Dissertationes philologicae argentoratenses selectae, 第 5～6 巻1781 |
人気のある引用
121 ページ - Camillum. illae autem, paribus quas fulgere cernis in armis, concordes animae nunc, et dum nocte premuntur, heu quantum inter se bellum, si lumina vitae attigerint, quantas acies stragemque ciebunt, aggeribus socer Alpinis atque arce Monoeci 830 descendens, gener adversis instructus Eois ! ne, pueri, ne tanta animis adsuescite bella, neu patriae validas in viscera vertite vires : tuque prior, tu parce, genus qui ducis Olympo ; proice tela manu, sanguis meus ! ille triumphata Capitolia ad alta Corintho...
138 ページ - state, viri. quae causa viae ? quive estis in armis ? quove tenetis iter ? ' nihil illi tendere contra, sed celerare fugam in silvas et fidere nocti. obiciunt equites sese ad divortia nota hinc atque hinc, omnemque abitum custode coronant.
161 ページ - Zephyri posuere, premit placida aequora pontus) : "accipite ergo animis atque haec mea figite dicta, quandoquidem Ausonios coniungi foedere Teucris...
166 ページ - Tartaream intendit vocem ; qua protinus omne contremuit nemus et silvae insonuere profundae. audiit et Triviae longe lacus ; audiit amnis sulpurea Nar albus aqua fontesque Velini, et trepidae matres pressere ad pectora natos.
63 ページ - M. Varronem et P. Nigidium, viros Romani generis doctissimos, comperimus non aliter elocutos esse et scripsisse, quam ' senatuis,' et ' domuis,' et ' fluctuis,' qui est patrius casus ab eo, quod est ' senatus,' ' domus,' ' fluctus ; ' huic, ' senatui,' ' domui,' ' fluctui,' ceteraque is consimilia pariter dixisse.
149 ページ - Hic canit errantem lunam solisque labores ; unde hominum genus et pecudes ; unde imber et ignes ; Arcturum pluviasque Hyadas geminosque Triones ; quid tantum Oceano properent se tinguere soles 745 hiberni, vel quae tardis mora noctibus obstet.
168 ページ - Auroram, nee voce silentia rumpunt sollicitive canes canibusve sagacior anser ; non fera, non pecudes, non moti flamine rami 600 humanaeve sonum reddunt convicia linguae, muta quies habitat; saxo tarnen exit ab imo rivus aquae Lethes, per quern cum murmure labens invitât somnos crepitantibus unda lapillis. ante fores antri fecunda papavera...
140 ページ - Tándem progreditur, magna stipante caterva, Sidoniam picto chlamydem circumdata limbo. Cui pharetra ex auro, crines nodantur in aurum, Áurea purpuream subnectit fibula vestem.
95 ページ - ... in ermüdender redseligkeit und dazwischen in übermässig zusammengedrängter dunkler kürze; das bestreben den ererbten redeformen neuen reiz zu schaffen wird so wenig durch sicheres gefühl geleitet als vergütet durch gedankentiefe wie in der prosa des Tacitus, oft also ist es leicht zu sagen was ein einfacherer und massvollerer dichter gesetzt hätte, aber zweifelhaft bleibt es ob nicht doch von Statius herrührt das befremdliche das die...
141 ページ - Agnovit longe pressitque dolorem Magnanimus Capaneus, telumque inmane lacerto Hortatur librans: 'Ades o mihi, dextera, tantum Tu praesens bellis et inevitabile numen, Te voco, te solam superum contemptor adoro/ 550 Sic ait, et voti sese facit ipse potentem.