Hi Soractis habent arces, Flaviniaque arva, Nec quisquam æratas acies ex agmine tanto Ecce Sabinorum prisco de sanguine magnum Vel quam sole novo densæ torrentur aristæ, Aut Hermi campo, aut Lyciæ flaventibus arvis. Scuta sonant, pulsuque pedum conterrita tellus. Hinc Agamemnonius, Trojani nominis hostis, Curru jungit Halesus equos, Turnoque feroces Mille rapit populos: vertunt felicia Baccho Massica qui rastris, et quos de collibus altis Aurunci misere patres, Sidicinaque juxta Æquora, quique Cales linquunt, amnisque vadosi Accola Vulturni, pariterque Saticulus asper, Oscorumque manus. Teretes sunt aclydes illis Tela, sed hæc lento mos est aptare flagello; Lævas cætra tegit; falcati comminus enses. Nec tu carminibus nostris indictus abibis, bale, quem generasse Telon Sebethide nympha Fertur, Teleboûm Capreas quum regna teneret Jam senior; patriis sed non et filius arvis Contentus, late jam tum ditione premebat Sarrastes populos, et quæ rigat æquora Sarnus, Quique Rufras, Batulumque tenent, atque arva Celennæ, Et quos maliferæ despectant monia Abellæ : Teutonico ritu soliti torquere cateias; Tegmina queis capitum raptus de subere cortex; Æratæque micant peltæ, micat æreus ensis. Et te montosæ misere in prælia Nersæ, Ufens, insignem fama et felicibus armis; Venatu nemorum, duris Aquicula glebis: Quin et Marrubia venit de gente sacerdos, Ibat et Hippolyti proles pulcherrima bello novercæ Occiderit, patriasque explerit sanguine pœnas Ipse repertorem medicinæ talis et artis Ipse inter primos præstanti corpore Turnus Vertitur, arma tenens, et toto vertice supra est. Cui triplici crinita juba galea alta Chimæram Sustinet, Ætnæos efflantem faucibus ignes: Tam magis illa fremens et tristibus effera flammis, Qui saltus, Tiberine, tuos, sacrumque Numici Littus arant, Rutulosque exercent vomere colles, Circæumque jugum; queis Juppiter Anxurus arvis Præsidet, et viridi gaudens Feronia luco; Qua Saturæ jacet atra palus, gelidusque per imas Quærit iter valles atque in mare conditur Ufens. Hos super advenit Volsca de gente Camilla, Agmen agens equitum, et florentes ære catervas, Bellatrix: non illa colo calathisve Minervæ Femineas assueta manus; sed prælia virgo Dura pati, cursuque pedum prævertere ventos. Illa vel intactæ segetis per summa volaret Gramina, nec teneras cursu læsisset aristas: Vel mare per medium, fluctu suspensa tumenti, Ferret iter, celeres nec tingeret æquore plantas. Illam omnis tectis agrisque effusa juventus Turbaque miratur matrum, et prospectat euntem, Attonitis inhians animis; ut regius ostro Velet honos leves humeros; ut fibula crinem Auro internectat; Lyciam ut gerat ipsa pharetram, Et pastoralem præfixa cuspide myrtum. |