Infere, Daphni, piros: carpent tua poma nepotes.
Omnia fert aetas, animum quoque. faepe ego longos
Cantando puerum memini me condere foles.
Nunc oblita mihi tot carmina. vox quoque Moerin
Jam fugit ipfa: lupi Moerin videre priores.
Sed tamen ifta fatis referet tibi faepe Menalcas.
Ly. Cauffando noftros in longum ducis amores.
Et nunc omne tibi ftratum filet aequor: et omnes,
(Afpice) ventofi ceciderunt murmuris aurae.
Hinc adeo media eft nobis via. namque fepulchrum
Incipit apparere Bianoris. hic, ubi denfas
Agricolae ftringunt frondes, hic, Moeri, canamus:
Hic haedos depone. tamen veniemus in urbem.
Aut, fi, nox pluviam ne conligat ante, veremur,
Cantantes licet ufque (minus via laedat) eamus,
Cantantes ut eamus, ego hoc te fafce levabo.
Mo. Define plura, puer: et, quod nunc inftat, agamus. Carmina tum melius, cum venerit ipfe, canemus.
GALLUS, ECLOGA X.
Xtremum hunc, Arethufa, mihi concede laborem, Pauca meo Gallo, fed quae legat ipfa Lycoris, Carmina funt dicenda. neget quis carmina Gallo? Sic tibi, cum fluctus fubter labêre Sicanos, Doris amara fuam non intermifceat undam. Incipe. follicitos Galli dicamus amores, Dum tenera adtondent fimae virgulta capellae. Non canimus furdis: refpondent omnia filvae. Quae nemora, aut qui vos faltus habuere, puellae Naïdes, indigno cum Gallus amore periret? Nam neque Parnafi vobis juga, nam neque Pindi Ulla moram fecere, neque Aoniae Aganippes. Illum etiam lauri, etiam flevere myricae: Pinifer illum etiam fola fub rupe jacentem Maenalus, et gelidi fleverunt faxa Lycaei. Stant et oves circum: noftri nec poenitet illas: Nec te poeniteat pecoris, divine poëta: Et formofus ovis ad flumina pavit Adonis. Venit et upilio: tardi venere bubulci:
Uvidus hiberna venit de glande Menalcas.
Omnes, unde amor ifte, rogant, tibi? venit Apollo:
Galle, quid infanis? inquit. tua cura Lycoris
Perque nives alium, perque horrida caftra fecuta eft.
Venit et agrefti capitis Silvanus honore,
Florentis ferulas et grandia lilia quaffans.
Pan deus Arcadiae venit: quem vidimus ipfi
Sanguineis ebuli baccis minioque rubentem.
Ecquis erit modus? inquit. amor non talia curat.
Nec lacrimis crudelis amor, nec gramina rivis,
Nec cytifo faturantur apes, nec fronde capellae.
Triftis at ille, Tamen cantabitis, Arcades, inquit,
Montibus haec veftris: foli cantare periti
Arcades. ô mihi tum quam molliter offa quiefcant,
Veftra meos olim fi fiftula dicat amores!
Atque utinam ex vobis unus, veftrique fuiffem
Aut cuftos gregis, aut maturae vinitor uvae!
Certe five mihi Phyllis, five effet Amyntas,
Seu quicumque furor, (quid tum, fi fufcus Amyntas?
Et nigrae violae funt, et vaccinia nigra)
Mecum inter falices lenta fub vite jaceret.
Serta mihi Phyllis legeret, cantaret Amyntas.
Hic gelidi fontes: hic mollia prata, Lycori.
Hic nemus: hic ipfo tecum confumerer aevo.
Nunc infanus amor duri me Martis in armis,
Tela inter media, atque adverfos detinet hoftis.
Tu procul a patria (nec fit mihi credere) tantum
Alpinas, ah dura, nives et frigora Rheni
Me fine fola vides. ah te ne frigora laedant!
Ah tibi ne teneras glacies fecet afpera plantas!
Ibo, et Chalcidico quae funt mihi condita verfu
Carmina, paftoris Siculi modulabor avena.
Certum eft in filvis, inter fpelaea ferarum,
Malle pati, tenerifque meos incidere amores
Arboribus: crefcent illae: crefcetis amores.
Interea mixtis luftrabo Maenala nymphis:
Aut acris venabor apros. non me ulla vetabunt
Frigora Parthenios canibus circumdare faltus.
Jam mihi per rupes videor lucofque fonantis
Ire: libet Partho torquere Cydonia cornu
Spicula; tanquam haec fint noftri medicina furoris,
Aut deus ille malis hominum mitefcere difcat.
Jam neque Hamadryades rurfum, neque carmina nobis
Ipfa placent: ipfae rurfum concedite filvae.
Non illum noftri poffunt mutare labores:
Nec fi frigoribus mediis Hebrumque bibamus,
Sithoniafque nivis hiemis fubeamus aquofae,
Nec fi, cum moriens alta liber aret in ulmo,
Aethiopum verfemus ovis fub fidere Cancri.
Omnia vincit Amor. et nos cedamus Amori.
Haec fat erit, divae, veftrum ceciniffe poëtam,
Dum fedet, et gracili fifcellam texit hibisco,
Pierides. vos haec facietis maxima Gallo:
Gallo, quojus amor tantum mihi crefcit in horas,
Quantum vere novo viridis fe fubjicit alnus.
Surgamus: folet effe gravis cunctantibus umbra.
Juniperi gravis umbra. nocent et frugibus umbrae.
Ite domum faturae, venit Hesperus, ite capellae.
P. VIRGILII MARONIS BUCOLICON
LIBER EXPLICITUS.
P. VIRGILII MARONIS
GEORGICON
LIBER PRIMUS.
AD C. CILNIUM MAECENATEM.
UID faciat laetas fegetes, quo fidere terram Vertere, Maecenas, ulmifque adjungere vites Conveniat: quae cura boum, qui cultus habendo Sit pecori, apibus quanta experientia parcis, Hinc canere incipiam. Vos, ô clariffima mundi Lumina, labentem coelo quae ducitis annum : Liber et alma Ceres, veftro fi munere tellus Chaoniam pingui glandem mutavit arista, • Poculaque inventis Acheloïa miscuit uvis : Et vos agreftum praefentia numina Fauni, Ferte fimul Faunique pedem Dryadesque puellae: Munera veftra cano. tuque ô, cui prima frementem Fudit equum magno tellus percuffa tridenti, Neptune; et cultor nemorum, cui pinguia Ceae Ter centum nivei tondent dumeta juvenci: Ipfe nemus linquens patrium faltufque Lycaei Pan ovium cuftos, tua fi tibi Maenala curae, Adfis ô Tegeaee favens, oleaeque Minerva Inventrix, uncique puer monftrator aratri, Et teneram ab radice ferens, Silvane, cupreffum: Dîque deaeque omnes, ftudium quibus arva tueri, Quique novas alitis non ullo femine fruges: Quique fatis largum coelo demittitis imbrem. Tuque adeo, quem mox quae fint habitura deorum Concilia incertum eft; urbifne invifere, Caefar, Terrarumque velis curam, et te maxumus orbis Auctorem frugum, tempeftatumque potentem Accipiat, cingens materna tempora myrto;
An deus inmenfi venias maris, ac tua nautae
Numina fola colant: tibi ferviat ultima Thule,
Teque fibi generum Tethys emat omnibus undis:
Anne novum tardis fidus te menfibus addas,
Qua locus Erigonen inter Chelafque fequentis
Panditur. ipfe tibi jam brachia contrahit ardens
Scorpios, et coeli jufta plus parte reliquit.
Quicquid eris; (nam te nec fperent Tartara regem,
Nec tibi regnandi veniat tam dira cupido:
Quamvis Elyfios miretur Graecia campos,
Nec repetita fequi curet Proferpina matrem)
Da facilem curfum, atque audacibus adnue coeptis,
Ignarofque viae mecum miferatus agreftis
Ingredere, et votis jam nunc adfuefce vocari.
Vere novo, gelidus canis cum montibus humor
Liquitur, et zephyro putris fe gleba refolvit ;
Depreffo incipiat jam tum mihi taurus aratro
Ingemere, et fulco adtritus fplendefcere vomer.
Illa feges demum votis refpondet avari
Agricolae, bis quae folem, bis frigora fenfit:
Illius inmenfae ruperunt horrea meffes.
Ac prius ignotum ferro quam fcindimus aequor,
Ventos, et varium coeli praedifcere morem
Cura fit, ac patrios cultufque habitufque locorum,
Et quid quaeque ferat regio, et quid quaeque recufet.
Hic fegetes, illic veniunt felicius uvae:
Arborei foetus alibi atque injuffa virefcunt
Gramina nonne vides, croceos ut Tmolus odores,
India mittit ebur, molles fua tura Sabaei?
At Chalybes nudi ferrum, virofaque Pontus
Caftorea, Eliadum palmas Epiros equarum?
Continuo has leges, aeternaque foedera certis
Inpofuit Natura locis: quo tempore primum
Deucalion vacuum lapides jactavit in orbem:
Unde homines nati durum genus. ergo age, terrae
Pingue folum primis extemplo a menfibus anni
Fortes invortant tauri, glebafque jacentis
Pulverulenta coquat maturis folibus aeftas.
At fi non fuerit tellus fecunda; fub ipfum
|