LIBER QUARTUS. AT regina gravi jam dudum saucia cura (1) Multa viri virtus animo, multusque recursat (3) Verbaque, nec placidam membris dat cura quietem(4). Postera Phobea lustrabat lampade terras, Humentemque Aurora polo dimoverat umbram (5), Quum sic unanimam adloquitur male sana sororem : « Anna soror, quæ me suspensam insomnia terrent! Quis novus hic nostris successit sedibus hospes! Quem sese ore ferens! quam forti pectore et armis! Credo equidem, nec vana fides, genus esse deorum. Degeneres animos timor arguit (6). Heu! quibus ille Jactatus fatis! quæ bella exhausta canebat! Si mihi non animo fixum immotumque sederet (7), Ne cui me vinclo vellem sociare jugali, |