edde, oro, miseris; iterumque revolvere casus Da, pater, Iliacos Teucris." Tum regia Juno Acta furore gravi: "Quid me alta silentia cogis Rumpere, et obductum verbis vulgare dolorem? Enean hominum quisquam divumque subegit Bella sequi, aut hostem regi se inferre Latino ? Italiam fatis petiit auctoribus—esto—
Cassandræ impulsus furiis. Num linquere castra Hortati sumus aut vitam committere ventis ? Num puero summam belli, num credere muros? Tyrrhenamve fidem aut gentes agitare quietas? Quis deus in fraudem, quæ dura potentia nostri Egit? Ubi hic Juno, demissave nubibus Iris? Indignum est, Italos Trojam circumdare flammis Nascentem, et patria Turnum consistere terra, Cui Pilumnus avus, cui diva Venilia mater. Quid, face Trojanos atra vim ferre Latinis? Arva aliena jugo premere, atque advertere prædas ? Quid, soceros legere, et gremiis abducere pactas? Pacem orare manu, præfigere puppibus arma? Tu potes Ænean manibus subducere Graium, Proque viro nebulam et ventos obtendere inanes; Et potes in totidem classem convertere nymphas : Nos aliquid Rutulos contra juvisse, nefandum est ? Eneas ignarus abest: ignarus et absit.
Est Paphus, Idaliumque tibi, sunt alta Cythera : Quid gravidam bellis urbem et corda aspera tentas ? Nosne tibi fluxas Phrygiæ res vertere fundo Conamur? nos? an miseros qui Troas Achivis Objecit quæ causa fuit, consurgere in arma Europamque Asiamque, et foedera solvere furto? Me duce Dardanius Spartam expugnavit adulter? Aut ego tela dedi, fovive Cupidine bella ? Tum decuit metuisse tuis; nunc sera querelis Haud justis assurgis, et irrita jurgia jactas." Talibus orabat Juno: cunctique fremebant
Coelicolæ assensu vario. Ceu flamina prima Quum deprensa fremunt silvis, et cæca volutant Murmura, venturos nautis prodentia ventos. Tum Pater omnipotens, rerum cui summa potestas, Infit. Eo dicente deûm domus alta silescit; Et tremefacta solo tellus; silet arduus æther; Tum Zephyri posuere ; premit placida æquora pontus. " Accipite ergo animis atque hæc mea figite dicta. Quandoquidem Ausonios conjungi fœdere Teucris Haud licitum ; nec vestra capit discordia finem : Quæ cuique est fortuna hodie, quam quisque secat spem, Tros Rutulusve fuat, nullo discrimine habebo ; Seu fatis Italum castra obsidione tenentur, Sive errore malo Troja monitisque sinistris. Nec Rutulos solvo. Sua cuique exorsa laborem Fortunamque ferent. Rex Jupiter omnibus idem. Fata viam invenient." Stygii per flumina fratris, Per pice torrentes atraque voragine ripas Annuit, et totum nutu tremefecit Olympum. Hic finis fandi. Solio tum Jupiter aureo Surgit, cœlicolæ medium quem ad limina ducunt. Interea Rutuli portis circum omnibus instant Sternere cæde viros, et moenia cingere flammis. At legio Eneadum vallis obsessa tenetur ; Nec spes ulla fuga. Miseri stant turribus altis Nequidquam, et rara muros cinxere corona: Asius Imbrasides, Hicetaoniusque Thymoetes, Assaracique duo, et senior cum Castore Thymbris, Prima acies. Hos germani Sarpedonis ambo, Et Clarus et Themon, Lycia comitantur ab alta. Fert ingens toto connixus corpore saxum, Haud partem exiguam montis, Lyrnessius Acmon, Nec Clytio genitore minor, nec fratre Menestheo. Hi jaculis, illi certant defendere saxis, Molirique ignem, nervoque aptare sagittas. Ipse inter medios, Veneris justissima cura,
Dardanius caput ecce puer detectus honestum, Qualis gemma micat, fulvum quæ dividit aurum, Aut collo decus aut capiti; vel quale per artem Inclusum buxo, aut Oricia terebintho, Lucet ebur; fusos cervix cui lactea crines Accipit et molli subnectens circulus auro. Te quoque magnanimæ viderunt, Ismare, gentes Vulnera dirigere et calamos armare veneno, Mæonia generose domo: ubi pinguia culta Exercentque viri, Pactolusque irrigat auro. Affuit et Mnestheus, quem pulsi pristina Turni Aggere mororum sublimem gloria tollit, Et Capys: hinc nomen Campanæ ducitur urbi. Illi inter sese duri certamina belli
Contulerant: media Eneas freta nocte secabat. Namque ut ab Evandro castris ingressus Etruscis Regem adit, et regi memorat nomenque genusque, Quidve petat, quidve ipse ferat; Mezentius arma Quæ sibi conciliet, violentaque pectora Turni, Edocet; humanis quæ sit fiducia rebus
Admonet, immiscetque preces. Haud fit mora; Tarchon Jungit opes, foedusque ferit; tum libera fati Classem conscendit jussis gens Lydia divum, Externo commissa duci. Eneïa puppis Prima tenet, rostro Phrygios subjuncta leones: Imminet Ida super, profugis gratissima Teucris. Hic magnus sedet Æneas, secumque volutat Eventus pelli varios; Pallasque sinistro Affixus lateri jam quærit sidera, opaca Noctis iter, jam quæ passus terraque marique. Pandite nunc Helicona, deæ, cantusque movete, Quæ manus interea Tuscis comitetur ab oris Enean, armetque rates, pelagoque vehatur.
Massicus ærata princeps secat æquora tigri: Sub quo mille manus juvenum, qui moenia Clusi, Quique urbem liquere Cosas: queis tela, sagittæ
Gorytique leves humeris et letifer arcus. Una torvus Abas: huic totum insignibus armis Agmen, et aurato fulgebat Apolline puppis. Sexcentos illi dederat Populonia mater Expertos belli juvenes; ast Ilva trecentos Insula, inexhaustis Chalybum generosa metallis. Tertius, ille hominum divumque interpres Asylas, Cui pecudum fibræ, cœli cui sidera parent, Et linguæ volucrum, et præsagi fulminis ignes, Mille rapit densos acie atque horrentibus hastis. Hos parere jubent Alpheæ ab origine Pisa, Urbs Etrusca solo. Sequitur pulcherrimus Astur, Astur equo fidens et versicoloribus armis. Tercentum adjiciunt, mens omnibus una sequendi, Qui Cærete domo, qui sunt Minionis in arvis, Et Pyrgi veteres, intempestaque Graviscæ. Non ego te, Ligurum ductor fortissime bello, Transierim, Cinyra, et paucis comitate Cupavo, Cujus olorinæ surgunt de vertice pennæ : Crimen amor vestrum, formæque insigne paternæ. Namque ferunt, luctu Cycnum Phaethontis amati, Populeas inter frondes umbramque sororum Dum canit, et mæstum Musa solatur amorem, Canentem molli pluma duxisse senectam, Linquentem terras, et sidera voce sequentem. Filius, æquales comitatus classe catervas, Ingentem remis Centaurum promovet ; ille Instat aquæ, saxumque undis immane minatur Arduus, et longa sulcat maria alta carina.
Ille etiam patriis agmen ciet Ocnus ab oris, Fatidica Mantus et Tusci filius amnis, Qui muros matrisque dedit tibi, Mantua, nomen,— Mantua, dives avis: sed non genus omnibus unum. Gens illi triplex, populi sub gente quaterni: Ipsa caput populis: Tusco de sanguine vires. Hinc quoque quingentos in se Mezentius armat,
Quos patre Benaco velatus arundine glauca Mincius infesta ducebat in æquora pinu.
It gravis Aulestes, centenaque arbore fluctus Verberat assurgens: spumant vada marmore verso. Hunc vehit immanis Triton et cærula concha Exterrens freta: cui laterum tenus hispida nanti Frons hominem præfert, in pristin desinit alvus; Spumea semifero sub pectore murmurat unda. Tot lecti proceres ter denis navibus ibant Subsidio Troja, et campos salis ære secabant.
Jamque dies cœlo concesserat, almaque curru Noctivago Phoebe medium pulsabat Olympum : Eneas, neque enim membris dat cura quietem, Ipse sedens clavumque regit velisque ministrat. Atque illi medio in spatio chorus ecce suarum Occurrit comitum : Ñymphæ, quas alma Cybebe Numen habere maris, Nymphasque e navibus esse Jusserat, innabant pariter, fluctusque secabant, Quot prius æratæ steterant ad litora proræ. Agnoscunt longe regem, lustrantque choreis. Quarum, quæ fandi doctissima, Cymodocea Pone sequens dextra puppim tenet, ipsaque dorso Eminet, ac læva tacitis subremigat undis.
Tum sic ignarum alloquitur: "Vigilasne, deum gens, Enea? vigila, et velis immitte rudentes. Nos sumus Idææ sacro de vertice pinus,
Nunc pelagi Nymphæ, classis tua. Perfidus ut nos Præcipites ferro Rutulus flammaque premebat, Rupimus invitæ tua vincula, teque per æquor Quærimus. Hanc Genetrix faciem miserata refecit, Et dedit esse deas, ævumque agitare sub undis. At puer Ascanius muro fossisque tenetur Tela inter media atque horrentes Marte Latinos. Jam loca jussa tenent forti permixtus Etrusco Arcas eques. Medias illis opponere turmas, Ne castris jungant, certa est sententia Turno.
« 前へ次へ » |