Ipsa subit, manibusque undantes flectit habenas, Cuncta gerens, vocemque et corpus et arma Metisci.
Nigra velut magnas domin. quum divitis ædes Pervolat et pennis alta atria lustrat hirundo, Pabula parva legens, nidisque loquacibus escas; Et nunc porticibus vacuis, nunc humida circum 476 Stagna sonat: similis medios Juturna per hostes Fertur equis, rapidoque volans obit omnia curru ; Jamque hic germanum, jamque hìc ostentat ovant-
Nec conferre manum patitur; volat avia longè. 480 Haud minùs Æneas tortos legit obvius orbes, Vestigatque virum, et disjecta per agmina magnā Voce vocat. Quoties oculos conjecit in hostem, Alipedumque fugam cursu tentavit equorum ; Aversos toties currūs Juturna retorsit. 485 Heu, quid agat? Vario nequiquam fluctuat æstu, Diversæque vocant animum in contraria curæ. Huic Messapus, uti lævā duo forte gerebat Lenta, levis cursu, præfixa hastilia ferro, Horum unum certo contorquens dirigit ictu. Substitit Æneas, et se collegit in arma, Poplite subsidens: apicem tamen incita summum Hasta tulit, summasque excussit vertice cristas. Tum vero assurgunt iræ; insidiisque subactus, Diversos ubi sensit equos currumque referri, Multa Jovem et læsi testatur fœderis aras; Jam tandem invadit medios, et Marte secundo Terribilis sævam nullo discrimine cædem
Suscitat, irarumque omnes effundit habenas.
Quis mihi nunc tot acerba deus, quis carmine cædes
Diversas, obitumque ducum, quos æquore toto Inque vicem nunc Turnus agit, nunc Troïus heros, Expediat? tanton' placuit concurrere motu, Jupiter, æternā gentes in pace futuras !
Æneas Rutulum Sucronem-ea prima ruentes 505 Pugna loco statuit Teucros-haud multa morantem Excipit in latus, et, quà fata celerrima, crudum Transadigit costas et crates pectoris ensem. Turnus equo dejectum Amycum, fratremque Dio-
Congressus pedes, hunc venientem cuspide longā, Hunc mucrone ferit ; curruque abscisa duorum 511 Suspendit capita, et rorantia sanguine portat. Ille Talon Tanaimque neci fortemque Cethegum, Tres uno congressu, et mæstum mittit Onyten, Nomen Echionium, matrisque genus Peridiæ; 515 Hic fratres Lycia missos et Apollinis agris, Et juvenem exosum nequiquam bella Menoten Arcada: piscosæ cui circum flumina Lernæ Ars fuerat, pauperque domus ; nec nota potentum Limina; conductaque pater tellure serebat. Ac velut immissi diversis partibus ignes Arentem in silvam et virgulta sonantia lauro; Aut ubi decursu rapido de montibus altis
Dant sonitum spumosi amnes, et in æquora currunt, Quisque suum populatus iter: non segniùs ambo
Eneas Turnusque ruunt per prælia; nunc, nunc Fluctuat ira intus; rumpuntur nescia vinci Pectora; nunc totis in vulnera viribus itur. Murranum hic, atavos et avorum antiqua sonantem Nomina, per regesque actum genus omne Latinos, Præcipitem scopulo atque ingentis turbine saxi 531 Excutit, effunditque solo: hunc lora et juga subter Provolvere rotæ : crebro supèr ungula pulsu Incita nec domini memorum proculcat equorum. Ille ruenti Hyllo, animisque immane frementi 535 Occurrit, telumque aurata ad tempora torquet : Olli per galeam fixo stetit hasta cerebro. Dextera nec tua te, Graiûm fortissime, Cretheu, Eripuit Turno; nec dî texere Cupencum Ænea veniente sui; dedit obvia ferro
Pectora, nec misero clipei mora profuit ærei. Te quoque Laurentes viderunt, Æole, campi Oppetere, et latè terram consternere tergo; Occidis, Argivæ quem non potuere phalanges Sternere, nec Priami regnorum eversor Achilles : Hic tibi mortis erant metæ, domus alta sub Idā; 546 Lyrnessi domus alta, solo Laurente sepulcrum. Totæ adeo conversæ acies, omnesque Latini, Omnes Dardanidæ : Mnestheus, acerque Serestus, Et Messapus equûm domitor, et fortis Asylas, 550 Tuscorumque phalanx, Evandrique Arcades alæ : Pro se quisque viri summā nituntur opum vi. Nec mora, nec requies; vasto certamine tendunt. Hic mentem Æneæ genetrix pulcherrima misit, Iret ut ad muros, urbique adverteret agmen
Ociùs, et subită turbaret clade Latinos. Ille, ut vestigans diversa per agmina Turnum Huc atque huc acies circumtulit, aspicit urbem Immunem tanti belli, atque impune quietam. Continuò pugnæ accendit majoris imago: Mnesthea Sergestumque vocat fortemque Serestum, Ductores, tumulumque capit, quò cetera Teucrûm Concurrit legio; nec scuta aut spicula densi Deponunt. Celso medius stans aggere fatur : "Ne qua meis esto dictis mora. Jupiter hàc stat. Neu quis ob inceptum subitum mihi segnior ito. 566 Urbem hodie, causam belli, regna ipsa Latini, Ni frenum accipere et victi parere fatentur, Eruam, et æqua solo fumantia culmina ponam. Scilicet exspectem, libeat dum prælia Turno Nostra pati, rursusque velit concurrere victus? Hoc caput, o cives, hæc belli summa nefandi. Ferte faces properè, fœdusque reposcite flammis." Dixerat, atque animis pariter certantibus omnes Dant cuneum, densãque ad muros mole feruntur. Scalæ improvisò, subitusque apparuit ignis. 576 Discurrunt alii ad portas, primosque trucidant ; Ferrum alii torquent, et obumbrant æthera telis. Ipse inter primos dextram sub monia tendit Eneas, magnaque incusat voce Latinum; Testaturque deos, iterum se ad prælia cogi; Bis jam Italos hostes; hæc altera fœdera rumpi. Exoritur trepidos inter discordia cives :
Urbem alii reserare jubent, et pandere portas Dardanidis, ipsumque trahunt in monia regem; 585
Arma ferunt alii, et pergunt defendere muros: Inclusas ut quum latebroso in pumice pastor Vestigavit apes, fumoque implevit amaro ; Illæ intus trepidæ rerum per cerea castra Discurrunt, magnisque acuunt stridoribus iras: 590 Volvitur ater odor tectis; tum murmure cæco Intus saxa sonant; vacuas it fumus ad auras. Accidit hæc fessis etiam fortuna Latinis, Quæ totam luctu concussit funditus urbem. Regina ut tectis venientem prospicit hostem, Incessi muros, ignes ad tecta volare,
Nusquam acies contrà Rutulas, nulla agmina Turni; Infelix pugnæ juvenem in certamine credit Exstinctum; et, subito mentem turbata dolore Se causam clamat, crimenque, caputque malorum; Multaque per mæstum demens effata furorem, 601 Purpureos moritura manu discindit amictūs, Et nodum informis leti trabe nectit ab altā.
Quam cladem miseræ postquam accepere Latinæ, Filia prima manu flavos Lavinia crines Et roseas laniata genas, tum cetera circum Turba, furit: resonant latè plangoribus ædes. Hinc totam infelix vulgatur fama per urbem. Demittunt mentes; it scissa veste Latinus, Conjugis attonitus fatis, urbisque ruinā, Canitiem immundo perfusam pulvere turpans, [Multaque se incusat, qui non acceperit antè Dardanium Ænean, generumque adsciverit ultro.] Interea extremo bellator in æquore Turnus Palantes sequitur paucos, jam segnior, atque 615
« 前へ次へ » |