PHYSICAS.

1. Corpus naturale mobile est subjectum Physicæ. 2. Materia secunda non potest existere sine formâ. 3. Forma est accidens.

4. Unius rei non est nisi unica forma constitutiva. 5. Forma est principium individuationis.

6. Privatio non est principium internum.

7. Ex meris accidentibus non fit substantia.

8. Quicquid movetur ab alio movetur.

9. In omni motu movens simul est cum mobili.

10. Cœlum non movetur ab intelligentiis.

11. Non dantur orbes in cœlo.

12. Quodlibet Elementum habet unam ex primis qualitatibus

sibi maxime propriam.

13. Putredo in humido fit a calore externo.

14. Anima non fit ex traduce.

15. Vehemens sensibile destruit sensum.

METAPHYSICAS.

1. Omne ens est bonum.

2. Omne creatum est concretum.

3. Quicquid æternum idem et immensum.

4. Bonum metaphysicum non suscipit gradus.

[Hutchinson's Hist. I. pp. 510-513.]

3. But our account of Harvard College will be rendered more complete, if we do here transcribe the laws of it; which laws, now, Reader, do bespeak thy patience.

Statuta, Leges, et Privilegia, a Preside et Sociis, Collegii Harvardini, apud Cantabrigienses in Novâ Angliâ, approbata et sancita; quibus Scholares sive Studentes, et Admissi et Admittendi, ad Literas et bonos Mores promovendum, subjicere

tenentur.

(1.) Cuicunque fuerit peritia legendi Ciceronem, aut quemvis alium ejusmodi classicum autorem ex tempore, et congruè loquendi ac scribendi Latinè facultas, oratione tam solutâ quàm ligatâ, suo (ut aiunt) marte, et ad unguem inflectendi Græcorum nominum, et verborum paradigmata; hic admissionem in collegium jure potest

expectare; quicunque vero destitutus fuerit hâc peritiâ, admissionem sibi neutiquam vindicet.

(2.) Quicunq; in collegium admittuntur, iidem etiam contubernio excipiendi sunt; et unusquisq; scholarium œconomo tres libras, cum hospitio accipitur, numerabit; eidem ad finem cujusq; trimestris quod debitum erit, solvet: nec licet ulli academico, nondum gradu ornato, convictum extra collegium quærere, nisi veniâ impetratâ a præside, aut suo tutore. Si quis autem hanc præsidis aut tutoris indulgentiam obtinebit, consuetudinem usitatam fideliter observabit; sin autem aliquis a collegio descedendo privatam institutionem quæsierit, copiâ a præside, vel a tutoribus illi non factâ, nullo privilegio academico patietur.

(3.) Dum hîc egerint, tempus studiosè redimunto; tam communes omnium scholarium horas, quam suis prælectionibus destinatas, observando.

(4.) Unusquisque scholarium exercitia omnia scholastica et religiosa, tam publica quam privata sibi propria, præstabit. Adhuc in statu pupillari degentes, sexies quotannis rostra oratoria ascendent. Unaquâque septimanà bis disputationibus publicis sophistæ interesse debent: Cum baccalaurei tum sophista analysin in aliquam S. literarum partem instituent: Baccalaurei singulis semestribus publicè quæstiones philosophicas sub præsidis moderamine discutient absente vero præside, duo seniores tutores moderatoris partes alternatim agent.

(5.) Ne quis, sub quovis prætextu, hominum, quorum perditi ac discincti sunt mores, consuetudine utitor.

(6.) Nemo in statu pupillari degens, nisi concessâ priùs a præside, vel a tutoribus, veniâ, ex oppido exeat: nec quisquam, cujuscunque gradûs aut ordinis fuerit, tabernas aut diversoria, ad comessandum, aut bibendum, accedat, nisi ad parentes, curatores, nutricios, aut hujusmodi, accersitus fuerit.

(7.) Nullus scholaris, nullo parentum, curatorum, aut tutorum approbante, quicquam emito, vendito, aut commutato; qui autem secùs fecerit, a præside aut tutore, pro delicti ratione, mulctabitur.

(8.) Omnes scholares a vestibus, quæ fastum aut luxum præ se ferunt, abstineant; nec ulli studenti extra limites academiæ, sine toga, tunica, vel penula, exire liceat.

(9.) Omnis scholaris non graduatus, solo cognomine vocetur, nisi sit commensalis, aut equitis primogenitus, vel insigni genere natus. (10.) Omnis commensalis, quinque libras, in perpetuum academiæ usum, solvet, priusquam in collegium admittatur.

(11.) Unusquisque scholaris, in statu pupillari degens, tutori suo duas libras, at si commensalis, tres libras, per annum dinumerare tenebitur.

(12.) Nulli ex scholaribus senioribus, solis tutoribus et collegii sociis exceptis, recentem sive juniorem, ad itinerandum, aut ad aliud quodvis faciendum, minis, verberibus, vel aliis modis impellere licebit. Et siquis non graduatus in hanc legem peccaverit, castigatione corporali, expulsione, vel aliter, prout præsidi cum sociis visum fuerit punietur.

(13.) Scholares, cujuscunque conditionis, a lusu alearum vel chartarum pictarum, nec non ab omni lusûs genere, in quo de pecuniâ concertatur, abstineant, sub pœnâ viginti solidorum toties, quoties, si sit graduatus, vel aliter, pro arbitrio præsidis et tutoris, si non sit graduatus.

(14.) Siquis scholarium a precibus aut prælectionibus abfuerit, nisi necessitate coactus, aut præsidis aut tutoris nactus veniam; admonitioni, aut aliusmodi, pro præsidis aut tutoris prudentiâ, pœnæ, si plusquam semel in hebdomade peccaverit, erit obnoxius.

(15.) Nullus scholaris quâvis de causâ (nisi præmonstrata et approbata præsidi et tutori suo) a studiis statisve exercitiis abesto: exceptâ semihorâ jentaculo, prandio vero sesquihorâ, concessâ; nec non cœnæ usque ad horam nonam.

(16.) Siquis scholarium ullam Dei aut hujus collegii legem, sive animo perverso, sive ex supinâ negligentiâ violarit, postquam fuerit bis admonitus, gravioribus, pro præsidis aut tutoris prudentiâ, pœnis coerceatur. In atrocioribus autem delictis, ut adeo gradatim procedatur, nemo expectet.

(17.) Quicunque scholaris, probatione habitâ, poterit sacras utriusque instrumenti Scripturas de textu originali Latinè interpretari, et logicè resolvere; fueritque naturalis et moralis philosophiæ principiis imbutus; vitaque et moribus inculpatus; et publicis quibusve comitiis a præside et sociis collegii, approbatus, primo suo gradu possit ornari. Aliter nemo, nisi post triennium et decem menses ab admissione in collegium, ad primum in artibus gradum admittetur.

(18.) Quicunque scholaris locum habuit communem, scriptamque synopsin vel compendium logicæ, naturalis et moralis philosophiæ, arithmeticæ, aut geometriæ, aut astronomiæ, exhibuerit, fueritque ad theses suas defendendas paratus; nec non originalium, ut supra dictum, linguarum, peritus ; quem etiamnum morum integritas ac studiorum diligentia cohonestaverint, publicis quibusvis comitiis probatione factâ, secundi gradûs, magisterii nimirum, capax erit.

(19.) Statutum est, quòd qui theologiæ dat operam, antequam baccalaureatum in illâ facultate consequatur, gradum magisterii in artibus suscipiat, ac sedulò theologicis et Hebraicis lectionibus incumbat; quibus annorum septem dabit operam : quo spatio, bis disputabit contra theologiæ baccalaureum, semelque respondebit in theologiâ; concionabitur Latinè semel, et semel Anglicè, vel in templo, vel in aulâ academiæ et si, in hoc tempore, in theologiâ profecerit, per solennem inaugurationem baccalaureus fiet: hâc tamen cautione servatâ, ne quis, ante quinquennium completum a suscepto magistrali gradu, concionem hujusmodi habere permittetur.

(20.) Statutum est, quòd qui cupit in ordinem doctorum theologiæ cooptari, per integrum quinquennium, post susceptum baccalaurei gradum, lectionibus et studiis theologicis dabit operam, et antequam incipiendum, in eâdem facultate admittatur, in questionibus theologicis bis opponet, semel respondebit, idque doctori, si commodè fieri poterit; Latinè semel, Anglicè semel, concionabitur in templo, vel in aulâ academiæ; solenniter sexies legat, et explicet aliquam Scripturæ partem, et post solennem inceptionem, semel infra annum ipse sibi questionem proponere tenebitur in aulâ academiæ, cujus ambigua et dubitationes, in utramque partem, enucleabit, definiet, et determinabit.

(21.) Statutum est, quòd præter cætera exercitia, pro gradibus theologicis præstanda, unusquisque tam pro theologiæ baccalaureatu, quam pro doctoratu, candidatus, tractatum quendam contra hæresia vel errorem aliquem grassantem, aut in aliud utile quoddam argumentum (dirigentibus id præside et collegii sociis) pro communi ecclesiarum commodo, in lucem emittere tenebitur.

(22.) Gradus academici, qui a præside et curatoribus collegii Harvardini antehac collati sunt, pro validis habeantur.

(23.) Unusquisque scholaris harum legum exemplar, a præside et aliquo tutorum subscriptum, sibi comparabit, priusquam in collegium admittatur.

Among the laws of Harvard Colledge thus recited, the reader will find the degrees of a baccalaureate and a doctorate, in divinity, provided for those, that by coming up to terms, beyond those required, in any one European university, shall merit them. Now, though there are divines in the country, whose abilities would fully answer the terms thus proposed; yet partly from the novelty of the matter itself, which under the former charter was never pretended unto, and partly from the modesty of the persons most worthy to have this respect put upon them, there was yet never

made among us any of these promotions. "T is true, these titles are of no very early original; for the ocaasion of them first arose, about the year of our Lord, 1135. Lotharius the emperor, having found in Italy, a copy of the Roman civil law, which he was greatly taken withal, he ordained, that it should be publicly expounded in the schools; and that he might give encouragement unto this employment, it was ordained, that the public professors of this law should be dignified with the style of doctors, whereof Bulgarus Hugolinus, with others, was the first. Not long after, this rite of creating doctors was borrowed of the lawyers, by divines, who in their schools publicly taught divinity; and the imitation took place, first in Bononia, Paris, and Oxford. But I see not, why such marks of honor may not be properly given by an American university, as well as an European to them, who, by such capacity and activity for the service of the churches, do deserve to be so distinguished. Indeed, this university did present their President with a diploma, for a doctorate under the seal of the Colledge with the hands of the fellows annexed: which, because it is the first and the sole instance of such a thing done in the whole English America, I will here transcribe it.

Quum gradus academicus, tam in theologiâ, quam in philosophiâ, pro more academiarum in Angliâ, conferendi potestas, ab amplissimo gubernatore, et a summâ Massachusettensis provinciæ curiâ, secundum sereniss. Regis ac Reginæ Gulielmi et Mariæ, illis concessum diploma, sit nobis commissa et quoniam vir clarissimus, D. CRESCENTIUS MATHERUS, Collegii Harvardini in Nová Angliâ præses reverendus, libros quam plurimos tam Anglicè quàm Latinè edidit, omnigenâ literaturâ refertos, multisque pretereà modis, non solum in linguis et in artibus liberalibus peritissimum, verum etiam in S. S. Scripturis et in theologiâ se ostendit versatissimum; atque per studia et merita verè extraordinaria, non tantum apud Americanas, sed et Europæanas ecclesias commendatissimum se reddidit; propterea dictum D. CRESCENTIUM MATHERUM, doctorali cathedrâ dignum, judicamus, eumque pro autoritate nobis commissâ, S. Theologiæ Doctorem nominamus ac renunciamus. In cujus rei testimonium, academiæ sigillum hisce literis affiximus; nos, quorum hic sunt subscripta nomina.

Datum Cantabrigiæ Nov-Anglorum, die Novembris septimo, anno Domini millesimo sexcentesimo nonagesimoque secundo. [Mather's Magnalia, B. IV. pp. 132 - 134.]