Exin bella viro memorat, quae deinde gerenda, Laurentesque docet populos urbemque Latini, Et quo quemque modo fugiatque feratque laborem. Sunt geminae Somni portae, quarum altera fertur Cornea, qua veris facilis datur exitus Umbris; Altera candenti perfecta nitens elephanto, Sed falsa ad coelum mittunt insomnia Manes. His ubi tum natum Anchises unaque Sibyllam Prosequitur dictis, portaque emittit eburna; Ille viam secat ad naves sociosque revisit, Tum se ad Caietae recto fert limite portum. Ancora de prora iacitur; stant litore puppes.
P. VIRGILII MARONIS
AENEIDOS
LIBER SEPTIMUS.
Tu quoque litoribus nostris, Aeneïa nutrix, Aeternam moriens famam, Caieta, dedisti; Et nunc servat hónos sedem tuus, ossaque nomen Hesperia in magna, si qua est ea gloria, signat. At pius exsequiis Aeneas rite solutis,
Aggere composito tumuli, postquam alta quierunt Aequora, tendit iter velis portumque relinquit. Adspirant aurae in noctem, nec candida cursus Luna negat, splendet tremulo sub lumine pontus. Proxima Circaeae raduntur litora terrae, Dives inaccessos ubi Solis filia lucos Assiduo resonat cantu, tectisque superbis Urit odoratam nocturna in lumina cedrum, Arguto tenues percurrens pectine telas. Hinc exaudiri gemitus iraeque leonum, 'Vincla recusantum et sera sub nocte rudentum, Setigerique sues atque in praesepibus ursi
Saevire, ac formae magnorum ululare luporum: Quos hominum ex facie dea saeva potentibus herbis
Induerat Circe in vultus ac terga ferarum. Quae ne monstra pii paterentur talia Troes, Delati in portus, neu litora dira subirent, Neptunus ventis implevit vela secundis, Atque fugam dedit et praeter vada fervida vexit. Iamque rubescebat radiis mare, et aethere ab alto Aurora in roseis fulgebat lutea bigis.
Quum venti posuere, omnis que repente resedit Flatus, et in lento luctantur marmore tonsae. Atque hic Aeneas ingentem ex aequore lucum Prospicit: hunc inter fluvio Tiberinus amoeno, Verticibus rapidis et multa flavus arena,
In mare prorumpit; variae circumque supraque Assuetae ripis volucres et fluminis alveo Aethera mulcebant cantu, lucoque volabant. Flectere iter sociis terraeque advertere proras Imperat, et laetus fluvio succedit opaco.
Nunc age, qui reges, Erato, quae tempora rerum, Quis Latio antiquo fuerit status, advena classem Quum primum Ausoniis exercitus appulit oris, Expediam, et primae revocabo exordia pugnae : Tu vatem, tu, diva, mone! Dicam horrida bella, Dicam acies actosque animis in funera reges, Tyrrhenamque manum totamque sub arma coactam Hesperiam. Maior rerum mihi nascitur ordo; Maius opus moveo. Rex arva Latinus et urbes Iam senior longa placidas in pace regebat. Hunc Fauno et nympha genitum Laurente Marica Accipimus; Fauno Picus pater; isque parentem Te, Saturne, refert; tu sanguinis ultimus auctor. Filius huic, fato divům, prolesque virilis Nulla fuit, primaque oriens erepta iuventa est. Sola domum et tantas servabat filia sedes, Iam matura viro, iam plenis nubilis annis. Multi illam magno e Latio totaque petebant Ausonia; petit ante alios pulcherrimus omnes Turnus, avis atavisque potens: quem regia coniux Adiungi generum miro properabat amore;
Sed variis portenta deûm terroribus obstant. Laurus erat tecti medio, in penetralibus altis, Sacra comam, multosque metu servata per annos, Quam pater inventam, primas quum conderet arces, Ipse ferebatur Phoebo sacrasse Latinus, Laurentesque ab ea nomen posuisse colonis. Huius apes summum densae - mirabile dictu! Stridore ingenti liquidum trans aethera vectae, Obsedere apicem, et, pedibus per mutua nexis, Examen subitum ramo frondente pependit. Continuo vates,,Externum cernimus“ inquit ,,Adventare virum, et partes petere agmen easdem ,,Partibus ex isdem, et summa dominarier arce." Praeterea, castis adolet dum altaria taedis, Ut iuxta genitorem adstat Lavinia, virgo, Visa - nefas! - longis comprendere crinibus ignem, Atque omnem ornatum flamma crepitante cremari, Regalesque accensa comas, accensa coronam, Insignem gemmis; tum fumida lumine fulvo Involvi, ac totis Vulcanum spargere tectis. Id vero horrendum ac visu mirabile ferri: Namque fore illustrem fama fatisque canebant Ipsam, sed populo magnum portendere bellum. At rex sollicitus monstris, oracula Fauni, Fatidici genitoris, adit, lucosque sub alta Consulit Albunea, nemorum quae maxima sacro Fonte sonat, saevamque exhalât opaca mephitim Hinc Italae gentes omnisque Oenotria tellus In dubiis responsa petunt. Huc dona sacerdos Quum tulit, et caesarum ovium sub nocte silenti Pellibus incubuit stratis, somnosque petivit; Multa modis simulacra videt volitantia miris, Et varias audit voces, fruiturque deorum Colloquio, atque imis Acheronta affatur Avernis. Hic et tunc pater ipse petens responsa Latinus Centum lanigeras mactabat rite bidentes, Atque harum effultus tergo stratisque iacebat
Velleribus: subita ex alto vox reddita luco est:
,,Ne pete connubiis natam sociare Latinis,
„O mea progenies, thalamis neu crede paratis : ,,Externi veniunt generi, qui sanguine nostrum ,,Nomen in astra ferant, quorumque ab stirpe nepotes ,,Omnia sub pedibus, qua Sol utrumque recurrens ,,Adspicit Oceanum, vertique regique videbunt." Haec responsa patris Fauni monitusque silenti Nocte datos non ipse suo premit ore Latinus; Sed circum late volitans iam Fama per urbes Ausonias tulerat, quum Laomedontia pubes Gramineo ripae religavit ab aggere classem. Aeneas primique duces et pulcher Iulus Corpora sub ramis deponunt arboris altae, Instituuntque dapes, et adorea liba per herbam Subiiciunt epulis - sic Iupiter ipse monebat -, Et Cereale solum pomis agrestibus augent. Consumtis hic forte aliis, ut vertere morsus Exiguam in Cererem penuria adegit edendi, Et violare manu malisque audacibus orbem Fatalis crusti, patulis nec parcere quadris; ,Heus! etiam mensas consumimus ?" inquit Iulus, Nec plura alludens. Ea vox audita laborum Prima tulit finem, primamque loquentis ab ore Eripuit pater ac stupefactus numine pressit. Continuo,,Salve fatis mihi debita tellus, ,,Vosque" ait,,o fidi Troiae salvete Penates!
,,Hic domus, haec patria est: genitor mihi talia - namque ,,Nunc repeto - Anchises fatorum arcana reliquit. ,,,,Quum te, nate, fames ignota ad litora vectum Accisis coget dapibus consumere mensas;
,,,,Tum sperare domos defessus, ibique memento ,,,Prima locare manu molirique aggere tecta.“ ,,Haec erat illa fames; haec nos suprema manebat, ,,Exitiis positura modum.
"Quare agite et primo laeti cum lumine solis,
,,Quae loca, quive habeant homines, ubi moenia gentis, ,,Vestigemus, et a portu diversa petamus.
,,Nunc pateras libate Iovi, precibusque vocate
,,Anchisen genitorem, et vina reponite mensis." Sic deinde effatus frondenti tempora ramo Implicat, et Geniumque loci primamque deorum Tellurem nymphas que et adhuc ignota precatur Flumina, tum Noctem Noctisque orientia signa Idaeumque Iovem Phrygiamque ex ordine matrem Invocat, et duplices Coeloque Ereboque parentes. Hic pater omnipotens ter coelo clarus ab alto Intonuit, radiisque ardentem lucis et auro Ipse manu quatiens ostendit ab aethere nubem. Diditur hic subito Troiana per agmina rumor, Advenisse diem, quo debita moenia condant; Certatim instaurant epulas, atque omine magno Crateras laeti statuunt et vina coronant.
Postera quum prima lustrabat lampade terras Orta dies; urbem et fines et litora gentis
Diversi explorant: haec fontis stagna Numicî,
Hunc Thybrim fluvium, hic fortes habitare Latinos. Tum satus Anchisa delectos ordine ab omni Centum oratores augusta ad moenia regis Ire iubet, ramis velatos Palladis omnes,
Donaque ferre viro, pacemque exposcere Teucris. Haud mora, festinant iussi rapidisque feruntur Passibus. Ipse humili designat moenia fossa, Moliturque locum, primasque in litore sedes Castrorum in morem pinnis atque aggere cingit. Iamque iter emensi, turres ac tecta Latinorum Ardua cernebant iuvenes, muroque subibant: Ante urbem pueri et primaevo flore iuventus Exercentur equis, domitantque in pulvere currus, Aut acres tendunt arcus, aut lenta lacertis Spicula contorquent, cursuque ictuque lacessunt; Quum praevectus equo longaevi regis ad aures Nuntius ingentes ignota in veste reportat Advenisse viros. Ille intra tecta vocari Imperat, et solio medius consedit avito.
Tectum augustum, ingens, centum sublime columnis, 170 Urbe fuit summa, Laurentis regia Pici,
« 前へ次へ » |