Et generi fata indulgent, quem numina poscunt, Ingredere, o Teucrûm atque Italûm fortissime ductor. Hunc tibi præterea, spes et solatia nostri,
Pallanta adjungam. Sub te tolerare magistro Militiam et grave Martis opus, tua cernere facta, Assuescat, primis et te miretur ab annis. Arcadas huic equites bis centum, robora pubis Lecta, dabo; totidemque suo tibi nomine Pallas. Vix ea fatus erat, defixique ora tenebant Eneas Anchisiades et fidus Achates, Multaque dura suo tristi cum corde putabant; Ni signum cœlo Cytherea dedisset aperto. Namque improviso vibratus ab æthere fulgor Cum sonitu venit, et ruere omnia visa repente, Tyrrhenusque tubæ mugire per æthera clangor. Suspiciunt: iterum atque iterum fragor increpat in-
Arma inter nubem, cœli in regione serena, Per sudum rutilare vident, et pulsa tonare. Obstupuere animis alii; sed Troïus heros Agnovit sonitum, et divæ promissa parentis. Tum memorat: Ne vero, hospes, ne quære profecto Quem casum portenta ferant: ego poscor olympo. Hoc signum cecinit missuram diva creatrix,
Si bellum ingrueret, Vulcaniaque arma per auras Laturam auxilio.
Heu! quantæ miseris cædes Laurentibus instant! Quas pœnas mihi, Turne, dabis! quam multa sub
Scuta virûm galeasque et fortia corpora volves, Thybri pater! Poscant acies, et fœdera rumpant. Hæc ubi dicta dedit, solio se tollit ab alto; Et primum Herculeis sopitas ignibus aras Excitat; hesternumque Larem, parvosque Penates Lætus adit: mactant lectas de more bidentes, Evandrus pariter, pariter Trojana juventus. Post hinc ad naves graditur, sociosque revisit: Quorum de numero, qui sese in bella sequantur, Præstantes virtute legit; pars cetera prona Fertur aqua, segnisque secundo defluit amni, Nuntia ventura Ascanio rerumque patrisque. Dantur equi Teucris Tyrrhena petentibus arva: Ducunt exsortem Æneæ, quem fulva leonis Pellis obit totum, præfulgens unguibus aureis.
Fama volat, parvam subito vulgata per urbem, Ocius ire equites Tyrrheni ad limina regis. Vota metu duplicant matres, propiusque periclo It timor, et major martis jam apparet imago. Tum pater Evandrus, dextram complexus euntis, Hæret, inexpletum lacrymans, ac talia fatur: O mihi præteritos referat si Juppiter annos! Qualis eram, quum primam aciem Præneste sub ipsa
Stravi, scutorumque incendi victor acervos;
Et regem hac Herilum dextra sub tartara misi, Nascenti cui tres animas Feronia mater
(Horrendum dictu) dederat, terna arma movenda, Ter leto sternendus erat; cui tunc tamen omnes Abstulit hæc animas dextra, et totidem exuit armis : Non ego nunc dulci amplexu divellerer usquam, Nate, tuo; neque finitimus Mezentius umquam Huic capiti insultans tot ferro sæva dedisset Funera, tam multis viduasset civibus urbem. At vos, o Superi, et divûm tu maxime rector Juppiter, Arcadii, quæso, miserescite regis, Et patrias audite preces: si numina vestra Incolumem Pallanta mihi, si fata reservant; Si visurus eum vivo, et venturus in unum; Vitam oro: patiar quemvis durare laborem. Sin aliquem infandum casum, Fortuna, minaris; Nunc, o, nunc liceat crudelem abrumpere vitam, Dum curæ ambiguæ, dum spes incerta futuri, Dum te, care puer, mea sera et sola voluptas, Complexu teneo: gravior ne nuntius aures Vulneret. Hæc genitor digressu dicta supremo Fundebat: famuli collapsum in tecta ferebant.
Jamque adeo exierat portis equitatus apertis : Æneas inter primos et fidus Achates;
Inde alii Troja proceres: ipse agmine Pallas
In medio, chlamyde et pictis conspectus in armis; Qualis ubi oceani perfusus Lucifer unda, Quem Venus ante alios astrorum diligit ignes, Extulit os sacrum cœlo, tenebrasque resolvit. Stant pavidæ in muris matres; oculisque sequuntur Pulveream nubem, et fulgentes ære catervas. Olli per dumos, qua proxima meta viarum, Armati tendunt: it clamor, et, agmine facto, Quadrupedante putrem sonitu quatit ungula campum. Est ingens gelidum lucus prope Cæritis amnem, Relligione patrum late sacer: undique colles Inclusere cavi, et nigra nemus abiete cingunt. Sylvano fama est veteres sacrasse Pelasgos, Arvorum pecorisque deo, lucumque diemque, Qui primi fines aliquando habuere Latinos.
Haud procul hinc Tarcho et Tyrrheni tuta tenebant Castra locis; celsoque omnis de colle videri Jam poterat legio, et latis tendebat in arvis. Huc pater Æneas et bello lecta juventus Succedunt, fessique et equos et corpora curant.
At Venus ætherios inter dea candida nimbos Dona ferens aderat: natumque in valle reducta Ut procul egelido secretum flumine vidit, Talibus affata est dictis, seque obtulit ultro: En perfecta mei promissa conjugis arte Munera: ne mox aut Laurentes, nate, superbos,
Aut acrem dubites in prœlia poscere Turnum. Dixit, et amplexus nati Cytherea petivit : Arma sub adversa posuit radiantia quercu. Ille deæ donis et tanto lætus honore
Expleri nequit, atque oculos per singula volvit; Miraturque, interque manus et brachia versat Terribilem cristis galeam flammasque vomentem; Fatiferumque ensem; loricam ex ære rigentem, Sanguineam, ingentem, qualis quum cærula nubes Solis inardescit radiis longeque refulget; Tum leves ocreas electro auroque recocto, Hastamque, et clypei non enarrabile textum. Illic res Italas, Romanorumque triumphos, Haud vatum ignarus, venturique inscius ævi, Fecerat ignipotens; illic genus omne futuræ Stirpis ab Ascanio, pugnataque in ordine bella. Fecerat et viridi fetam Mavortis in antro Procubuisse lupam; geminos huic ubera circum Ludere pendentes pueros, et lambere matrem Impavidos; illam tereti cervice reflexam Mulcere alternos, et corpora fingere lingua. Nec procul hinc Romam, et raptas sine more Sabinas Consessu caveæ, magnis Circensibus actis, Addiderat; subitoque novum consurgere bellum Romulidis, Tatioque seni Curibusque severis.
Post îdem, inter se posito certamine, reges
« 前へ次へ » |