. 6d. 22. Directions for Students in Theology, 4d. A 23. Tragoediarum Græcarum delectus: Herc. Fur. Alcest. Ion. Euripidis; Trachin. Philoct. Sophoclis; et Eumen. Eschy li; 2 tom. 8vo. 1794. 16s. 24. The Works of Alexander Pope, with Notes, vol. I. 1794. 6s. fine paper, 88. 25. Notes on Pope, vol. II. 1796. 6s. 26. Poetical Translations from Juvenal, Virgil, Lucretius, Horace, &c. 1795. 12mo. 2s. 6d. on fine paper, 5s. 27. P. Virgilii Maronis Opera, 2 tom. 128. chart. mag. 17. 11s. 6d. 28. A New Translation of the New Testament, 2 vols. 8vo. second edit. 16s. 29. A new edit. of Pope's Iliad and Odyssey, with Notes, 11 vols. 8vo. 1796. 30. A Reply to Thomas Paine's second part of the Age of Reason, 1795. 1s. 6d. 31. An Answer to Mr. Burke's Attack on the Duke of Bedford and Earl of Lauderdale, 1796, third edit. 1s. 6d. 32. Bionis et Moschi quæ supersunt, emendata et illustrata, nitidissime impressa, 1795. 3s. 6d. chart. max. 10s. 6d. 33. A Letter to Jacob Bryant, Esq. on the War of Troy, 4to. 1797. 1s. 6d. 34. Lucretii Opera, 3 vol. 4to. innumeris mendis expurgata, Commentariis illustrata, cum RICARDI BENTLEII notis non ante vulgatis. Pret. 47. 4s. et chart, max. folio elegantissima, 217. 35. Select Essays of Dio Chrysostom, translated from the Greek, with Notes critical and illustrative. Svo. 1800. 6s. 'Janique ubi feralem strepitu circumsonat aulam, Sil. Ital. de B. P. vi. 216. etc. 5 10 15 20 2 Piatrix dicebatur sacerdos quæ expiare erat solita, quam et sagam et simulatricem vocant: Festus de V. S. in vocab. Plaut. Mil. Glor. Act. 3. Sc. 1. Hor. lib. i. Sat. 8. Epod. 5. v. 32. Epod. 18. v. 4. Stat. Theb. iv. 551. 3 Antrum Vocitanum, seu Wokey, Clemens Alexandrinus in animo habuisse creditur, hoc loco, λέγουσι δὲ καὶ τὰς ἱστορίας συνταξάμενοι, ἀμφὶ τὴν Βρεταννίκην νῆσον ἄντρον τι ὑποκείμενον ὀρεῖ, ἐπὶ δὲ τῆς κορυφῆς χάσμα. Ἐμπιπτόντος οὖν τοῦ ἀνέμου ἐς τὸ ἄντρον καὶ προσρηγνυμένου τοῖς κολποῖς τοῦ ὀρύγματος κυμβάλων εὐρυθμῶς κρουομένων ἦχον ἐξακούεσθαι, ejusmodi enim sonus in hisce cavernis aliquando auditur, Africo eas pervadente vento. Clem. Alex. cit. Collinson Hist. Com. Somers. vol. 3. p. 420. De Magnæ Matris apud Britonas superstitione aliud mihi testimonium non ad manus est; memini tamen Nicandri scholiasta thalamum quemdam Cybeles apud Cyzicum, tónov iɛgòv, πoyov, describentis, situm sub monte Locrino, quod nomen certe in priscis Britanniæ religionibus præclarum fuit. Schol. in Alexipharm. v. 8. Dionysius Periegetes Britannos præ cæteris gentibus ob Bacchanaliorum celebrationem magnifice laudat. v. 570. Num vero de Albionæ, an potius de Armoricæ quodam populo, VOL. XXXV. CI. JI. NO. LXIX. E Non furviori tramite, qui rudem 2 Devenit Everidæ ad umbram Clara videt Cynosura mundum. Tam lubrica, et non certa crepusculo Lychni micantis, projicitur via, Nunc plana in obliquum, pedesque Nunc hirta saxis, et gradientium Saxificam glomerat paludem: 25 30 35 40 locus intelligendus sit, in dubio est. Vide Strab. Geogr. iv. p. 277. Oxon. et contra Steph. Byz. in Eάuviov, et Cæsaris in B. G. vi. c. 17. de Baccho altum silentium. 1 Qui verum sensum Toữ ’Aopodéλou λaμŵvos indagabunt, vix aliquid certum constituturos esse spero. Tres tantum rationes meæ menti succurrunt, reddendi, pulvere seu cinere abundantem, ob crematos mortuos; vel destitutum, propter frigora et noctes perpetuas; vel, tertio loco, referendi ad Phod [qui etiam Woden, et Buddha] Asorum deum; quod ultimum verum esse potissimum crediderim. Hoc saltem mihi persuasum habeo, herbam Asphodelum, de qua nescio quæ fabulantur Plinius et Ptole mæus Hephæstionis filius, derivato et non proprio nomine gaudere, nihil vero facere ad Homeri Campos Cimmerios. 2 "Hic specus horrendum, sævi spiracula Ditis." Æn. vii. 567. * Videndus Orpheus in Argon. 1133 ad 1147 narrans similia quædam iis quæ nostris demum temporibus ab Americano quodam, Simons, asseverata esse audivimus. Strabo de Hermione Peloponnesi urbe rem perperam intellexerat, lib. viii. p. 541. Quære, annon in fragmento Callimachi (Bentl. 110.) nomen illud reponendum sit, ad hunc fere modum: 4 Τοὔνεκα καὶ νίκυες πορθμήίον οὔτι φέρονται Μούνῃ ἔνι πτολίων [ἅτε θ' Ερμιονεῖς] ἀμενήνοις " Mundus cum patet, Deorum tristium et inferorum janua quasi Præterque nullo' murmure rivulus In Solis auras, et Favoni Conclusa, sub Mortis maligna Falsasque præcantare mentes Qualis marini pestis Arimini et Non pavidas pocuisse matres, Ursive, inhumanum negatis Funesta nam nec fascina, nec mali Vixit Sibylla saga diutius. Jamque obsoletos spiritus et vigor Fixa in sedili, finem animantium At continenter stillicidi novus Et valtus, ac deforme corpus 45 50 55 60 6.5 70 75 80 patet." Varro apud Macrob. Sat. i. p. 288. vide Plutarch. Romul. c. x. s. 3. Stat. Theb. lib. vi. v. 364. Petron. Satyr. c. 131. s. 5. p. 426. ed. Anton. Plaut. Mil. Glor. Act. 3. Sc. 1. p. 37. Ernesti. |