ページの画像
PDF
ePub

onem, quafi tempora figuratè notâffet. Ac ftatim per honorem militiæ, quanquam octogenarius urbe fummotus eft, mifsúfque ad præfe&turam cohortis (g) tendentis in extremam Ægypti partem. Id fupplicii genus placuit, ut levi atque joculari delicto par effet. Verùm intrà breviffimum tempus angore et tædio periit. (b) Temporibus Domitiani floruit ad Nervæque tempora pervenit; quod quoniam ejus carmen planè indicat, multáque præterea teftimonia, nobis non eft longà difputatione confirmandum.

"At ut aliis placet, hic Paris hiftrio Neronis gratiffimus "primùm quòd principis luxum intendere folitus effet. "Pòft, funt qui tradant, ab eo occifum quafi gravem ad"L verfarium; ut hiftrionicâ videretur excellere. Domiti"anus quoque adeò huic hiftrioni infeftus fuit, ut difcipulum "ejus puberem adhuc, velut Tranquillus inquit, et tum “maximè ægrum, quòd arte formâque non abfimilis ma

giftro videbatur, occiderit. Sanè Horatius fcribit Paridem "pantomimum à Domitià Neronis filiâ decem, quæ ei fef" tertia pro libertate dederat, repetiiffe per judicem : nec "fuiffe quæfitum an Domitia fciens liberum accepiffet; "unde deprehenditur non ampliùs à Nerone dilectum.

Juvenalis verò poft Domitiani imperatoris mortem vixit; "ut in quartâ hujus libri Satyrâ multis rationibus convin"cetur. Vixit ergo Nervæ Trajaníque temporibus. Qui "potuit igitur aut propter Paridem, quem perftrinxerit, "Domitiano invifus effe, aut ab eo in exilium mitti; ut "fummotus ab urbe perierit, velut Probus, ut jam dixi"mus, putavit? Aquinatem fuiffe conjectare poffumus, quòd "in tertiâ hujus libri Satyrâ Umbritium ita fit allocutus : Ergo vale noftrî memor, et quoties te

Roma tuo refici properantem reddet Aquino,

Me quoque ad Elvinam Cererem noftrámque Dianam
Convelle à Cumis.-

(g) Pithoe. et Cl. Morel. in extremâ parte tendentis Ægypti. (b) Poft vocem [periit] Georgius Valla in proœmio fuo addit hæc.

"Martiali

"Martiali et confuetudine et amicitiâ conjun&tum fuiffe, cùm ex aliquot apud Martialem ipfum Epigrammatis "conflat, tum ex illo :

Cum Juvenale meo que me committere tentas, &c.

Petrus Crinitus fcribit Juvenalem primùm audivisse Frontonem Grammaticum; neque deeffe, qui referant eruditum fuiffe præceptis atque inftitutionibus Quintiliani. Inter amicos præcipuo affectu coluit Volufium Bithynicum. et Corvinum.

Pithoeus ex Vetuftiff. exempl. de vitâ Juvenalis hæc legi affirmat:

66

Juvenalem aliqui Gallum propter corporis magnitudinem, al qui Aquinatem dicunt. Ea tempora Domitiani Tyranni, quibus etiam ipfe vixit, eò quòd in aulâ ipfius plus hiftriones quam bonæ vitæ homines poffent, graviter carpfit. Hos autem libros in exilium miffus ad civitatem ultiman Egypti. Hos ab ipfo Domitiano fcripfit. "Ideo autem in exilium miffus eft, quia dixit verfum

[ocr errors]

"illum:

Quod non dant proceres, dabit hiftrio. "Nunc autem hoc inducit quafi carptum fe per figuras à miferis poëtis, qui nil novum, fed omnibus notas fabellas recitarent; et dicit magis ideo Satyram fe fcribere, ut poffit mores illius temporis demonftrando notare."

[ocr errors]

De Juvenale Suidas fic fcribit.

Ιεβενάλιος, ποιητὴς Ρωμαῖος. Οὗτος ην ἐπὶ Δομετιανό βασιλέως Ρωμαίων. Ὁ δὲ Δομετιανὸς ἐφίλει τὸν ὀρχηστην τὸ Πρασίνο μέρος τὸν λεγόμενον Πάριν. Περὶ 5 και ἐλοιδορεῖτο ὑπὸ τῆς συγκλήτε και Ιεβεναλία το ποιητῶν. Ὅτις βασιλεὺς ἐξώρισε τὸν Ἰεβενάλιον, ἐν Πενταπόλει επὶ την Λιβύην. Τὸν δὲ ὀρχηστην πλετίσας ἔπεμψεν εἰς ̓Αντιόχειαν ὃς κτίσα, οἶκον και λετρον ἔξω τῆς πόλεως εκεῖ τελευτᾶ.

*Pithoeus menet pro Hos, civitatis illius Ægypti nomen reponendum Oafa five Oalin peniijulam exiliis celebrem.

PERSI I

[ocr errors]

VITA,

Utì habetur in Editionibus 1482.

ULUS PERSIUS FLACCUS, patre Flacco, matre Fulvià, Olympiade 203. imperante Tiberio, Volaterris (ut Eufebius; ut ipfe de fe fcribit) Lunæ potiùs natus eft. Mediocri autem ftaturâ, infigni formâ, probatis moribus, ingenio et doctrinâ præftanti fuit. Primà adolefcentiâ patre mortuo, Qu. Remnium Palæmonem grammaticum Vicentinum audivit. Mox Rhetoricæ fub Virginio Flavo incubuit. Indè fe ad Cornutum philofophum conferens, familiariter fecum ad interitum ufque vixit. Anno verò ætatis 29°. regnante Nerone interiit: unum hunc Satirarum relinquens librum, in quo veræ laudis plurimum meruit.

Eadem, uti ex Gloffis veteribus edidit Pithoeus: à vetuftiffimo authore (ut fcribit Cafaubon) five Probus five alius fuit.

AULUS PERSIUS FLACCUS natus eft pridie Nonas

Decembris, Fabio Perfico, L. Vitellio Coss. deceffit VIII. Kalendas Decemb. Rubrio Mario, Afinio Gallo Coss. deceffit vIII. Kalendas Decemb. Rubrio Mario, Afinio Gallo Coss. Natus in Etruriâ Volaterris, Eques Romanus, fanguine et affinitate primi ordinis viris conjunctus deceffit ad octavum d millis

milliarium viâ Appiâ, in prædiis fuis. Pater ejus Flaccus pupillum reliquit moriens, annorum ferè fex. Fulvia Sifennia mater nupfit poftea Fufio, Equiti Romano: et eum quoque extulit intrà paucos annos. Studuit Flaccus ufque ad annum XLI. Volaterris: indè Romæ apud Grammaticum Remmium Palæmonem,et apud rhetorem Verginium Flaccum. Cùm effet annorum xv. amicitiâ cœpit uti Annæi Cornuti, ita ut ab eo nufquam difcederet: à quo introductus aliquatenus in philofophià eft. Amicos habuit à primâ adolefcentiâ Cæfium Baffum, et Calpurnium (a) Staturam, qui eo vivo juvenis deceffit. Coluit ut patrem Servilium (b) Numanum. Per Cornutum cognovit Annæum etiam Lucanum, æquævum auditorem Cornuti. Nam Cornutus illo tempore Tragicus fuit, fecta Stoicæ, qui libros philofophiæ reliquit. Sed Lucanus adcò mirabatur fcripta Flacci, ut vix retineret fe illo recitante à clamore, quin illa effe vera -poëmata diceret. Serò cognovit Senecam, fed non at caperetur ejus ingenio. Ufus eft apud Cornatum deorum convictu doctiffimorum, et far.ctiffimorum virorum acriter tum philofophantium, Claudii Agaterni medici Lacedæmonii, et Petronii Ariftocratis Magnetis, quos unicè miratus eft et æmulatus, cùm æquales effent, et Cornuto minores. Ipfe etiam decem ferè annis fummè dilectus apud Trafeam eft, ita ut peregrinaretur quoque cum eo aliquando, cognatam ejus Arriam uxorem habente. Fuit morum leniflimorum, verecundiæ virginalis, formæ pulcræ, pietatis erga matrem et fororem et amitam exemplo fufficientis. Fuit frugi et pudicus. (c) Reliquit circa H-SXX. matri et forori : fcriptis tantùm ad matrem codicellis, rogavit eam ut daret Cornuto feftertia, ut quidam dicunt centies: ut alii volunt, argenti facti pondera viginti, et libros circa feptingentos, five bibliothecam fuam omnem. Verùm Cornutus fublatis libris, pecuniam fororibus, quas frater hæredes fecerat, reliquit. Et rarò, et tarde fcripfit. (d) Hunc ipfum librum imperfectum reliquit. Verfus aliqui dempti funt in ultimo libri: et quafi finitus effet, leviter recitavit Cornuto: et

Cafio Baffo petenti, ut ipfe ederet, tradidit edendum. Scripferat etiam in pueritiâ Flaccus Prætextam, et Odoiwopixŵn. librum unum, et paucos (e) fororum Trafea in Arriam matrem verfus, quæ fe ante virum occiderat. Omnia autem Cornutus auctor fuit matri ejus, ut aboleret. Editum librum continuò mirari homines, et (f) deripere cœperunt. Deceffit autem vitio ftomachi, (g) anno ætatis xxx. Sed mox ut à fcholâ et magiftris deverterat, lecto libro Lucillii decimo, vehementer Satyras componere ftuduit; cujus libri principium imitatus eft: fibr primò, mox omnibus decrectatis, cum tantâ recentium poëtarum et oratorum infectatione, ut etiam Neronem culpaverit. Cujus verfus in Neronem cùm ita fe haberet,

Auriculas Afini Mida rex habet,

in hunc modum à Cornato ipfo tantummodo eft emendatus, Auriculas afini quis non habet? ne hoc Nero in fe dictum arbitraretur.

Cafaubonus has habet emendationes in vitam precedentem.

(a) Lege forlan Suram.

(b) Scribendum Novianum,

(e) Scribi ita bre debent. Reliquit circa H-S vicies matri et forori: fcriptis tantum ad matrem codicillis, rogavit eam, ut daret Cornuto feliertia, ut quidam dicunt, centum; ut alii volunt, argenti facti pondo viginti. (d) Siquid demptum eft, dubio procul principium illuderat novæ Satira. Eth verò certum eft recte Perfii librum hodie in fex Satiras diftingui, in antiquiflimis tamen menoranis aliam diftinctionem invenimus. In multis enim codicibus quinque folùm Satire numerantur, quarta ad tertiam adjunctà; in quibufdam continuus eft unus liber, nulla Satirarum faétà diftinétione. Sanè Prifcianus atque alii Grammatici antiqui, quoties Perfium laudant, librum nominant, non Satiras numerant. (e) Lege paucos in focrum Thrafe Arriæ matrem verfus. (f) Scribe diripere, aut, ut defis quibusdam videbatur, diribere.

(g) Propriùs ad verum accedit Hieronymus, qui in Chronico Eufebii anno vitæ 29°. mortuam Perfium adaotat.

[ocr errors][merged small]
« 前へ次へ »