Ut primùm fari potuit, sic institit ore : "Quam pro me curam geris, hanc precor, optime, pro me Deponas, letumque sinas pro laude pacisci. Et nos tela, pater, ferrumque haud debile dextrā 50 Flebat, et ardentem generum moritura tenebat: 55 Flagrantes perfusa genas: cui plurimus ignem 65 Illum turbat amor, figitque in virgine vultūs : 70 Haud placitura refer: Quum primùm crastina cœlo Puniceis invecta rotis Aurora rubescit, Non Teucros agat in Rutulos: Teucrûm arma quiescant Et Rutulûm: nostro dirimamus sanguine bellum : Illo quæratur conjux Lavinia campo." 80 Hæc ubi dicta dedit, rapidusque in tecta recessit, Poscit equos, gaudetque tuens ante ora frementes, Pilumno quos ipsa decus dedit Orithyia ; Qui candore nives anteirent, cursibus auras. Circumstant properi aurigæ, manibusque lacessunt Pectora plausa cavis, et colla comantia pectunt. 86 Ipse dehinc auro squalentem alboque orichalco Circumdat loricam humeris; simul aptat habendo Ensemque clipeumque et rubræ cornua cristæ,— Ensem, quem Dauno ignipotens deus ipse parenti 90 Fecerat, et Stygia candentem tinxerat undā. Exin, quæ mediis ingenti adnixa columnæ Ædibus adstabat, validam vi corripit hastam, Te Turni nunc dextra gerit. Da sternere corpus, 100 Terrificos ciet, atque irasci in cornua tentat, Postera vix summos spargebat lumine montes Orta dies; quum primum alto se gurgite tollunt Solis equi, lucemque elatis naribus efflant; 115 Campum ad certamen magnæ sub moenibus urbis Dimensi Rutulique viri Teucrique parabant ; In medioque focos et dîs communibus aras Gramineas. Alii fontemque ignemque ferebant, Velati limo, et verbenā tempora vincti. Procedit legio Ausonidum, pilataque plenis Agmina se fundunt portis. Hinc Troïus omnis Tyrrhenusque ruit variis exercitus armis ; 120 Haud secùs instructi ferro, quàm si aspera Martis Et genus Assaraci Mnestheus, et fortis Asylas, 130 At Juno e summo, qui nunc Albanus habetur,Tum neque nomen erat, nec honos, aut gloria monti135 Prospiciens tumulo campum aspectabat, et ambas Laurentum Tröumque acies urbemque Latini. Extemplo Turni sic est affata sororem, Diva deam, stagnis quæ fluminibusque sonoris Præsidet; hunc illi rex ætheris altus honorem 140 Jupiter ereptā pro virginitate sacravit : "Nympha, decus fluviorum, animo gratissima nostro, Scis, ut te cunctis unam, quæcumque Latinæ sum. Tu, pro germano si quid præsentius audes, Perge; decet. Forsan miseros meliora sequentur." Vix ea quum lacrimas oculis Juturna profudit, Terque quaterque manu pectus percussit hones155 tum. "Non lacrimis hoc tempus," ait Saturnia Juno: "Accelera, et fratrem, si quis modus, eripe morti ; Aut tu bella cie, conceptumque excute fœdus. Auctor ego audendi." Sic exhortata reliquit 160 165 Incertam, et tristi turbatam vulnere mentis. Interea reges, ingenti mole Latinus Quadrijugo vehitur curru, cui tempora circùm Aurati bis sex radii fulgentia cingunt, Solis avi specimen: bigis it Turnus in albis, Bina manu lato crispans hastilia ferro. Hinc pater Æneas, Romanæ stirpis origo, Sidereo flagrans clipeo et cœlestibus armis, Et juxtà Ascanius, magnæ spes altera Romæ, Procedunt castris; purăque in veste sacerdos Setigeri fetum suis, intonsamque bidentem Attulit, admovitque pecus flagrantibus aris. Illi ad surgentem conversi lumina solem Dant fruges manibus salsas, et tempora ferro Summa notant pecudum, paterisque altaria libant. Tum pius Æneas stricto sic ense precatur : 175 "Esto nunc Sol testis et hæc mihi Terra vocanti, Quam propter tantos potui perferre labores, Et Pater omnipotens, et tu Saturnia Juno 170 Jam melior, jam, diva, precor, tuque inclyte Mavors, |