Sanguineus Mavors clipeo increpat, atque furentes Bella movens immittit equos; illi æquore aperto Ante Notos Zephyrumque volant; gemit ultima pulsu
Thraca pedum ; circùmque atræ Formidinis ora, 335 Iræque, Insidiæque, dei comitatus, aguntur.
Talis equos alacer media inter prælia Turnus Fumantes sudore quatit, miserabile cæsis Hostibus insultans; spargit rapida ungula rores Sanguineos, mixtãque cruor calcatur arenā. Jamque neci Sthenelumque dedit, Thamyrimque, Pholumque,
Hunc congressus et hunc; illum eminus; eminus
Imbrasidas, Glaucum atque Laden, quos Imbrasus ipse
Nutrierat Lycia, paribusque ornaverat armis,
Vel conferre manum, vel equo prævertere ventos. Parte alia media Eumedes in prælia fertur,
Antiqui proles bello præclara Dolonis,
Nomine avum referens, animo manibusque parent
Qui quondam, castra ut Danaûm speculator adiret, Ausus Pelidæ pretium sibi poscere currūs. Illum Tydides alio pro talibus ausis
Affecit pretio; nec equis aspirat Achillis.
Hunc procul ut campo Turnus prospexit aperto, Antè levi jaculo longum per inane sequutus, Sistit equos bijuges, et curru desilit, atque Semianimi lapsoque supervenit, et, pede collo
Impresso, dextræ mucronem extorquet, et alto Fulgentem tingit jugulo; atque hæc insuper addit: En, agros et, quam bello, Trojane, petîsti,
Hesperiam metire jacens : hæc præmia, qui me 360 Ferro ausi tentare, ferunt: sic monia condunt." Huic comitem Asbuten conjecta cuspide mittit, Chloreaque, Sybarimque, Daretaque, Thersilochum
Et sternacis equi lapsum cervice Thymoeten. Ac velut Edoni Boreæ quum spiritus alto Insonat Ægæo, sequiturque ad litora fluctus, Quà venti incubuere, fugam dant nubila cœlo: Sic Turno, quacumque viam secat agmina cedunt, Conversæque ruunt acies; fert impetus ipsum, Et cristam adverso curru quatit aura volantem. 370 Non tulit instantem Phegeus animisque frementem: Objecit sese ad currum, et spumantia frenis Ora citatorum dextra detorsit equorum. Dum trahitur, pendetque jugis, hunc lata retectum Lancea consequitur, rumpitque infixa bilicem 375 Loricam, et summum degustat vulnere corpus. Ille tamen, clipeo objecto, conversus in hostem Ibat, et auxilium ducto mucrone petebat : Quum rota præcipitem et procursu concitus axis Impulit, effunditque solo; Turnusque sequutus 380 Imam inter galeam summi thoracis et oras Abstulit ense caput, truncumque reliquit arenā. Atque ea dum campis victor dat funera Turnus, Interea Ænean Mnestheus et fidus Achates Ascaniusque comes castris statuere cruentum, 385
Alternos longā nitentem cuspide gressūs. Sævit, et infractā luctatur arundine telum Eripere, auxilioque viam, quæ proxima, poscit : Ense secent lato vulnus, telique latebram Rescindant penitus, seseque in bella remittant. 390 Jamque aderat Phœbo ante alios dilectus Iapis Iasides acri quondam cui captus amore Ipse suas artes, sua munera, lætus Apollo Augurium citharamque dabat celeresque sagittas. Ille, ut depositi proferret fata parentis,
Scire potestates herbarum usumque medendi Maluit, et mutas agitare inglorius artes.
Stabat acerba fremens, ingentem nixus in hastam Æneas, magno juvenum et morentis Iuli Concursu, lacrimis immobilis. Ille retorto Pæonium in morem senior succinctus amictu, Multa manu medică Phœbique potentibus herbis Nequiquam trepidat, nequiquam spicula dextrā Sollicitat, prensatque tenaci forcipe ferrum. Nulla viam fortuna regit; nihil auctor Apollo 405 Subvenit; et sævus campis magis ac magis horror Crebrescit, propiùsque malum est. Jam pulvere cœlum
Stare vident; subeuntque equites, et spicula castris Densa cadunt mediis. It tristis ad æthera clamor Bellantum juvenum, et duro sub Marte cadentum. Hic Venus, indigno nati concussa dolore, Dictamnum genetrix Cretæã carpit ab Idā, Puberibus caulem foliis et flore comantem Purpureo: non illa feris incognita capris
Gramina, quum tergo volucres hæsere sagittæ. 415 Hoc Venus, obscuro faciem circumdata nimbo, Detulit; hoc fusum labris splendentibus amnem Inficit, occultè medicans; spargitque salubres Ambrosiæ sucos, et odoriferam panaceam. Fovit ea vulnus lymphā longævus lapis Ignorans; subitòque omnis de corpore fugit Quippe dolor; omnis stetit imo vulnere sanguis. Jamque sequuta manum, nullo cogente, sagitta Excidit, atque novæ rediere in pristina vires. "Arma citi properate viro! quid statis?" Iapis 425 Conclamat, primusque animos accendit in hostem. "Non hæc humanis opibus, non arte magistrā Proveniunt, neque te, Ænea, mea dextera servat; Major agit deus, atque opera ad majora remittit." Ille avidus pugnæ suras incluserat auro 430 Hinc atque hinc, oditque moras, hastamque cor-
Postquam habilis lateri clipeus loricaque tergo est, Ascanium fusis circum complectitur armis, Summaque per galeam delibans oscula fatur: "Disce, puer, virtutem ex me verumque laborem ; Fortunam ex aliis. Nunc te mea dextera bello 436 Defensum dabit, et magna inter præmia ducet. Tu facito, mox quum matura adoleverit ætas, Sis memor; et te, animo repetentem exempla tuo- rum,
Et pater Æneas, et avunculus excitet Hector." 440 Hæc ubi dicta dedit, portis sese extulit ingens, Telum immane manu quatiens: simul agmine denso
Antheusque Mnestheusque ruunt; omnisque relictis Turba fluit castris. Tum cæco pulvere campus. Miscetur, pulsuque pedum tremit excita tellus. 445 Vidit ab adverso venientes aggere Turnus, Videre Ausonii, gelidusque per ima cucurrit Ossa tremor. Prima ante omnes Juturna Latinos Audiit agnovitque sonum, et tremefacta refugit. Ille volat, campoque atrum rapit agmen aperto : Qualis ubi ad terras abrupto sidere nimbus 451 It mare per medium: miseris, heu, præscia longè Horrescunt corda agricolis; dabit ille ruinas Arboribus, stragemque satis; ruet omnia latè ; Antè volant, sonitumque ferunt ad litora venti: 455 Talis in adversos ductor Rhoteïus hostes Agmen agit; densi cuneis se quisque coactis Agglomerant. Ferit ense gravem Thymbræus Osi- rim,
Archetium Mnestheus, Epulonem obtruncat Achates,
Ufentemque Gyas; cadit ipse Tolumnius augur, Primus in adversos telum qui torserat hostes. 461 Tollitur in cœlum clamor, versique vicissim Pulverulenta fugă Rutuli dant terga per agros. Ipse neque aversos dignatur sternere morti; Nec pede congressos æquo, nec tela ferentes 465 Insequitur: solum densā in caligine Turnum Vestigat lustrans, solum in certamina poscit. Hoc concussa metu mentem Juturna virago Aurigam Turni media inter lora Metiscum Excutit, et longè lapsum temone relinquit:
« 前へ次へ » |