At patiens operum parvoque adfueta juventus Aut raftris terram domat, aut quatit oppida bello. Omne aevom ferro teritur, verfaque juvencûm Terga fatigamus hafta: nec tarda fenectus Debilitat vires animi, mutatque vigorem. Canitiem galea premimus; femperque recentis Conportare juvat praedas, et vivere rapto. Vobis picta croco et fulgenti murice veftis, Defidiae cordi; juvat indulgere choreis:
Et tunicae manicas, et habent redimicula mitrae. O verè Phrygiae, neque enim Phryges, ite per alta Dindyma; ubi adfuetis biforem dat tibia cantum. Tympana vos buxufque vocat Berecyntia matris Idaeae. finite arma viris, et cedite ferro. Talia jactantem dictis, ac dira canentem Non tulit Afcanius; nervoque obverfus equino Intendit telum, diverfaque brachia ducens Conftitit, ante Jovem fupplex per vota precatus > Juppiter omnipotens, audacibus adnue coeptis. Ipfe tibi ad tua templa feram follemnia dona, Et ftatuam ante aras aurata fronte juvencum Candentem, pariterque caput cum matre ferentem; Jam cornu petat, et pedibus qui fpargat arenam. Audiit, et caeli genitor de parte ferena Intonuit laevom: fonat una fatifer arcus. Effugit horrendum ftridens adducta fagitta : Perque caput Remuli venit, et cava tempora ferro Trajicit. I, verbis virtutem inlude fuperbis. Bis capti Phryges haec Rutulis refponfa remittunt. Hoc tantum Afcanius. Teucri clamore fequuntur, Laetitiaque fremunt, animofque ad fidera tollunt. Aetheria tum forte plaga crinitus Apollo Defuper Aufonias acies urbemque videbat Nube fedens; atque his victorem adfatur Iulum: Macte nova virtute, puer. fic itur ad aftra; Dis genite, et geniture deos. jure omnia bella Gente fub Affaraci fato ventura refident: Nec te Troja capit. fimul haec effatus, ab alto Aethere fe mittit, fpirantis dimovet auras,
Afcaniumque petit. formam tum vertitur oris Antiquom in Buten. hic Dardanio Anchifae Armiger ante fuit, fidufque ad limina cuftos. Tum comitem Afcanio pater addidit. ibat Apollo Omnia longaevo fimilis, vocemque, coloremque, Et crinis albos, et faeva fonoribus arma : Atque his ardentem dictis adfatur Iulum: Sit fatis, Aeneida, telis inpune Numanum Oppetiiffe tuis. primam hanc tibi magnus Apollo Concedit laudem, et paribus non invidet armis. Cetera parce, puer, bello. fic orfus Apollo Mortalis medio adfpectus fermone reliquit, Et procul in tenuem ex oculis evanuit auram. Adgnovêre deum proceres divinaque tela Dardanidae, pharetramque fuga sensere sonantem. Ergo avidum pugnae, dictis ac numine Phoebi, Afcanium prohibent: ipfi in certamina rurfus Succedunt, animafque aperta pericula mittunt. It clamor totis per propugnacula muris : Intendunt acris arcus, amentaque torquent. Sternitur omne folum telis: tum fcuta cavaeque Dant fonitum flictu galeae: pugna afpera furgit. Quantus ab occafu veniens pluvialibus Haedis Verberat imber humum : quam multa grandine nimbi In vada praecipitant; cum Juppiter horridus auftris Torquet aquofam hiemem, et caelo cava nubila rumpit. Pandarus et Bitias Idaeo Alcanore creti, Quos Jovis eduxit luco filveftris Hiera
Abietibus juvenes patriis et montibus aequos, Portam, quae ducis imperio conmiffa, recludunt Freti armis, ultroque invitant moenibus hoftem. Ipfi intus dextra ac laeva pro turribus adftant Armati ferro, et criftis capita alta corufci: Quales aëriae liquentia flumina circum, Sive Padi ripis, Athefim feu propter amoenum, Confurgunt geminae quercus, intonfaque caelo Adtollunt capita, et fublimi vertice nutant. Inrumpunt, aditus Rutuli ut videre patentis. Continuo Quercens, et pulcher Aquicolus armis,
Et praeceps animi Tmaros, et Mavortius Haemon, Agminibus totis aut verfi terga dedere, Aut ipfo portae pofuere in limine vitam. Tum magis increfcunt animis difcordibus irae, Et jam conlecti Troës glomerantur eodem, Et conferre manum, et procurrere longius audent. Ductori Turno, diverfa in parte furenti, Turbantique viros, perfertur nuncius, hoftem Fervere caede nova, et portas praebere patentis. Deferit inceptum, atque inmani concitus ira Dardaniam ruit ad portam, fratrefque fuperbos : Et primum Antiphaten (is enim fe primus agebat) Thebana de matre nothum Sarpedonis alti, Conjecto fternit jaculo. volat Itala cornus Aëra per tenerum, ftomachoque infixa sub altum Pectus abit: reddit fpecus atri volneris undam Spumantem, et fixo ferrum in pulmone tepefcit. [dnum: Tum Meropem atque Erymantha manu, tum fternit Aphi- Tum Bitian ardentem oculis, animifque frementem, Non jaculo: neque enim jaculo vitam ille dediffet: Sed magnum ftridens contorta phalarica venit, Fulminis acta modo: quam nec due taurea terga, Nec duplici fquama lorica fidelis et auro Suftinuit: conlabfa ruunt inmania membra. Dat tellus gemitum, et clipeum fuperintonat ingens, Qualis in Euboico Baiarum litore quondam Saxea pila cadit ; magnis quam molibus ante Conftructam ponto jaciunt: fic illa ruinam Prona trahit, penitufque vadis inlifa recumbit. Mifcent fe maria, et nigrae adtolluntur arenae. Tum fonitu Prochyta alta tremit, durumque cubile Inarime Jovis imperiis inpofta Typhoëo.
Hic Mars armipotens animum viresque Latinis Addidit, et stimulos acris sub pectore vertit : Inmifitque fugam Teucris, atrumque timorem. Undique conveniunt; quoniam data copia pugnae, Bellatorque animos deus incidit.
Pandarus, ut fufo germanum corpore cernit, Et quo fit fortuna loco, qui cafus agat res,
Portam vi multa converfo cardine torquet Obnixus latis humeris, multofque fuorum Moenibus exclufos duro in certamine linquit, Aft alios fecum includit recipitque ruentis : Demens, qui Rutulum in medio non agmine regem Viderit inrumpentem, ultroque incluferit urbi: Inmanem veluti pecora inter inertia tigrin. Continuo nova lux oculis offulfit, et arma Horrendum fonuere: tremunt in vertice criftae Sanguineae, clipeoque micantia fulgura mittunt. Adgnofcunt faciem invifam atque inmania membra Turbati fubito Aeneadae. tum Pandarus ingens Emicat, et mortis fraternae fervidus ira Effatur: non haec dotalis regia Amatae, Nec muris cohibet patriis media Ardea Turnum. Caftra inimica vides: nulla hinc exire poteftas. Olli fubridens fedato pectore Turnus :
animo virtus, et confere dextram e Hic etiam inventum Priamo narrabis Achillen. Dixerat. ille rudem nodis et cortice crudo Intorquet fummis adnixus viribus haftam. Excepere aurae volnus; (Saturnia Juno Detorfit veniens) portaeque infigitur hafta. At non hoc telum, mea quod vi dextera verfat, Effugies: : neque enim is teli nec volneris auctor. Sic ait, et fublatum alte confurgit in enfem, Et mediam ferro gemina inter tempora frontem Dividit, inpubefque inmani volnere malas. Fit fonus ingenti concuffa eft pondere tellus. Conlabfos artus atque arma cruenta cerebro Sternit humi moriens: atque illi partibus aequis Huc caput atque illuc humero ex utroque pependit. Diffugiunt verfi trepida formidine Troës.
Et fi continuo victorem ea cura fubiffet, Rumpere clauftra manu fociofque inmittere portis ; Ultimus ille dies bello gentique fuiffet.
Sed furor ardentem caedifque infana cupido Egit in adverfos.
Principio Phalerim, et fuccifo poplite Gygen
Excipit: hinc raptas fugientibus ingerit haftas In tergus. Juno vires animumque miniftrat. Addit Halyn comitem, et confixa Phegea parma; Ignaros deinde in muris Martemque cientis Alcandrumque Haliumque Noëmonaque Prytaninque, Lyncea tendentem contra, fociofque vocantem, Vibranti gladio connixus ab aggere dexter Occupat: huic uno dejectum conminus ictu Cum galea longe jacuit caput. inde ferarum Vaftatorem Amycum, quo non felicior alter Unguere tela manu, ferrumque armare veneno: Et Clytium Aeoliden, et amicum Crethea Mufis ; Crethea Mufarum comitem, cui carmina femper Et citharae cordi, numerofque intendere nervis : Semper equos, atque arma virûm, pugnafque canebat. Tandem ductores, audita caede fuorum,
Conveniunt Teucri, Mneftheus acerque Sereftus; Palantifque vident focios, hoftemque receptum.
Et Mneftheus: quo deinde fugam, quo tenditis? inquit. Quos alios muros, quae jam ultra moenia habetis? Unus homo, et veftris, ô cives, undique feptus Aggeribus tantas ftrages impune per urbem Ediderit? juvenum primos tot miferit Orco ? Non infelicis patriae, veterumque deorum, Et magni Aeneae, fegnes miferetque pudetque? Talibus accenfi firmantur, et agmine denfo Confiftunt. Turnus paullatim excedere pugna, Et fluvium petere, ac partem, quae cingitur unda. Acrius hoc Teucri clamore incumbere magno, Et glomerare manum: faevom ceu turba leonem Cum telis premit infenfis: at territus ille
Afper, acerba tuens, retro redit: et neque terga Ira dare aut virtus patitur: nec tendere contra Jlle, quidem hoc cupiens, potis eft per tela virofque, Haud aliter retro dubius veftigia Turnus Inproperata refert, et mens exaeftuat ira. Quin etiam bis tum medios invaserat hoftis: Bis confufa fuga per muros agmina vertit. Sed manus e caftris propere coit omnis in unum:
« 前へ次へ » |